เมื่อถึงวันที่เราไม่มีพ่อ เราจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร? แล้วชีวิตเราจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน? นี่คือคำถามเกิดขึ้นในระหว่างที่ดูซีรีส์ตอนพิเศษเรื่อง “Wagaya” ที่มีพล็อตหลักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อ ที่ตัดสินใจเดินออกจากบ้านไป
เมื่อถึงวันที่เราไม่มีพ่อ เราจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร? แล้วชีวิตเราจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน? นี่คือคำถามเกิดขึ้นในระหว่างที่ดูซีรีส์ตอนพิเศษเรื่อง “Wagaya” ที่มีพล็อตหลักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อ ที่ตัดสินใจเดินออกจากบ้านไป แต่ท่ามกลางการกระทำเหล่านั้นก็แฝงไปด้วยความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งระหว่างลูกกับพ่อเท่านั้นที่จะเข้าใจได้
วันนี้เลยขอมาเล่าเรื่องราวประทับใจเกี่ยวกับซีรีส์เรื่อง Wagaya เรื่องราวเกี่ยวกับพ่อลูกที่สร้างความอบอุ่นให้กับคนดู แล้วทำให้เราเห็นว่า “ครอบครัว” นั้นมีความสำคัญต่อชีวิตเรามากแค่ไหน
Wagaya บ้านของเราในวันที่ไม่มีพ่อ
ละครเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยชีวิตของครอบครัวหนึ่ง มีพี่น้อง 2 คน คนพี่เป็นผู้ชายชื่อว่า “อิปโป ซากุรากิ” (รับบทโดย มุไค โอซามุ) และคนน้องเป็นผู้หญิงชื่อว่า “โฮโนกะ ซากุรากิ” (รับบทโดย เอริ มุราคาว่า) ทั้งคู่ได้เดินทางจากบ้านเกิดมาทำงานที่เมืองโตเกียว อิปโปทำงานอยู่ในบริษัทที่สร้างความสุขให้กับผู้คน โดยเขามีหน้าที่ไป “พบลูกค้า” อยู่เป็นเพื่อน ทำยังไงก็ได้ให้ลูกค้าหายเหงา แต่มีกฎต้องห้ามคือ ห้ามมีเซ็กส์ หรือความสัมพันธ์เชิงชู้สาว ส่วนโฮโนกะทำอาชีพเป็นไกด์นำเที่ยว และแม่ของทั้งคู่ก็อยู่ทำสวนอยู่ที่บ้านเกิด ส่วน “พ่อ” น่ะเหรอ ได้หนีออกจากบ้านไปตั้งแต่อิปโปและโฮโนกะยังเด็กๆ เหตุผลเท่าที่รู้คือ พ่อออกเดินทางไปต่างประเทศเพื่อไปเดินตามหาความฝัน ซึ่งอิปโปมีปมบาดหมางอยู่ในใจระหว่างเขากับพ่อ วันที่พ่อทิ้งเขาไปอย่างไร้เยื่อใย เขาจำได้อย่างไม่มีวันลืม… เขาต้องทนกับความเหงา เปล่าเปลี่ยวใจ พ่อที่เคยเป็นที่ยึดเหนี่ยวของเขา ต่อจากนี้ไม่มีอีกแล้ว…

ในขณะที่อิปโปจำแผ่นหลังของพ่อในวันที่พ่อเดินจากไปได้อย่างดี แต่โฮโนกะกลับ “จดจำแผ่นหลังของแม่ ไม่ใช่พ่อที่ออกจากบ้านไป” ดูเหมือนกับแผ่นหลังที่กำลังร้องไห้อยู่
ด้วยเหตุนี้เลยทำให้แม่ อิปโป และโฮโนกะ ต้องใช้ชีวิตกันเพียงแค่ 3 คน โดยที่ไม่มีพ่อ การเดินจากไปของพ่อยังเป็นปริศนาที่ค้างคาใจของทุกคน พร้อมทิ้งความรู้สึกของความสูญเสีย แต่ไม่ว่าอย่างไร ทุกคนก็ต้องเดินหน้าต่อไปให้ได้ เดินต่อไปไกลพอที่ทั้งคู่เติบใหญ่ แต่ชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของลูกทั้งสองกลับกลายเป็นว่าต่างคน ต่างอยู่คนละทิศคนละทาง
แต่แล้วก็มีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดได้กลับมาพบกันอีก เมื่อโฮโนกะตัดสินใจแต่งงาน และพ่อแม่ฝ่ายเจ้าสาว อยากเจอตัวพ่อกับแม่เธอขึ้นมา เรื่องแม่นี่คงไม่มีปัญหา แต่เรื่องพ่อนี่สิ เธอเองก็ไม่รู้ว่าพ่อไปอยู่ที่ไหน แต่เธอก็ดันบอกพ่อแม่สามีไปว่า จะพาพ่อมาเจอให้ได้ เลยทำให้เธอติดต่อไปยังบริษัทแห่งหนึ่ง ที่สามารถช่วยเรื่องนี้ได้ โดยเธอได้ไปขอร้องให้ใครสักคนมาช่วยเป็นพ่อและพี่ชาย (เพราะเธอไม่เจอพี่ชายมาหลายปี และไม่มีเบอร์โทรติดต่อ ทำให้ต้องคนมาสวมบทเป็นพี่ชายของเธอด้วย) ของเธอในวันสำคัญ แต่ว่า…ผู้ชายที่จะมาปลอมตัวเป็นพี่ชาย ดันเป็นพี่ชายของเธอจริงๆ!
ภารกิจตามหาพ่อกลับบ้าน
ในขณะที่อิปโปและโฮโนกะพยายามจะตามหาพ่อ จากเบาะแสที่ได้มาจากผู้เป็นแม่ แต่ยิ่งหา ก็ยิ่งไม่เจอ พวกเขาทั้งคู่เลยถอดใจ และหาคนมาปลอมตัวเป็นพอ แต่แล้วพ่อตัวจริงๆ ก็แอบกลับมาบ้านอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่มีใครมารู้! มารู้ก็ตอนวัดนัดเจอพ่อแม่ของสามี พ่อตัวดีดันโผล่ขึ้นมากลางโต๊ะอาหาร ทำให้ 3 แม่ลูกต่างต้องแก้ตัวกันยกใหญ่ โชคดีว่า ทั้ง 3 คนก็ผ่านสถานการณ์นั้นมาได้ โดยไม่มีใครสงสัยตาลุงที่โผล่มาเลยสักนิด
ส่วนการกลับมาของพ่อนั้น ก็เป็นเรื่องที่ทำให้อิปโปอดสงสัยไม่ได้ พ่อทิ้งเราไปตั้งหลายปี พ่อกลับมาอีกทำไม? ส่วนคำตอบก็คือ พ่อตั้งใจจะกลับมาจริงๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขึ้นอยู่กับคำอนุญาตของลูก แต่ด้วยความโกรธเกลียดปนน้อยใจของอิปโปที่สะสมมาตลอดทั้งชีวิต ใจหนึ่งก็โกรธ ใจหนึ่งก็อยากให้พ่อกลับมา ด้วยความไม่ลงรอยกันระหว่างพ่อกับลูก ทำให้พ่อตัดสินใจว่า “เขาจะไม่อยู่ที่นี่ต่อ”

