ยิ่งเวลาที่แย่ควรขัดเกลา “คำพูด” : หนังสือญี่ปุ่น…หากอายุเจ็ดสิบปี อย่าพูดว่านี่คือจุดหมายปลายทาง แต่ขอให้พูดว่านี่คือจุดเริ่มต้น
ณ เย็นวันอาทิตย์ ผมแวะร้านหนังสือคิโนะคุนิยะที่สาขาเอ็มควอเทียร์ ดวงตาจดจ้องมองดูรายชื่อหนังสือ เพื่อจะสรรหาเล่มที่ควรค่าแก่การอ่านจบ แล้วนำมาบอกเล่าต่อ
เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ไม่ทราบได้ อาจจะสักสิบนาที ยี่สิบนาที ผมมองดูตู้หนังสือในชั้นบน ต้องแหงนหน้ามองขึ้นไป ไล่อ่านชื่อเรื่องหนังสือที่เขียนอยู่ตรงสันต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุดผมได้พบกับชื่อหนังสือเล่มนึง
ยิ่งเวลาที่แย่ควรขัดเกลา “คำพูด”
ダメなときほど「言葉」を磨こう
[ดะเมะนะโตะคิ โฮะโดะ 「โคะโตะบะ」 โอะ มิกะโค]
สำหรับผมที่มีความสนใจทางภาษาแล้ว เลยเลือกหยิบเล่มนี้จากชั้นหนังสือด้านบนลงมาอ่านดู และด้วยความที่หนังสือเล่มไม่หนามาก ศัพท์แสงที่ใช้ก็ค่อนข้างง่าย ผมเลยซื้อมาเพื่อจะใช้เป็นมุกเขียนบทความลงมารุมุระในครั้งนี้

ตัวคนเขียนนั้นเคยเป็นดาราตลก และ Producer รายการทีวี ชื่อของเขาคือ ฮะกิโมะโตะ คินอิจิ (萩本欽一) สำหรับดาราตลกที่ใช้ “คำพูด” เป็นเครื่องมือทำมาหากิน การที่เขาจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับ “คำพูด” ก็ดูน่าสนใจดี
บทความที่ผมเขียนถึงวันนี้อาจจะไม่ใช่การรีวิวหนังสือเสียทีเดียว
สิ่งที่คุณฮากิโมะโตะ อยากจะสื่อก็คือ หากเราใช้คำพูดที่ดี จะนำมาซึ่งความโชคดี
ในหนังสือเล่มนี้ คุณฮากิโมะโตะ จะยกตัวอย่างเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต ที่คนรอบข้างเลือกใช้คำพูดดีๆ กับเขา จนทำให้ตัวเขารู้สึกดีขึ้น
ผมขอยกตัวอย่างคำพูดที่ชอบที่สุดในหนังสือเล่มนี้นะครับ
ในช่วงวัยเด็กนั้น บ้านของคุณฮากิโมะโตะ มีฐานะยากจน แม่ของฮากิโมะโตะ มีวิธีการพูดที่ทำให้ลูกรู้สึกโอเค เป็นคำพูดที่แม้จะยากจนแต่ไม่ทำให้รู้สึกตกต่ำ
“แม่… เบนโตะวันนี้ก็มีแต่บ๊วยหนึ่งลูกอีกแล้ว”
“อือ แต่ว่าแม่ก็เปลี่ยนที่วางบ๊วยทุกวันนะ”
หาก ณ ตอนนั้นแม่ตอบไปว่า
“ช่วยไม่ได้ บ้านเรายากจน”
จะทำให้เด็กเกลียดชังความยากจนไป
เมื่อเปลี่ยนวิธีการพูดให้ติดตลกนิดนึง ชีวิตก็ดูมีความหมายขึ้น
หลังจากที่อ่านหนังสือเล่มนี้จบ ความคิดของผมแม้ไม่ได้เปลี่ยนไปมากเท่าไร (หรือว่าอาจจะคงเหมือนเดิม) แต่ผมก็รู้สึกโอเคขึ้นนิดหนึ่ง
อย่างน้อยแล้วผมก็พบเรื่องราวที่ดีจากคำพูดของคุณแม่ของฮากิโมะโตะ ซึ่งสมควรค่าแก่การนำมาบอกเล่าให้ท่านผู้อ่านมารุมุระ
หนังสือเล่มนี้จบลงด้วยการเล่าเรื่องราวการเข้าศึกษามหาวิทยาลัย ในสาขาวิชาศาสนาพุทธของคุณ ฮากิโมะโตะ ในวัยอายุเจ็ดสิบปี
ด้วยความปราถนาว่าหากเข้าเรียนสาขานี้เผื่อจะเจอคำพูดดีๆ ของพระพุทธเจ้า
คุณฮากิโมะโตะกล่าวไว้ในบทสุดท้ายของหนังสือว่า
หากอายุเจ็ดสิบปี อย่าพูดว่านี่คือจุดหมายปลายทาง แต่ขอให้พูดว่านี่คือจุดเริ่มต้น
ทักทายพูดคุยกับ Wasu ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan
เรื่องแนะนำ :
– Japan first วันต่อต้านผู้อพยพ
– เหนื่อย 疲れた [ซึคะเระตะ]
– ดั่งแดงเดือดญี่ปุ่น : ทีมเบสบอล ฮันชิน และ เคียวจิ้น : รีวิวหนังสือวัฒนธรรมเบสบอล
– มุราคามิสามคนมุราคามิสามคน
– ธุรกิจสร้างสุข (The Business for Happiness: Japanese Style)
– Kochi Ice ไอศกรีมซอร์เบท อันดับหนึ่งที่ผลิตจากวัตถุดิบโคจิสู่ตลาดโลก