เธอเล่าให้ฟังว่ามียากูซ่าพยายามมาหาผลประโยชน์กับตัวเธอ ไถเงินเพื่อปกปิดประวัติ เพื่อไม่ให้มีผลกระทบต่อธุรกิจ แต่เธอก็ไม่เคยจ่ายเงิน แต่ต้องไปทานข้าวกับพวกนี้บ้าง หนีไม่พ้นครับ ก้าวขาเข้ามาแล้ว จะชักออกไม่ได้ ต้องมีถลอกบ้าง
ภาพโดย : อ.วิโรจน์ สายดนตรี
ผมมีเรื่องที่อู่ต่อเรือใกล้ๆ กับร้านส้ม ห่างกันไม่ไกล เป็นลูกค้าที่ร้าน มันไม่ค่อยจะถูกชะตากับผมสักเท่าไหร่ หน้าตาผมก็คงไปขวางหูขวางตามันด้วย จริงๆ แล้วน่าจะเป็นเรื่องที่มันชอบมาแซวส้ม มันตามจีบส้มทั้งร้านเก่าและร้านใหม่ เอาเป็นว่าส้มก็รำคาญแต่ไม่รู้จะทำยังไง
ตอนหลังๆ ชักมากเกินไปส้มต้องหลบไม่เข้าร้านในบางครั้ง แกมาบ่นให้ผมฟังเรื่อยๆ ความจริงมันก็รู้จักแฟนส้มนะ อย่างว่าเรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใคร
มันมาแทบทุกวัน แล้วก็เกิดเรื่องกับผมเข้าจนได้ วันนั้นมันมาทานอาหารเย็น แล้วก็ทานเหล้าสาเกต่อ พอเมาได้ที่มองไม่เห็นส้ม ก็ถามเด็กในร้านว่าทำไมเจ้าของร้านไม่มาดูแลมันเลย ไม่มีใครสนใจมันแต่ก็กลัวมัน ผมก็เดินไปบอกว่าส้มไม่อยู่ ไม่บอกว่าไปไหน มันบอกให้ไปตามให้หน่อย ผมมันบอกว่า She don’t like you.
ใครว่าพูดความจริงไม่มีวันตาย แค่ประโยคนั้น มันจะเป็นจะตาย ไม่ยอมกลับไม่ยอมจ่ายเงินค่าอาหาร รอให้ส้มมาเป็นคนเก็บถึงจะจ่าย วันนั้นกว่าจะเรียบร้อยก็ต้องรอให้ส้มกลับมาจริงๆ
มันทำงานที่อู่ต่อเรือ ผมเดินตามมันไปในคืนนั้น แล้วก็มีเรื่องชกต่อยกัน มันเจ็บมากกว่าผม ผมตามไปถึงที่พักมันเลย คนขี้โอ่แบบนี้ผมไม่ชอบเลยครับ เรื่องแบบนี้ถ้าเป็นเมื่อสามสี่เดือนที่แล้ว คงรุนแรงมากกว่านี้เยอะ แล้วคงไม่ต้องรอถึงตอนกลับ คงเละตั้งแต่ในร้านแล้ว
ผมสงสารส้มครับ คราวที่แล้วเสียไปเยอะมาก ค่าตกแต่งซ่อมแซม ทุกวันนี้เธอยังไม่เคยคิดเงินกับผมเลย หลังจากวันนั้นมันก็หายไป ผมก็เลยเล่าให้ส้มฟังว่าเรื่องมันประมาณนั้น ถ้ามีเรื่องตามมาอีกก็แล้วแต่ส้มแล้วกัน เธอก็ไม่ว่าอะไร ถามกลับมานิดหน่อยว่า ไหนบอกว่าจะไม่ก่อเรื่องอีก
