ข้าชื่อ โยะริโตะโมะ โชกุนผู้บัญชาการสูงสุด
ข้าชื่อ มินาโมะโตะ โนะ โยะริโตะโมะ โชกุนสูงสุดของรัฐบาลคามาคุระบะคุฟุ (鎌倉幕府)
แต่ขึ้นชื่อว่า โชกุนสูงสุด วันตายของข้าก็มาเยือน แม้นว่าทุกวันนี้ไม่มีใครรู้ว่าข้าตายอย่างไร
ณ ที่แห่งนี้คือสวรรค์หรือนรก ข้าเองไม่อาจทราบได้ แต่ถ้าเป็นนรกข้าจักต้องเจอ โยะชิซึเนะ (義経) น้องชายคนทรยศของข้า
พ่อของข้าชื่อว่า มินะโมะโตะ โนะ โยะชิโตะโมะ (源義朝) เขาถูกศัตรูของข้า ไทระ โนะ คิโยะโมะริ (平清盛) ฆ่าทิ้ง
แต่ก็ต้องถือว่าคิโยะโมะริ มีบุญคุณกับข้ามากที่ไว้ชีวิตข้า หรือพูดอีกอย่างหนึ่งว่าพลาดเอามากๆ
แต่การที่ข้าต้องระเห็จเร่ร่อนไป แล้วก็มาอยู่กับตระกูลโฮโจ (北条)
แต่ตระกูลไทระเอย ด้วยความทะเยอทะยานของพวกเจ้า จนราชสำนักทนไม่ไหวจึงได้ป่าวประกาศขอให้ ตระกูลมินาโมะโตะต้องมาจัดการพวกเจ้า ข้าก็ได้น้องชายอย่างโยะชิซึเนะกับโยะริโนะริ (範頼) มาช่วย
แต่เมื่อสิ้นสุดสงครามเก็มเป โยะชิซึเนะมันกลับถือดีรับตำแหน่งจากราชสำนัก ไม่ขออนุญาตข้าที่เป็นหัวหน้ามัน ข้ารู้สึกเกรงกลัวว่ามันจะมีอำนาจเหนือข้าสักวันหนึ่ง
ต่อให้เป็นน้องชายแท้ๆ ของข้า ข้าก็ไม่อาจไว้ชีวิตได้
ด้วยอิทธิพลการเมืองของข้า ข้าสามารถบีบบังคับราชสำนักให้ออกคำสั่งกำจัดโยะชิซึเนะได้
ไอ้พวกฟุจิวาระที่ให้ที่คุ้มหัวโยะชิซึเนะ เมื่อพ่อของมัน ฮิเดะฮิระตายลง ลูกของมันก็ไม่ได้ถึงครึ่งของพ่อมัน นึกเหรอว่าเอาหัวของโยะชิซึเนะมาแล้วข้าจะยกโทษให้ ข้าเลยยกทัพไปยึดโอชูฮิระอิสุมิ ในตะวันออกเฉียงเหนือมาเป็นของข้า
และเกาะนี่คือดินแดนของข้า อำนาจนี้แผ่ไปไกลถึงเกาะคิวชูเลยด้วยซ้ำ
แม้แต่ราชสำนักอย่าง นักบวชจักรพรรดิ โกะชิระคะวะโฮโอ (後白河法皇) ผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังการเมืองยังต้องเกรงต่ออำนาจของข้า
เมื่อโกะชิระคะวะโฮโอ สิ้นอายุขัย ข้าก็สถาปนาตนเองเป็น เซอิไทโชกุน (征夷大将軍) หรือผู้บัญชาการทหารสูงสุด (โชกุนสูงสุด) ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของปกครองทหารที่มีอายุยืนยาวราว 700 ปี
แต่แม้นว่าข้าจะเป็นหนึ่งในแผ่นดิน
ข้าเองยังเกรงกลัวภรรยาหลวงของตนเอง โฮโจ มะซะโกะ (北条政子)
เวลาข้าไปมีภรรยาน้อย นางถึงกับโกรธข้าอาละวาดเอาอย่างมาก (ทั้งที่สมัยก่อนการระบบสามีคนเดียวภรรยาหลายคนเป็นเรื่องปรกติ)
แต่ข้าก็ต้องบอกว่าครอบครัวฝั่งภรรยาก็คอยประคับประคองข้ามาตลอด
สุดท้ายแล้วความตายของข้าเป็นปริศนาในปี 1199
ผู้คนบอกว่า ข้าตายไปเพราะตกม้า บางคนก็บอกว่าวิญญาณของจักรพรรดิอันโตะคุได้ตามมาหลอกหลอนข้า บางก็บอกว่าครอบครัวภรรยาของข้าเป็นคนลอบสังหารข้า
ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เวลาที่เราตายลงบางทีเราก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าเราตายไปยังไง
– จบ –
ทักทายพูดคุยกับวสุ ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan
เรื่องแนะนำ :
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 23 : จุดจบของโยะชิซึเนะ
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 22 : จดหมายจากโคะชิโกะเอะ
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 21 : รอยแตกร้าวระหว่างพี่น้อง
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 20 : หลังสงครามที่อ่าวดันโนะอุระ
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 19 : สงครามครั้งสุดท้ายกับตระกูลไทระ
#ข้าชื่อ โยะริโตะโมะ โชกุนผู้บัญชาการสูงสุด