โอซาก้าเมืองเก่าที่ข้าพเจ้าคิดถึง
คั่นรายการ : ไปเดินเที่ยวอุเมะดะ กับ Senri China Town กันสักนิดไหม
หลังจากผมมีกล้องดิจิตอลเป็นของตัวเองแล้ว งานอดิเรกยามว่างก็คือการนั่งรถไฟไปเดินดูและกินเที่ยว ซึ่งที่ที่ผมได้ไปตั้งแต่แรกมาอยู่ญี่ปุ่นและได้แวะเรื่อยๆ ตามโอกาสเหมาะๆ ในการเดินทางก็คือย่าน “อุเมะดะ” กับ “เซ็นริจูโอ” นี่แหละครับ ทั้งสองแห่งมันคือ “สถานีรถไฟฟ้า”
อุเมะดะถือว่าเป็นชุมทางรถไฟฟ้าที่ยิ่งใหญ่ของโอซาก้า ที่ใดเป็นสถานีใหญ่คนขึ้นลงเยอะคนอาศัยผ่านเยอะ ร้านรวงต่างๆ ย่อมผุดขึ้นมามากๆ ที่สำคัญสำหรับผมเลยคือสถานีรถไฟ “ฮันคิว” อุเมะดะ ที่มีเป็น 5-6 ชานชาลา ชั้นใต้ดินของสถานีก็เป็นพลาซ่า มีร้านอาหาร ร้านหนังสือเก่า ให้เดินดูเล่น พูดไปแล้วก็ขอฝากภาพบรรยากาศที่ได้เก็บมา ณ เดือนธันวาคม 2003 กันหน่อยนะครับ
อยู่ญี่ปุ่นยังจะกินข้าวแกงแบบอินเดียได้อีก (ฮา)
ไอติม Mock-up ในตู้ บอกตรงๆ สมัยผมเด็กๆ ตอนห้างโตคิวที่มาบุญครองเปิดใหม่ๆ ไปยืนดูหน้าร้านอาหารญี่ปุ่น TAGOTO เห็นอาหาร Mock-up ในตู้แล้วตื่นตามาก (ไม่เคยเห็น) เดี๋ยวนี้เห็นตามร้านอาหารญี่ปุ่นตามห้างมีเยอะแยะไปละไม่ตื่นเต้นละ แต่ไอติม Mock-up นี่ดูแล้วชอบอยู่
ข้าวแกงร้าน INDIAN CURRY (ชื่อร้านนะ) ทั้งร้านขายเมนูอยู่แค่สองอย่าง คือ CURRY RICE กับ HAYASHI RICE (ข้าวราดสตูว์เนื้ออย่างญี่ปุ่น) แต่ว่าอร่อยจริง คนกินมากันเรื่อยๆ ผมเองก็ไปนั่งกินด้วยเหมือนกัน ร้านแนวนี้นั่งเคาน์เตอร์ รีบกิน จ่ายเงินแล้วรีบโกยครับ
ป้ายโฆษณาละคร TAKARAZUKA ซึ่งผมเห็นแวบแรก เฮ้ย ลิเกรวมดาว (ฮา)
ส่วน “เซ็นริจูโอ” นั้น เป็นสถานีปลายทาง (สุดสาย) ของรถไฟสายเหนือ ซึ่งปกติถ้าผมนั่งรถไฟจากมินามเซ็นริจะนั่งไปแค่สถานีเดียวลงสถานี (ฮันคิว) ยามะดะ แล้วต่อรถโมโนเรลที่สถานี (โมโนเรล) ยามะดะไปอีกหนึ่งสถานีก็จะถึงเซ็นริจูโอ
ด้วยความเป็นสถานีปลายทางจึงมีร้านรวงต่างๆ โดยเฉพาะร้านอาหารและเครื่องดื่มมากมาย หลายร้านเท่าที่ผมได้ไป “ตามรอย” พร้อมกับภรรยาครั้งล่าสุดเมื่อปี 2014 (พ.ศ. 2557)คืออีก 8 ปีให้หลัง หลังจากที่ผมเรียนจบและกลับไทยไปแล้ว หลายร้านยังอยู่ดี เช่น มิสเตอร์โดนัท สตาร์บัคส์ ร้านราเม็ง “เท็มปูโด” 天風堂 (ร้านนี้ได้ไปนั่งกินกับภรรยา เมื่อปี 2014 ด้วย) (จิ้มที่ลิงค์เบาๆ นะครับ อันนี้รีวิวของร้านเท็มปูโดที่ลงในเว็บ วงในดอทคอม เอ๊ย tabelog)
ชมคลิปการนั่งรถไฟโมโนเรลไปเที่ยว Senri China Town
