วิชายุทธ วิถีเซน by Lordofwar Nick
มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (59) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): สิบเอ็ด สิ่งที่เรียกว่า การขยับเงา
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน สัปดาห์นี้ โชคดีที่ฝนตก เพราะขณะที่ฝุ่นมันกำลังถึงจุดแย่จริงๆ ผมแอบคิดในใจ ไม่มีฝนตกล่ะก็ตายแน่ ผมเองถึงกับต้องกินยาขยายหลอดลม แบบว่าหายใจไม่ทัน สแปริ่งได้แค่สามยกเหมือนจะตายเอาให้ได้ แต่ตอนนี้ ผมทดลองทำอะไรใหม่ๆ เอาแบบทุกอย่างที่นึกได้ ก็เลยลองฝึกไท่จี๋ชี่กงสิบแปดท่า (เอาจริงๆ ผมทำแค่ครั้งสามสี่ท่า) หลังสแปริ่งเสร็จเพื่อปรับลมหายใจให้เข้าที่ ซึ่งมันก็ โอเคนะ สำหรับผม ที่จริงในหมู่ฝรั่งนั้น กระแสหลักของกายบริหารที่จะเสริมบีเจเจได้คือ “โยคะ” ทั้งในแง่การควบคุมลมหายใจและการบริหารกาย ตัวผมเองเคยฝึกนะแต่ไม่ถูกจริตเท่าไหร่ เหมือนจะโอเคกับชี่กงมากกว่า (ผมทำหลังสแปริ่งสามยก ทำบนเบาะนั่นแหละ ในยิมมีเครื่องฟอกอากาศฉะนั้นหายใจให้เต็มปอดเลย)
ข้อดีของบีเจเจก็คือ มันมีความเปิดรับอะไรต่างๆ มากกว่าวิชาต่อสู้ตามแบบแผน ฉะนั้นอะไรก็ได้ที่เราเห็นว่าดี จะช่วยเสริมสร้างกายใจสมรรถนะเราได้ เราก็เอามาใช้ได้หมด ซึ่งมันก็อาจจะกลายเป็นลักษณะเฉพาะตัวคนไป
ก็ยังต้อง เดินทางค้นหาตัวตนกันต่อไปนะครับ วันนี้เราก็อ่านเนื้อหาหลักของเรากันต่อเลย
คำแปลข้อความต้นฉบับ
火の巻
คัมภีร์แห่งเตโช
一一 一 かげをうごかすと云事
สิบเอ็ด สิ่งที่เรียกว่าขยับเงา
`陰を動かす `と云は `敵の心の見えわかぬ時の事也 `大分の兵法にしても何共敵の位の見わけざる時は我かたより強くしかくる様に見せて敵の手だてを見るもの也 `手だてを見ては各別の利にて勝事やすき所也 `又一分の兵法にしても敵うしろに太刀を構へ脇に構へたる様なる時は `ふつ `と打んとすれば敵思ふ心を太刀に顕す物也 `顕れ知るるに於ては其儘利をうけて慥に勝を知るべきもの也 `油断すれば拍子はぬくるもの也 `能々吟味有べし
ที่เรียกว่า “ขยับเงา” นั้น คือการที่ยามเมื่อมองไม่รู้จิตของศัตรู แม้พิชัยสงครามของส่วนใหญ่ ยามที่อย่างไรก็ไม่อาจดูแยกตำแหน่งของศัตรูนั้น ให้ทำให้ดูเป็นว่าฝั่งตนนั้นเข้าทำโดยแรง แล้วดูการตั้งมือของศัตรู ดูการตั้งมือแล้วจึงใช้ประโยชน์แยกอันอื่น ชนะได้โดยง่าย หรือแม้พิชัยสงครามของส่วนเดียว ยามเมื่อศัตรูตั้งท่าทะจิที่ข้างหลัง ตั้งท่าที่สีข้างนั้น ถ้าทำท่าจะตี “ฟึบ” ล่ะก็ จิตนึกคิดของศัตรูจะปรากฎที่ทะจิ ในการปรากฏ การรู้ได้นั้น ให้รับประโยชน์ทั้งๆ อย่างนั้น ควรรู้การชนะโดยแน่แท้ หากประมาท จังหวะจะหลุด ควรคิดพินิจให้ดีๆ
การตีความและอภิปราย
ผมอ่านตอนนี้แล้วเกิดไอเดียแบบ นึกไปถึงสิ่งที่เรียกว่า chain attacks ในบีเจเจขึ้นมาเลยครับ นั่นคือการจู่โจมต่อเนื่องโดยที่แบบ เมื่อเราขยับแบบนี้ อีกฝ่ายก็จะขยับแบบนี้ๆ อันเกิดจากปฏิกิริยาตอบโต้ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายจะมีปฏิกิริยาแบบนี้ เราก็ใช้กระบวนท่าอื่นต่อเนื่องไปเลยโดยอาศัยปฏิกิริยาของอีกฝ่ายนั่นแหละ หากจู่โจมไม้แรกไม่สำเร็จก็มีไม้สอง ไม้สองยังขยับหนีอีกก็มีไม้สามสี่ห้าไปเรื่อยๆ ต้อนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดทางหนีหรือกันหรือตีโต้
แล้วทำยังไงจะสร้าง chain attacks ของตัวเองขึ้นมาได้?
