อิมะอิ คะเนะฮิระ : เพื่อนผู้ภักดีกับโยชินะกะ
นี่เป็นเรื่องราวจากพงศาวดาร “เฮเคะโมะโนะกะตะริ” (平家物語) ซึ่งไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นประวัติศาสตร์ที่แท้จริง หรือเป็นเพียงเรื่องเล่าที่ถูกแต่งเติมเสริมเพื่อความบันเทิง
“เฮเคะโมะโนะกะตะริ” ถ้าแปลตรงๆ จะได้ความหมายว่า “เรื่องเล่าของตระกูลไทระ” ตระกูลที่เป็นปรปักษ์กับตระกูลมินาโมะโตะ
แต่วันนี้ผมจะขอขยายความเขียนถึง อิมะอิ คะเนะฮิระ : เพื่อนผู้ภักดีของ โยะชินะกะ และเรื่องราวของเขาที่เล่าในพงศาวดาร เฮเคะโมะโนะกะตะริ
อะซะฮีโชกุน คิโซะ โยะชินะกะ (木曽義仲) ผู้ที่เสียชีวิตจากการรบที่อะวะซึ เขามีเพื่อนผู้จงรักภักดีคนหนึ่งผู้มีนามว่า อิมะอิ คะเนะฮิระ (今井兼平)
ด้วยความที่โยะชินะกะในวัยเด็ก บิดาของเขาถูกฆ่า โยะชินะกะถูกพาหนีออกมาอยู่ที่จังหวัดชินะโนะ โดยได้รับการเลี้ยงดูจากนะกะฮะระ โนะ คะเนะโตะโอะ (中原兼遠)
นะกะฮะระ โนะ คะเนะโตะโอะ เป็นบิดาของ คะเนะฮิระ
คะเนะฮิระ เลือกใช้นามสกุลว่า “อิมะอิ” ซึ่งมาจากชื่อสถานที่ในจังหวัดชินะโนะ
โยะชินะกะ กับ คะเนะฮิระ เติบโตมาด้วยกัน ดื่มนมจากแม่นมคนเดียวกัน
พอเติบใหญ่ขึ้นมาโยะชินะกะ นำทัพมาขับไล่ตระกูลไทระ ออกไปจากเฮอันเคียว เขามีคะเนะฮิระ เป็นขุนพลผู้ภักดีอยู่เคียงข้าง
แต่ศัตรูของโยะชินะกะ ได้เปลี่ยนมือจากตระกูลไทระ มาเป็นโยะริโตะโมะ (頼朝) แห่งตระกูลมินาโมะโตะแทน นำไปสู่การต่อสู้อีกหลายครั้ง จนถึงการสู้รบที่แม่น้ำอุจิคาวะ
จากความพ่ายแพ้ที่แม่น้ำอุจิคาวะ ทำให้โยะชินะกะ ต้องระหกระเหินหนีออกมา
แต่โยะชินะกะไม่ได้หนีไปที่จังหวัดโฮะคุริคุ บ้านเกิดถิ่นที่ตั้งของตนเอง
แต่เขากลับตามค้นหาคะเนะฮิระ เพื่อนผู้ภักดีของเขา
เมื่อได้เจอะเจอคะเนะฮิระกันอีกครั้งพวกเขาไม่ได้ต้องการจะหนี พวกเขาตัดสินใจจะสู้ครั้งสุดท้ายจนตัวตาย รวบรวมเอาพลทหารทั้งหมด 100 ทหารม้า สู้กับกองทัพคามาคุระของตระกูลมินาโมะโตะ ที่นำโดยโยะชิซึเนะ (義経) กับโนะริโยะริ (範頼)
หลังจากการปะทะกันโยะชินะกะ เหลือทหารฝ่ายตนเพียง 5 ทหารม้า
โยะชินกะบอกให้จอมพลหญิงของฝ่ายตนผู้มีนามว่า โตะโมะเอะโกะเซ็น (巴御前) หนีไปเพราะเห็นเป็นสตรี
จนท้ายที่สุดก็หลงเหลือแค่โยะชินะกะกับคะเนะฮิระกันสองคน
ในวันสุดท้ายของชีวิตคิโซะ โยะชินะกะ เอ่ยปากออกมาว่าด้วยความรู้สึกใจเสียว่า
“ปรกติแล้วไม่เคยรู้สึกว่าชุดเกราะนี้หนักเท่าไหร่ แต่เหตุไฉนวันนี้ชุดเกราะถึงหนักขนาดนี้ในวันนี้”
คะเนะฮิระเมื่อรับรู้ถึงความใจเสียของเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันก็พูดให้กำลังใจว่า
“เมื่อพันธมิตรหายไป ท่านคงรู้สึกใจเสีย แต่มีข้าพเจ้าหนึ่งคน ขอให้ท่านคิดว่าเสมือนมีพันธมิตรหนึ่งพันคน”
เมื่อทั้งคู่มาถึงอะวะซึ ก็เจอกองทัพข้าศึก 50 ทหารม้า
โยะชินะกะเสนอกับคะเนะฮิระว่าจะสู้กันสองคนจนสิ้นชีวา
แต่คะเนะฮิระบอกว่า
“อะซะฮีโชกุนอย่างท่าน ไม่สมควรเลยที่ให้พวกทหารเลวพรากชีวิตไปจากท่าน ท่านควรหาสถานที่สักแห่งเพื่อปลิดชีวิตตนเอง”
คะเนะฮิระพยายามประวิงเวลา เพื่อให้โยะชินะกะหนีไปป่าต้นสน (松原) เพื่อจะไปปลิดชีวิตตนเองที่นั้น
แต่โชคร้ายที่ขณะหนี ม้าของโยะชินะกะตกหล่มโคลนจนทำให้มิอาจจะขยับไปไหนได้
เหล่ากองทัพของฝ่ายศัตรูจึงใช้ธนูยิงหัวของโยะชินะกะเสียชีวิต
คะเนะฮิระเห็นฉากสุดท้ายของเพื่อนก็เลยกล่าวว่า
“ณ ตอนนี้จะอยู่สู้เพื่อปกป้องใครหรือ
เหล่านักรบแห่งตะวันออกจงดูสะ
นี่คือการปลิดชีพตนเองของนักสู้ผู้แข็งแกร่งที่สุดในญี่ปุ่น”
คะเนะฮิระจึงเอาดาบคาบปากกระโดดลงจากหลังม้าให้ดาบแทงตัวเองเสียชีวิต
นักรบแห่งตะวันออกที่ว่านี้คือกองทัพจากเมืองคามาคุระ (ฐานที่ตั้งของตระกูลมินาโมโตะ) ที่อยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองโฮะคุริคุ (ฐานที่ตั้งของ โยะชินะกะ และ คะเนะฮิระ)
และนั่นคือเรื่องราวส่วนหนึ่งของอิมะอิ คะเนะฮิระ ผู้อยู่เคียงข้างโยะชินะกะ จนวันสุดท้าย
ทักทายพูดคุยกับวสุ ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan
เรื่องแนะนำ :
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 13 : จุดจบของ โยะชินะกะ
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 12 : สามก๊ก
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 11 : ลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ญาติดีกับพี่ชาย
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 10 : การพบกันของสองพี่น้องบนก้อนหิน
– Minamoto no Yoshitsune ตอนที่ 9 เปลี่ยนชื่อเป็นโยะชิซึเนะ
อ้างอิง
– https://colorfl.net
– https://ja.wikipedia.org
#อิมะอิ คะเนะฮิระ : เพื่อนผู้ภักดีกับโยชินะกะ