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็จะตามหาพ่อกลับบ้านของเรา
แม้ว่าอิปโปและโฮโนกะมีชีวิตอยู่โดยไม่มีพ่อมาตลอด แต่พวกเขาไม่เคยชินชากับชีวิตที่ไร้พ่ออยู่เคียงข้างเลย พวกเขารอวันที่พ่อกลับมา และพอพ่อกลับมาจริงๆ พ่อก็กลับทิ้งเขาไปอีก อิปโปในฐานะพี่ชายคนโต เลยพยายามทำทุกวิถีทาง เมื่อให้พ่อกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง แม้พ่อจะเคยสอนไว้ว่า “แม้ไม่พ่อ ก็ต้องเดินต่อไปให้ได้” แต่คงจะดีกว่าถ้าเราและพ่อได้เดินไปด้วยกัน

ไม่ว่าพ่อจะเคยทำให้เขามีความทรงจำที่เลวร้ายสักแค่ไหน ไม่ว่าพ่อจะเคยทิ้งเขาให้รู้สึกโดดเดี่ยว แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกลึกในหัวใจว่า “เขารักพ่อ” ได้ อิปโปเลยตั้งใจจะพาพ่อกลับมาที่บ้านให้ได้อีกครั้ง…
มันจะไม่มีอีกแล้ว บ้านที่ไม่มีพ่อ…
ความประทับใจส่วนตัว
1. เป็นละครแนวครอบครัวที่ดูแล้วอบอุ่นในใจ แม้จะเริ่มต้นด้วยปมปัญหาครอบครัวที่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่นัก
2. แม้เนื้อเรื่องจะดูไม่หวือหวา แต่ตัวละคร “พ่อ” กลับเป็นปมปริศนา ชวนให้เราติดตามต่อไปเรื่อยๆ ว่า ทำไมพอถึงเลือกจะเดินไปจากบ้าน พ่อไม่รักลูก หรือมีเหตุผลอย่างอื่น
3. และละครก็ทำให้รู้ว่า “ไม่มีพ่อคนไหน ที่ไม่รักลูก” หรอกค่ะ
เป็นละครญี่ปุ่นแนวพ่อลูกอีกเรื่องที่น่าสนใจ แม้ว่าพ่อจะเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกเรื่องความรักเท่าไหร่ แต่เขาก็มักจะมีมุมน่ารักๆ และความรักหลบซ่อนไว้ในใจอยู่เสมอ ในขณะที่ลูกบางคนต้องพยายามออกตามหาพ่อที่หายไปกลับมาอยู่บ้านด้วยกันอีกครั้ง (อย่างเช่นอิปโป) แต่ถ้าเราเป็นคนหนึ่งที่พ่อยังอยู่ในบ้าน ก็หาเวลากลับไปเจอท่านบ้างคงจะดีไม่น้อยเลยค่ะ
เรื่องแนะนำ :
– ใจเริง 2017 กับความเป็นตัวละครญี่ปุ่น
– 5 เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดในซีรีส์ญี่ปุ่น ที่แฟนละครลืมไม่ลง
– Peach Girl จะเลือกใครระหว่างคนที่เรารัก หรือคนที่รักเรา?
– พระเอกไม่หล่อ แล้วคนดูอะไรในละครญี่ปุ่น
– ย้อนรอยซีรีส์ CHANGE นายกมือใหม่ หัวใจประชาชน
ขอขอบคุณรูปภาพและข้อมูลจาก
ละครญี่ปุ่นเรื่อง Wagaya
http://asianwiki.com/Wagaya