[เรื่องสั้น] ความร้อนแห่งเหมันตฤดู

[เรื่องสั้น] ความร้อนแห่งเหมันตฤดู…”ข้าพเจ้าก้าวออกไปบนหิมะ เกล็ดสีขาวที่คละเคล้ากับรอยเท้าสีดำ มุ่งออกไปยังจุดหมาย ลมหายใจระรวยริน ดินแดนแห่งนี้ไม่มีความหมายอันใดทั้งสิ้น เมืองที่ไร้แสงไฟ รถไฟที่กำลังเดินขบวน ผู้คนที่ก้าวไปสู่จุดหมายของแต่ละคน..”

พระอาทิตย์กำลังขึ้นที่น่านฟ้าตะวันออก ท้องฟ้าสีส้มชวนข้าพเจ้าให้นึกถึงวันใหม่ที่กำลังบังเกิดขึ้น ความเข้มแข็งที่มีอยู่ในใจ ความกล้าที่ระลึกรู้สึกได้ ข้าพเจ้าก้าวออกไปบนหิมะ เกล็ดสีขาวที่คละเคล้ากับรอยเท้าสีดำ มุ่งออกไปยังจุดหมาย ลมหายใจระรวยริน ดินแดนแห่งนี้ไม่มีความหมายอันใดทั้งสิ้น เมืองที่ไร้แสงไฟ รถไฟที่กำลังเดินขบวน ผู้คนที่ก้าวไปสู่จุดหมายของแต่ละคน

ข้าพเจ้ามาถึงสถานีรถไฟอิชิบาชิ เป็นที่ๆ เงียบเสียทีเดียว รอคอยรถไฟมาเยือนถึงสถานี เมื่อยืนนิ่งนึกถึงสิ่งที่ผ่านมา รถไฟก็แล่นมาถึงชานชาลา

ข้าพเจ้าก้าวขาเข้าไปในรถไฟ ความหนาวเหน็บภายนอกเปลี่ยนเป็นความร้อนรุ่มภายในตู้ขบวนรถไฟ ด้วยฮีตเตอร์ที่ส่งความร้อนอุณหภูมิอันสูงส่ง ข้าพเจ้านั้นมิอาจจะทนไหว ข้าพเจ้าจำต้องถอดเสื้อโค้ทตัวหนา แต่เสื้อฮีทเทคชั้นในสุดข้าพเจ้ามิอาจจะถอดออกมาได้ เพราะต้องปกปิดร่างกายให้พอสมควรต่อหน้าธารกำนัล มันอาจจะเรียกได้ว่าเป็นความไม่สมดุลอย่างแรงในเมืองหนาว ที่เราต้องทนร้อนในรถไฟหรือตามในห้างร้านค้า

ข้าพเจ้าหวังเหลือเกินเพื่อให้ถึงที่หมาย เพื่อที่จะออกไปสัมผัสอากาศเย็นข้างนอก ดีกว่าต้องทนร้อน ณ ตรงนี้

ทักทายพูดคุยกับ Wasu ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan

เรื่องแนะนำ :
– 落書き [ระคุกะคิ] เขียนบนกำแพง graffiti
– เฮเซปีสุดท้าย
– ที่มาของคำว่าปีใหม่ [โชกะซึ] 正月
– 極める [คิวะเมะรุ] ทำให้สุด
– ญี่ปุ่น เกาหลี และบาดแผลจากอดีต