สยองผีญี่ปุ่น : ใครเอ่ย
เรื่องตกหลุมรักรุ่นพี่ที่แสนเท่ แทบทุกคนคงจะเคยผ่านประสบการณ์ในวัยเรียนมาก่อน แต่จะมีใครสักกี่คนที่กล้าจะเข้าไปสารภาพบอกความในใจ และจะสักกี่คนที่พอสารภาพไปแล้วไม่ถูกปฏิเสธกลับมา
แต่สาวน้อยมัธยมต้นคนนี้กล้าที่จะทำตามหัวใจของเธอ ในเย็นวันหนึ่งหลังจากเลิกเรียน เธอไปดักรอรุ่นพี่มีล็อกเกอร์พร้อมกับจดหมายสารภาพความในใจที่เธอตั้งใจเขียนมันขึ้นมา ทุกคำพูดล้วนออกมาจากใจจริงของเธอ
โชคยังดีที่รุ่นพี่ไม่ได้ปฏิเสธไมตรีเธอในทันที และโชคดีสองชั้นก็เกิดขึ้นกับเธอ เพราะรุ่นพี่ตกลงที่จะไปเที่ยวสวนสนุกกับเธอ เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายเธอไปมาก แต่มันก็ทำให้เธอมีความสุขมากเช่นกัน
หลังจากเที่ยวสวนสนุกเรียบร้อย ทั้งคู่ก็มานั่งรอรถไฟที่ชานชาลาเพื่อจะเดินทางกลับบ้าน ถึงแม้จะเที่ยวเล่นด้วยกันมาทั้งวัน แต่นี่ก็เพิ่งเป็นการเที่ยวด้วยกันครั้งแรก ตอนนี้ทั้งคู่จึงต่างคนต่างเงียบ สักพักสาวน้อยจึงตัดสินใจที่จะเอ่ยปากถามไปว่า
“ตอนนี้…รุ่นพี่มีคน….”
“ครืนนนนนนนน”
รถไฟวิ่งผ่านหน้าพวกเขาไป เสียงรถดังกลบคำพูดสุดท้ายจนรุ่นพี่ไม่ได้ยินว่าสาวน้อยตั้งใจจะถามคำถามอะไรกับเขา
เมื่อเป็นเช่นนั้น บทสนทนาจึงจบลงทันที รุ่นพี่ขอตัวไปหาซื้อเครื่องดื่ม โดยบอกให้สาวน้อยนั่งรออยู่ที่เดิม เขาไปไม่นานแล้วจะรีบกลับมา สาวน้อยที่เพิ่งเสียโอกาสในการถามไปจึงได้แต่ทำตามที่รุ่นพี่บอก
ในขณะที่สาวน้อยนั่งรอรุ่นพี่กลับมา เธอก็สังเกตเห็นว่าที่ฝั่งตรงข้ามมีหญิงสาวตัวขาวซีดนั่งอยู่ ไม่รู้ว่าเธอคนนี้มานั่งอยู่ตั้งแต่เมื่อไร แล้วอยู่ๆ หญิงสาวคนดังกล่าวก็ลุกขึ้น เดินมาทีละก้าว ทีละก้าวจนถึงรางรถไฟ
“กรี๊ดดดดดดด”
รถไฟวิ่งผ่านหน้าไปอย่างรวดเร็ว สาวน้อยกรี๊ดร้องด้วยความกลัวว่าหญิงสาวฝั่งตรงข้ามอาจจะตกลงไปในรางหรือถูกชนกระเด็น เพราะภาพสุดท้ายที่เห็นคือเธออยู่ชิดกับรางรถไฟมาก
สาวน้อยตกใจสุดตัว แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเงียบสนิท ไม่มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดหรือเสียงของการอัดกระแทกชนเข้ากับสิ่งใดทั้งสิ้น
รถไฟขบวนนั้นผ่านไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ตรงหน้ามีเพียงความว่างเปล่า…ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนแล้ว?!
ทันใดนั้นก็มีมือคู่หนึ่งอ้อมมาปิดตาสาวน้อยจากด้านหลัง
“ใครเอ่ย ? ”
สาวน้อยคิดในใจว่าต้องเป็นรุ่นพี่ของเธอแน่ ไม่ว่าจะน้ำเสียง ขนาดของมือ เธอตื่นเต้นจนกลัวว่าเจ้าของมือจะรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นระรัวของเธอ
“รุ่นพี่เหรอ? รุ่นพี่คือใคร? ฉันมากับใคร? แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่?”
คำถามที่เธอเคยมีคำตอบให้ตัววนเวียนกลับไปมาในสมอง เธอเริ่มไม่แน่ใจว่ารุ่นพี่ของเธอคือใคร เขาคนนั้นมีตัวตนจริงหรือไม่ ในขณะที่อีกความคิดก็ตอกย้ำถึงการมีตัวตนของรุ่นพี่ว่ามีอยู่จริง แล้วเธอก็มองผ่านช่องว่างของนิ้วมือที่ปิดตาเธออยู่
“ครืนนนนนนน”
เงาสะท้อนจากกระจกทำให้เธอเห็นแล้วว่าใครกำลังปิดตาเธอ
“ใครเอ่ย ? ”
คำถามเดิมยังคงดังขึ้น ต่างกันแค่เสียงที่ถาม ตอนนี้ไม่ใช่เสียงของรุ่นพี่อีกแล้ว
แต่กลายเป็นเสียงของหญิงสาวที่ดังขึ้นมาว่า
“ฉันคือใคร…”
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– สยองผีญี่ปุ่น : รถทัวร์รอบดึก
– สยองผีญี่ปุ่น : ส้นสูงสีแดง
– สยองผีญี่ปุ่น : กรรไกร
– สยองผีญี่ปุ่น : ตู้ปลา
– สยองผีญี่ปุ่น : ลิ้น
ที่มา: Yami Shibai 4
#สยองผีญี่ปุ่น : ใครเอ่ย