สยองผีญี่ปุ่น : เด็กที่นอนไม่หลับ

สยองผีญี่ปุ่น : เด็กที่นอนไม่หลับ

บทความโดย : หรูอี้ www.marumura.com

นี่เป็นเรื่องราวของหญิงสาวที่กำลังคุยโทรศัพท์กับสามี แต่สามีของเธอกำลังติดธุระอะไรบางอย่าง ทำให้คืนนี้คงไม่สามารถกลับมานอนกับเธอและลูกชายได้

สยองผีญี่ปุ่น : เด็กที่นอนไม่หลับ

เธอจึงบอกลูกชายว่าพ่อของเขาติดธุระสำคัญ คืนนี้ทั้งคู่จึงไม่ต้องรอพ่อกลับมานอนด้วยกันแล้ว ในระหว่างที่เธอกำลังคุยกับลูกชาย ในทีวีก็กำลังนำเสนอข่าวเด็กชายคนหนึ่งที่หายสาบสูญไป ลูกชายของเธอยังบอกด้วยว่าเพิ่งเห็นเด็กคนนี้ที่สวนสาธารณะอยู่เลย

หญิงสาวส่งลูกชายไปยังห้องนอน ส่วนตัวเธอเองก็กลับมานอนที่ห้อง แต่มันน่าแปลกที่ไม่ว่าเธอจะพยายามนอนแค่ไหนก็นอนไม่หลับเสียที แล้วเธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้นที่ห้องนั่งเล่น

เธอจึงเดินลงมาดู เพื่อหาดูว่าเสียงที่เกิดขึ้นเป็นเสียงของอะไร ท่ามกลางความมืดเธอพยายามปรับสายตาให้เข้ากับความรู้เพื่อที่จะได้มองเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

แล้วเธอก็ได้พบเขากับเด็กชายคนหนึ่งซึ่งก็คือลูกชายของเธอนั่นเอง เด็กน้อยบอกว่าเขานอนไม่หลับจึงมาหานมดื่มแต่ไม่ระวังจึงทำแก้วน้ำตกแตก

หญิงสาวเปิดไฟและไปเก็บเศษแก้วที่หล่นแตก เธอบอกกับลูกชายของเธอว่าเธอเองก็นอนไม่หลับเช่นกัน เธอยังบอกอีกว่าหากลูกชายรู้สึกกลัวที่จะต้องนอนคนเดียวก็สามารถไปนอนกับเธอได้ แต่ลูกชายของเธอบอกว่าเขาได้สัญญากับพ่อไว้แล้วว่าจะฝึกนอนคนเดียว

หลังจากเก็บกวาดเศษแก้วเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หญิงสาวจึงกลับไปยังห้องนอนและพยายามข่มตานอนอีกครั้ง แต่เธอก็ยังรู้สึกนอนไม่หลับอยู่ดี

ในขนาดที่กำลังอยู่ในภวังค์ เธอก็รู้สึกเหมือนกับถูกบางสิ่งบางอย่างสาดลงมาบนตัวของเธอ มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก

เธอสะดุ้งตื่นในที่สุด ที่แท้มันก็คือความฝัน แต่มันเป็นฝันที่เหมือนจริงมาก มากเสียจนในตอนนี้เธอยังรู้สึกหายใจไม่ค่อยสะดวก

เมื่อเธอหันไปมองข้างข้างเธอก็ได้พบกับลูกชายของเธอที่กำลังนอนซุกอยู่ข้าง ๆ เธอไม่รู้ว่าลูกชายของเธอเข้ามานอนกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ดูท่าเขาคงจะกลัวจริง ๆ ถึงได้ยอมมานอนกับเธอ

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เธอรีบออกไปรับสาย ปลายทางก็คือสามีของเธอ เขาโทรมาบอกเธอว่าจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยแล้วและกำลังจะกลับ

หญิงสาวดีใจเป็นอย่างยิ่ง เธอรีบบอกให้สามีกลับมาโดยไวก็เธอรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก ทันใดนั้นประตูห้องบานหนึ่งก็ค่อย ๆ แง้มออกมาเอง

จากนั้นรอยฝ่ามือที่เหมือนเปื้อนโคลนก็เริ่มปรากฏขึ้นรอบตัวเธอ เธอรู้สึกกลัวมากและพร่ำบอกให้สามีรีบกลับมาหาเธอโดยเร็ว สามีของเธอพยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอกลัวเสียจนไม่ได้ยินเสียสามีที่ปลายสาย ปากก็เอาแต่พูดบ่นว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ เธอไม่ใช่คนที่ออกความคิดให้เอาศพไปฝังที่ภูเขา แต่เป็นเขาต่างหาก เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะทำแบบนั้นเลย

“แม่ครับ” เสียงเด็กน้อยดังขึ้น เธอหันไปมองต้นเสียงก็ผมว่าเป็นลูกชายของเธอนั่นเอง ดูท่าเธอจะส่งเสียงดังจนลูกชายตื่นขึ้นมาดู

“แม่ไปทำอะไรมาครับ เสื้อเลอะดินเต็มเลย” เด็กชายมองไปยังแม่ของเขาแล้วบอกว่าตอนนี้แม่ดูมอมแมมมาก แต่ดูเหมือนผู้เป็นแม่จะไม่รู้ตัวเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