ในทุกๆ เมืองของญี่ปุ่นอะไรที่ผิดกฎหมายจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับยากูซ่าเสมอ ที่นาโกย่าก็มีนะครับแต่ร้านส้มไม่มีอะไรที่ต้องเกี่ยวข้องกับพวกนี้ ร้านไม่เกี่ยวแต่คนเกี่ยวครับ ผมหมายถึงตัวสัม ด้วยเธอเคยทำอาชีพขายบริการ แล้วตอนที่มาอยู่กับพี่หงส์แรกๆ ต้องเกี่ยวข้องกับยากูซ่า ทำให้เธอต้องถูกบันทึกประวัติไว้
เธอเคยเล่าให้ฟังว่ามียากูซ่าพยายามมาหาผลประโยชน์กับตัวเธอเหมือนกัน เหมือนไถเงินเพื่อปกปิดประวัติ เพื่อไม่ให้มีผลกระทบต่อธุรกิจ แต่เธอก็ไม่เคยจ่ายเงิน แต่ต้องไปทานข้าวกับพวกนี้บ้าง ผมเคยเห็นคนพวกนี้ให้คนมารับเธอที่ร้าน หนีไม่พ้นครับ ก้าวขาเข้ามาแล้ว จะชักออกไม่ได้ ต้องมีถลอกบ้าง
เวลาเธอกลับมาจากไปเจอคนกลุ่มนี้ กลับมาเธอจะไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง อีกเรื่องที่ผมเป็นห่วงเธอ คือเรื่องแฟนเธอ ไม่อยากให้แฟนเธอรู้เรื่องพวกนี้ เธอบอกผมว่า แฟนช่วยเธอเยอะมาก ไม่อยากทำอะไรให้เขาเสียใจ แต่ความจริงพูดไม่ได้ทุกอย่าง ดีนะว่าแฟนเธอไม่ค่อยมาที่ร้าน เธอกังวลมากถึงขนาดต้องสั่งทุกคนในร้านว่าห้ามหลุดเรื่องนี้เด็ดขาด
พวกยากูซ่ากลุ่มนี้มาบ่อยเหมือนกัน บางครั้งสองสามวันติดกัน ปัญหานี้แม้จะไม่ใช่เรื่องของผมโดยตรง แต่ก็เกี่ยวข้องครับ เพราะถ้าแฟนเธอมาเมื่อไหร่ไม่เจอก็คงหันมาถามผม นั่นก็เป็นระเบิดเวลาอีกลูก ผมเคยบอกส้มว่าถ้ายากูซ่ามันมารับอีกไม่ต้องไปแล้ว ใครรู้ก็รู้ไปไอ้ประวัติขายบริการนั่น ไม่ได้ไปขอใครกิน ให้ลองแข็งข้อดูบ้าง จะได้รู้ว่ามันจะเป็นยังไง ดีกว่ามีปัญหากับแฟนนะ อย่างน้อยแฟนส้มก็รู้ดีว่าเธอทำอาชีพอะไรมาก่อน และผมก็เดาว่าไอ้ยากูซ่าที่มาน่าจะเป็นพวกปลายแถว เพราะถ้าขาใหญ่จริงๆ เรื่องแบบนี้มันคงไม่เอามาหากินกัน เธอก็เชื่อผมนะ และก็พร้อมจะมีเรื่องกับพวกนั้น เธอบอกว่าถ้าเกิดอะไรให้ช่วยเธอด้วย
ถนัดอยู่แล้วกับเรื่องแบบนี้ แต่นี่ก็เป็นการแก้ปัญหาที่ถูกทาง ตอนหลังๆ ส้มไม่ไปก็ไม่เห็นมันแสดงท่าทีอะไร
ผู้อ่านยังคงจำอาเทียรแสนสวยได้ ผมได้ข่าวเธอจากพี่หงษ์ เล่าต่อมาจากไดน่า คิดถึงเธอเหมือนกันกับเธอก็ลุยกันมาไม่น้อย อยากเธอเจออีกซักครั้งไม่รู้ว่าจะมีโอกาสก่อนกลับเมืองไทย คิดถึงไปหมดทุกคนครับ เวลาก็เหลือน้อยลงในญี่ปุ่น
อ่านญี่ปุ่นในมุมมืดทั้งหมด คลิ๊ก >>> ญี่ปุ่นในมุมมืด
