สยองผีญี่ปุ่น : เอาคืนมา
เคยไหมกับการเก็บของในบ้านแล้วไปเจอกับของที่บรรพบุรุษของเราเก็บไว้ เราก็รับต่อมาในฐานะทายาท ทั้งที่ความเป็นจริงเราคือเจ้าของโดยชอบธรรม แต่แล้วกลับมีเจ้าของตัวจริงมาทวงคืนอย่างในเรื่องนี้
คาโอรุได้กลับไปช่วยคุณย่าที่ร้านขายของชำ และนั่นทำให้เธอได้เก็บข้าวของต่างๆ ที่ไม่ใช้แล้วออกมาเก็บกวาด มีหลายต่อหลายสิ่งเป็นของเล่นในวัยเด็กของคาโอรุ คุณย่าบอกว่าถ้ามีอะไรที่เธออยากได้ก็เอาไปได้เลย คุณปู่คงจะดีใจแน่ๆ ถ้ารู้ว่าเธอมาเอาของพวกนี้กลับไป
แต่ในห้องนั้นยังมีกล่องใบหนึ่งที่ถูกปิดเอาไว้ ด้วยความสงสัย คาโอรุจึงเอ่ยปากถามขึ้น และคุณย่าก็บอกกับเธอว่านั่นคือเน็ตสุเกะ คุณปู่หวงมันมาก แม้แต่คุณย่าเคยจะไปเปิดดูก็โดนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่นั้นมาคุณย่าก็ไม่เคยสนใจที่จะไปเปิดดูมันอีกเลย แต่ถ้าคาโอรุอยากได้ก็เอาไปได้เลย
คาโอรุเปิดกล่องทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภายในกล่องนี้มันมีอะไรกันแน่ ทำไมคุณปู่ถึงต้องอารมณ์เสียใส่คุณย่าขนาดหนัก แท้ที่จริงภายในกล่องใบนั้น มีสิ่งที่คล้ายใบหน้าคนขนาดเล็กวางอยู่สองชิ้น เป็นใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังหลับตาพริ้มเหมือนกันทั้งสองชิ้นไม่ผิดเพี้ยน
คาโอรุหยิบมันขึ้นมาพินิจพิศดูก็รู้สึกชอบ เธอคิดว่ามันเหมาะจะนำมาทำเป็นต่างหู จึงหยิบมันขึ้นมาทาบกับหูและส่องกระจกดู และก็ดูเหมือนว่ามันเหมาะที่จะเป็นต่างหูจริงๆ เธอจึงนำมันไปดัดแปลงเป็นต่างหูทันที
เช้าวันถัดมา เธอก็ได้ใส่ต่างหูคู่ใหม่ของเธอออกไปทำงาน ในระหว่างทาง เธอได้ยินเสียงของหญิงสาวลอยมาเป็นระยะว่า “เอาคืนมา เอาคืนมา” แต่เมื่อเธอกวาดตามองไปรอบตัว บริเวณนั้นนอกจากเธอแล้ว กลับไม่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่อีกเลย ทุกคนที่เหลือล้วนเป็นผู้ชายทั้งสิ้น
เธอคิดว่าตนเองคนหูฟาดไป แต่เมื่อเธอเดินไปเรื่อยๆ เสียงร้องเรียก “เอาคืนมา” ก็ยังคงดังไม่หยุด เธอหันไปมองอีกฝากของถนน ก็เห็นเป็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ในเงามืด เธอคิดในใจว่าไม่น่าจะใช่เสียงของคนสองนั้น พวกเธอคงแค่มายืนรอรถเมล์ตามปกติ
แต่ในใจของคาโอรุก็ยังคงระแวงอยู่ดี เธอจึงอาศัยจังหวะที่รถวิ่งมาบังสายตาของสองคนนั้น รีบหลบตัวเปลี่ยนเส้นทางเข้ามาเดินในตรอกเล็กๆ แทน ทางที่แคบลงทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น เพราะอย่างน้อยก็มีไม่กี่ช่องทางที่จะมีอะไรโผล่มาได้ และถ้ามันมีอะไรจริงเธอก็จะได้วิ่งหลบไปในอีกทางตรงกันข้าม
ดูเหมือนว่าสิ่งที่คาโอรุคิดมันกำลังจะเป็นจริง เพราะทันทีที่สิ้นความคิด เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนสองคนกระชั้นเข้ามาใกล้เธอ พร้อมกับเสียงร้องซ้ำๆ ว่า
“เอาคืนมา เอาคืนมา เอาคืนมา”
เมื่อเธอหันหลังไปดู เธอก็พบว่าหญิงสาวสองคนนั้นกำลังเอื้อมมือมาหันเธอ เธอวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต แต่ดูเหมือนว่าวิ่งเท่าไรก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของทั้งสอง
“เพล้งงงงง”
ต่างหูข้างหนึ่งของเธอหล่นกระแทกพื้นแตกกระจาย แต่เธอยังคงไม่หยุดวิ่ง และสองสาวทางด้านหลังก็ไม่มีทีท่าจะหยุดตามด้วยเช่นกัน
“เอาคืนมา เอาคืนมา เอาหน้าฉันคืนมา”
โชคดีที่เธอวิ่งขึ้นรถประจำทางได้ทัน หญิงสาวทั้งสองคนได้แต่หยุดยืนมองเธอผ่านเข้าไปยังตัวรถ แม้ว่าตอนนี้ทั้งคู่จะหยุดวิ่งแล้ว แต่ปากของทั้งคู่ก็ยังคงส่งเสียงทวงสิ่งของซึ่งคาโอรุเองก็ไม่รู้ว่าพวกเธอจะมาเอาอะไรคืนไปจากเธอ
เมื่อลงรถได้ เธอก็รีบกลับไปหาคุณย่า เธอคิดมาตลอดทางว่า สิ่งที่ไม่ใช่ของของเธอในตอนนี้มีอยู่สิ่งเดียวก็คือต่างหูของคุณปู่ เธอจึงตัดสินที่จะคืนมาให้กับคุณย่าพร้อมกับกล่าวขอโทษ
คาโอรุ : “คุณย่าคะ หนูขอโทษที่ทำมันหายไปหนึ่งข้าง หนูไม่อยากได้มันแล้ว หนูขอคืนให้คุณย่านะคะ”
คุณย่า : “อ้อ ไม่เป็นไรจ้ะหลาน ว่าแต่เมื่อกี้มีคนมาหาหนูนะ แต่ย่าบอกพวกเขาไปว่าหนูยังไม่กลับมา พวกเขาก็เลยกลับไป เอ๊ะ นั่นไงๆ มากันอีกแล้ว สองคนนั้นไง”
แล้วเมื่อคาโอรุหันหลังไป ก็พบว่าเป็นหญิงสาวสองคนที่เธอเพิ่งวิ่งหนีมา โดยมีคนหนึ่งหน้าตาแตกร้าวเหมือนกับต่างหูข้างที่หล่นไปของเธอพอดิบพอดี…ดูท่าว่าเธอคงต้องคืนใบหน้าให้กับหญิงสาวผู้นี้เสียแล้ว…
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– สยองผีญี่ปุ่น : เก็บได้
– สยองผีญี่ปุ่น : แมลง
– สยองผีญี่ปุ่น : โอมินิเอะ
– สยองผีญี่ปุ่น : อำลาสารภาพ
– สยองผีญี่ปุ่น : กาชาปอง
ที่มา: Yami Shibai 2
#สยองผีญี่ปุ่น : เอาคืนมา