แต่บางร้านก็ ไม่มีอีกแล้ว ซึ่งเป็นอะไรที่ทั้งอลังการและน่าเสียดายสำหรับผมไม่น้อย นั่นคือ Senri China Town หรือภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า 千里中華街 เซ็นริจูคะไก นั่นเอง ขอบอกว่าช่วงมาอยู่ญี่ปุ่นแรกๆ ชอบไปมาก ไปกินอาหารจีนนี่หล่ะ ไปเกือบๆ ทุกอาทิตย์เลย อยู่เมืองญี่ปุ่นแต่ดันชอบไปกินอาหารจีน 555 เดี๋ยวต่อไปจะมีตอนว่าด้วยอาหารจีนในญี่ปุ่น และภาพ Senri China Town แบบเจาะลึกกว่านี้มานำเสนอท่านผู้อ่านนะครับ โปรดติดตามตอนต่อไป สำหรับตอนนี้เชิญชมภาพเล็กๆ น้อยๆ ที่ถ่ายก่อนสิ้นปี 2003 กันก่อนนะครับ
ป้ายทางเข้าสุดอลัง เมืองจี๊น เมืองจีน
ร้าน ”ฮ่องกงโจวหลง” เป็นร้านติ่มซำบุฟเฟต์ ชอบกินครับ พนักงานจะเข็นติ่มซ้ำมาให้เราชี้ๆ เลือกเอา และก็มีไลน์ตักอาหารผัดๆ พวกข้าวผัด หมี่ผัด ของหวาน ต่างหาก เครื่องดื่มจำพวกน้ำอัดลมรวมอยู่ในบุฟเฟ่ต์แล้ว
ร้าน “เทนเทนโจโจไคเท็นโบ” เป็นร้านติ่มซำหมุน (เฮ้ย) ใช่ครับ เอาติ่มซำมาใส่จานแล้วใส่สายพานหมุนๆ เหมือนซูชิหมุน ตอนเข้าไปครั้งแรก (และครั้งเดียว) เจอนักเรียนสาวไทย (หมวย น่ารัก) มาทักผมด้วย (น้องเค้าจำผมได้) น้องเค้ามาทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่น่ะครับ สั่งหยิบๆ อาหารไป พอเช็กบิลมา ขุ่นพระ ข้าพเจ้ากลับไปกินติ่มซำบุฟเฟต์อย่างเดิมดีกว่า พอหลังจากนั้นได้ไม่นาน ร้านนี้ก็ปิดกิจการครับ (เอิ่ม)
กุ้งทอดสลัดครีมจ้ะ
เกี๊ยวซ่า? อืม น่าจะเกี๊ยวซ่าทอดน่ะหล่ะ
ร้านซีฟู๊ดอาหารจีน เอิ่ม ดูจีนมาก
ร้านอะไรจำไม่ได้
Mock-up อาหาร (เกี๊ยววอนตอนทอด) ร้าน “หวงฮว๋า”
Mock-up หมูตงโป
ให้ดูทางเดิน บรรยากาศร้านรวง ทางซ้ายคือร้าน ชางไห่โชคุฟุ เลยไปจะมีอาหารของกินเล่น ของทอดขายแบบ Take-away ด้วย
เชิญนั่งๆ
โปรดสังเกตว่าทางขวามือของท่าน เป็นร้านหมอดูครับ
โคมและธงที่ประดับประดา ภาพเหล่านี้ได้กลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว
ตอนหน้าจะขอพูดถึงเรื่องส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่น่าร้องไห้ที่สุดในชีวิต ก็ที่โอซาก้านี้แหละครับ
เรื่องแนะนำ :
– ไปงาน International Day ที่ Hyogo High School (2) เปิดอกพูด
– ไปงาน International Day ที่ Hyogo High School (1) นั่งรถไฟไปเฮียวโกะกัน
– คั่นรายการ : ไปเที่ยวนัมบะ กับนิปปอนบาชิก่อนไหม
– ฤดูใบไม้ร่วงปี 2003 กับการมาเมืองญี่ปุ่นครั้งแรกในชีวิต (4) ห้องเรียน อ.ชิมาโมโต้
– ฤดูใบไม้ร่วงปี 2003 กับการมาเมืองญี่ปุ่นครั้งแรกในชีวิต (3) ชีวิตในมหาลัย
#คั่นรายการ : ไปเดินเที่ยวอุเมะดะ กับ Senri China Town กันสักนิดไหม