สิ่งที่ผมนึกออกก็คือ “หัดสังเกตการเคลื่อนไหวและการจัดตำแหน่ง (ตำแหน่งของตัวเราที่สัมพันธ์กับตำแหน่งร่างกายของอีกฝ่าย) แล้วเอารูปแบบการโจมตี (ซับมิชชั่น) หรือรูปแบบการย้ายเปลี่ยนพลิกตำแหน่ง (สวีป sweep “การกวาด”) “เป็นธรรมชาติ” ที่สุด (คือไม่ฝืนหรือแข็งขืน ไหลลื่นมาสู่ตำแหน่งที่จะทำท่านั้นได้ “ง่าย” และ “สั้น” (มีขั้นตอนน้อย) ที่สุด) ต้องเรียนรู้ว่าเมื่อเราขยับแบบนี้ เอื้อมมือไปจับตรงนี้ อีกฝ่ายเขาก็จะขยับไปทางนี้ๆ เปิดช่องตรงนี้ๆ ซึ่งถามว่าต้องอาศัยชั่วโมงบินไหม มันก็ใช่ แต่ผมมองว่าถ้าเราโฟกัสตรงนี้ให้จริงจังขึ้น ก็น่าจะสามารถเร่งอัตราความก้าวหน้าในการฝึกฝนได้อีก ทีนี้มันก็จะไปโยงกับการที่เราเรียนรู้ไอเดียต่างๆ เกี่ยวกับกระบวนท่าเพิ่มเติม (จะดูยูทูป หรือจะสังเกตจากสิ่งที่โค้ชสอนในชั้นเรียนก็ตามที) คือเราดูแล้วมันไม่ได้แค่ว่าดูแล้วก็แล้วกัน ดูแล้วก็ต้องคิดพิจารณาด้วยว่า กระบวนท่าพวกนี้ มันจะใช้ได้หรือไม่ได้ในสถานการณ์แบบไหน ตำแหน่งแบบไหน แล้วลองดูการเล่นของเราที่ผ่านมาว่า อ่ะมีอะไรที่จะอุดช่องว่างในกระบวนท่าของเราไหม เช่นเมื่ออีกฝ่ายขยับแบบนี้ มีทางไหนกระบวนท่าไหนที่จะใช้แบบ “ฉวยช่องว่าง” ได้บ้าง คิดแล้วก็เอาไปทดลองดูเวลาสแปริ่ง อาจจะสแปริ่งแบบไม่ได้ใส่เต็มร้อย หรืออาจเล่นกับสายขาว หรืออาจเล่นกับสายสูงกว่า คือคิด แล้วทดลองทำ แล้วก็ปรับจูนไปเรื่อยๆ ผมว่าจากนี้ไปผมควรลองใช้แนวทางนี้ในการพัฒนาตัวเองดู
ลองดูวิดีโอนี้พอให้เห็นภาพของสิ่งที่เรียกว่า chain attacks นะครับ
สิ่งที่ผมคิดว่า ในการศึกษา “คัมภีร์แห่งเตโช” นั้น สำคัญคือต้องตระหนักว่า มันไม่ใช่ขั้นของแค่เทคนิคหรือกระบวนท่า แต่มันเป็นขั้นของการเรียนรู้การใช้ลูกไม้ลูกเล่นทางจิตวิทยา เล่นกับจิตใจของคู่ต่อสู้ด้วย ดังนั้น รูปแบบคอมโบตามในยูทูปนั้นเราดูไว้อ้างอิง แต่การใช้จริงก็อาจมีแตกต่างปลีกย่อยไปได้ตามสถานการณ์ ซึ่งนั่นก็ต้องเรียนรู้ผ่านการสแปริ่งเอานะครับ
ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ผมสู้กับฝุ่น PM2.5 จนรู้สึกว่าตัวเองป่วย เอาจริงๆ มันน่ากลัวกว่าโควิดอีกนะ บางทีก็คิดนะว่าโลกนี้ถ้ามันแย่ไปเรื่อยๆ เราจะเอาชีวิตรอดยังไง ไม่เคยคิดว่าเราต้องอยู่ในโลกที่แบบ ตื่นเช้ามาต้องมานั่นเช็ครายงานสภาพอากาศในแอป สำหรับผม ชีวิต ณ ตอนนี้ที่ยังได้ซ้อมบีเจเจมันดีมากๆ แล้ว (และมันก็ดีมากๆ ที่ยิมผมมีเครื่องฟอกอากาศ) เลยซ้อมมันถี่ๆ แต่ก็ต้องอาศัยกำลังกายกำลังใจมากๆ เหมือนกัน ทีสุดโต่งสุดๆ คือมีอยู่สัปดาห์หนึ่งซ้อมติดกันตั้งแต่พฤหัสยันอังคาร คืออยากรู้ว่าที่เขาฝึกกันหกวันต่อสัปดาห์มันเป็นยังไง ขอบอกว่ารวดร้าวทั้งใจทั้งกายเอามากๆ (แต่ผมก็ไม่ใช่ว่าจะทำแบบนี้ตลอดหรอกนะ พอดีจังหวะเวลามันได้) บางทีก็อยากลองดูทีว่า ถ้าเรายกระดับจิตได้ มันจะยกระดับกายและเทคนิคได้สักแค่ไหนกัน
พอจบคลาสวันอังคาร รู้ละว่าพุธเย็นไม่มีคลาส ได้หยุดซะที ความรู้สึกมันเหมือน เราปีนยอดเขาสำเร็จอ่ะ มันเป็นความรู้สึกทางใจนะ เลยต้องให้รางวัลตัวเองด้วย “ข้าวแกงกะหรี่ปลาทอดซอสตาร์ตาร์” สองความอร่อยแบบญี่ปุ่นฟิวชั่นอังกฤษ (เป็นไงล่ะ)
อร่อยนะ ของร้าน Kare Rice ชอบแกงกะหรี่ เส้นคันคลอง
วันนี้เอาแค่นี้ก่อน มาลุยกันต่อสัปดาห์หน้านะครับ
ปล. หลังจากที่ผมเคยคิดเรื่องอยากทำช่อง YouTube แล้วก็เลิกล้มความคิดไป ตอนนี้คิดใหม่ทำใหม่ ลองทำ podcast ดู ครับ ช่วงนี้ก็ยังตั้งไข่ก่อนแต่ก็จะพยายามผลิตตอนใหม่มาเรื่อยๆ ครับ 555
https://spotify.link/Dus4oFzvdyb
เรื่องแนะนำ :
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (58) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): สิบ สิ่งที่เรียกว่า การปล่อยสี่มือ
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (57) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): เก้า สิ่งที่เรียกว่า การเป็นศัตรู
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (56) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): แปด สิ่งที่เรียกว่า รู้การพังทลาย
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (55) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): เจ็ด สิ่งที่เรียกว่าการย่ำดาบ
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (54) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): หก สิ่งที่เรียกว่า การรู้สภาวการณ์
#มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (59) คัมภีร์แห่งเตโช (ไฟ): สิบเอ็ด สิ่งที่เรียกว่า การขยับเงา