เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น…หนังเล่นกับทะเลความทรงจำของพวกเรา เพราะพวกเราทุกคน ล้วนต้องมีอดีตที่ยังเป็นปมในถนนกาลเวลาของเราทั้งนั้น ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่ามันแก้อดีตไม่ได้ก็จริง แต่ก็อยากจะทำอะไรสักอย่าง ในปมอดีตวันนั้น ทำให้เราไม่ต้องคาใจอีกต่อไป
มีเมืองอยู่เมืองนึง ที่มีตำนานเล่าขาน
มีร้านคาเฟ่ร้านนึงในเมืองนั้น ที่มีสิ่งอัศจรรย์
มีเก้าอี้ตัวนึงในคาเฟ่นั่นแหล่ะ ที่เป็นไทม์แมนชีน!
ถ้าคุณกำลังนั่งกินพาสต้าอยู่ดีๆ และเจ้าของร้านก็บอกว่า นี่ๆ เห็นเก้าอี้ตัวนั้นไหม ไปนั่งสิ…แล้วอธิษฐานว่าอยากจะท่องเวลาไปวันไหน เมื่อกาแฟถูกรินจนเต็มแก้ว คุณก็จะไปอยู่ในคาเฟ่นี้ตรงห้วงเวลาที่คุณต้องการ !! แต่ต้องบอกก่อนนะ ว่าพอย้อนเวลาไปแล้ว หากคุณไม่ดื่มกาแฟจนหมดก่อนมันเย็นชืด… คุณจะไม่มีวันกลับมาในโลกปัจจุบันได้อีก !!?
ท่านผู้อ่านอยากจะลองนั่งเก้าอี้ตัวนั้นดูไหมครับ?
อาทิตย์ที่ผ่านมา ซาลารี่แมนบ้าพลังได้มีโอกาสได้ไปดูหนังเรื่อง “เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น”
โรงหนังใหญ่ยิ่งกว่าโบอิ้ง 747 ที่นั่งของผมนั่งอยู่ข้างตู้แอร์พอดี ตอนดูหนังเลยอยากกินกาแฟอุ่นๆ มาก ^^
ช่วงที่ผ่านมา ญี่ปุ่นเอาหนังสือยอดขาย ระเบิดเถิดเทิงราวปรมาณูลง มาทำเป็นหนังหลายเรื่องอยู่ ไม่ว่าจะเป็น อยากกินตับอ่อน หรือภรรยาแกล้งตาย เรื่องนี้ก็เช่นกัน ผู้เขียนตื่นเต้นกับหนังเรื่องนี้มาก ปนกับความกังวลว่าจะทำให้เราผิดหวังเหมือนหนังญี่ปุ่นหลายๆ เรื่องที่สร้างจากหนังสือหรือเปล่านะ
อย่าหาว่าอวยหรือไปตำหนิอะไรเลยนะครับ ในฐานะที่ผู้เขียนได้ดูหนังเรื่องข้างต้นทั้งหมด ผมว่าเรื่องนี้ดีที่สุดเลยนะ
เริ่มจากพล็อตเรื่องมันก็ดึงดูดสิ่งที่เรียกว่าความทรงจำของเราทุกคนแล้ว…หนังบอกตั้งแต่เริ่มแรกเลยว่า ถึงคุณจะย้อนเวลากลับไปได้ ไม่ว่าคุณจะพูด จะทำอะไรตอนคุณย้อนเวลากลับไป จะไปบอกหวยให้กับตัวเอง จะไปเตือนภัยใคร… ท้ายสุดเมื่อคุณกลับมาโลกปัจจุบัน จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง…
ถึงกระนั้น ผู้คนมากหน้าหลายตาก็ยังไปนั่งเก้าอี้ตัวนั้น
หนังเรื่องนี้เล่นกับทะเลความทรงจำของพวกเรา เพราะพวกเราทุกคน ล้วนต้องมีอดีตที่ยังเป็นปมในถนนกาลเวลาของเราทั้งนั้น ทั้งๆที่เราก็รู้ว่ามันแก้อดีตไม่ได้ก็จริง แต่ก็อยากจะทำอะไรสักอย่าง ในปมอดีตวันนั้น ทำให้เราไม่ต้องคาใจอีกต่อไป
“เพราะอย่างน้อย เราก็จะได้เจอคนที่จากไปแล้วอีกซักครั้ง”
“อย่างน้อย เราอาจจะบอกรักกับคนๆ นั้นได้ เพราะวันนี้คงทำไม่ได้แล้ว…. ”
และที่ตัวผมชอบเป็นพิเศษก็คือ บอกเลยว่าหนังเรื่องนี้ จะเรียกน้ำตาจากทุกท่านแน่ๆ แต่ช่วงเอาขำ กลับทำได้ดีและเนียนมาก
สรุป…
หนึ่ง เป็นหนังที่น่าประทับใจ คุ้มค่าแก่การดู…. และหนังก็ให้ข้อคิดกับท่านผู้ชมมากมาย
และสอง โดยส่วนตัว สิ่งที่ตัวผมเองรู้สึกฟีลกู๊ดมากๆ จากหนังเรื่องนี้ก็คือ
“ที่จริงแล้ว… วันนั้นในอดีต มันไม่ได้แย่เหมือนที่เราเข้าใจสักหน่อย”
ท้ายสุด ผู้เขียนมั่นใจว่าพอดูหนังจบ… ถึงเวลาจะผ่านไปจนกาแฟไม่อุ่นแล้ว… หัวใจท่านจะอบอุ่นแน่นอน
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– [ทดความคิด] เหตุผลที่ K ซังซื้อหวยไทย
– เพราะทุกความพิเศษ ล้วนมีปมที่เจ็บปวด… Kento Momota
– [ทดความคิด] เสียงครวญของคนรายได้ สิบล้านเยน
– (ทดความคิด) ปลุกความเป็นโคนันในตัวคุณ คดีช็อคโลกจากตำนานสู่ดราม่า “เดอะ กอส์น”
– กูมี… บอกไปสิ เราก็มีของดีแบบญี่ปุ่น (Based on True Story)
#เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น