การที่ได้ไปเรียนที่ญี่ปุ่นและได้คลุกคลีกับเพื่อนชาวต่างชาติมากมาย ทำให้มีโอกาสเมาท์มอยเกี่ยวกับญี่ปุ่นว่ามีอะไรบ้างที่ดูแปลก ๆ ในสายตาคนต่างชาติอย่างพวกเรา
การที่ได้ไปเรียนที่ญี่ปุ่นและได้คลุกคลีกับเพื่อนชาวต่างชาติมากมาย ทำให้มีโอกาสเมาท์มอยเกี่ยวกับญี่ปุ่นว่ามีอะไรบ้างที่ดูแปลก ๆ ในสายตาคนต่างชาติอย่างพวกเรา
• ซดบะหมี่ดังมาก
การซดบะหมี่ดัง ๆ เป็นที่แปลกใจอันดับแรก ๆ ของเราชาวต่างชาติ โดยเฉพาะเวลาเข้าร้านราเมง อูด้งหรือโซบะก็จะได้ยินเสียงลูกค้าไม่ว่าชายหรือหญิงซดบะหมี่กันสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งร้านค่ะ (ทั้งๆที่ปรกติคนญี่ปุ่นรับประทานอาหารอย่างเรียบร้อย) คนญี่ปุ่นเชื่อว่าการซดดังๆถึงจะแปลว่าอร่อยโดยที่ไม่ได้มองว่าจะเป็นเรื่องไม่สุภาพแต่อย่างใด คนต่างชาติอย่างดิฉันก็เคยพยายามลองซดบะหมี่เสียงดังบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่สามารถทำกันได้ง่ายๆนะคะ ต้องใช้ทักษะขั้นสูงเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ
• แต่งหน้า แต่งตัวบนรถไฟ
ที่ไทยเราคงจะไม่ค่อยเคยเห็นผู้หญิงแต่งหน้าบนรถไฟเท่าไร แต่สาวญี่ปุ่นนี่เซียนมากขนาดขึ้นรถไฟหน้าสด แล้วค่อย ๆ ลงตั้งแต่รองพื้น ตา แก้ม ปากจนถึงขั้นดัดขนตา พอลงจากรถไฟปุ๊บก็สวยพร้อมออกงานปั๊บ เรียกว่าใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์จริง ๆ ฮ่าๆๆ ที่เคยช็อคกว่านั้นคือดิฉันเองเคยเห็นเด็กนักเรียนมัธยมผู้หญิงเปลี่ยนจากกระโปรงเป็นกางเกงบนรถไฟค่ะ!
• พนักงานคอยดันคนเข้ารถไฟ
หากชาวต่างชาติได้เข้าไปเที่ยวโตเกียว ก็จะแปลกใจกับความแออัดยัดเยียดบนรถไฟในช่วงเวลาเร่งด่วน ที่สำคัญคือมีพนักงานสถานีตัวใหญ่ ๆ ที่มีหน้าที่ยัดคนเข้าไปในตัวรถไฟและดึงประตูปิดให้ได้ คนญี่ปุ่นก็แปลกเช่นกัน เพราะบางทีดูเหมือนรถจะแน่นมากๆแล้ว แต่ก็ยังวิ่งเบียดตัวเข้าไปจนได้ ถ้าเป็นที่ไทยเราคงยอมเสียเวลารอเล็กน้อยเพื่อขึ้นขบวนถัดไปค่ะ
• คนเมาตามถนนตอนกลางคืน
ประเทศญี่ปุ่นถือได้ว่าเป็นประเทศที่มีความปลอดภัยสูง แต่หากเราเดินตามถนนตอนกลางคืน โดยเฉพาะคืนวันศุกร์ก็อาจจะรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยเพราะจะเห็นคนเมาโวยวายหรือไม่ได้สติเดินโซเซอยู่ตามถนนบ้าง นอนข้างถนนหรือเก้าอี้สาธารณะบ้าง หรือแม้แต่นอนสลบอยู่บนรถไฟก็มี
• เด็กนักเรียนหญิงใส่กระโปรงสั้นมาก
ข้อนี้เป็นสิ่งที่ทุกคนสังเกตเห็นได้และประหลาดใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองหนาวหิมะตกหนักสองเมตรอย่างเมืองที่ดิฉันไปเรียน เพราะไม่ว่าจะหนาวเย็นยะเยือกจับขั้วหัวใจแค่ไหน หญิงสาวเหล่านั้นก็มีเพียงเสื้อหนาวหนาๆที่ปกคลุมส่วนบนเท่านั้น แต่ส่วนล่างก็ยังคงเป็นกระโปรงสั้นมาก ๆ เพียงไม่กี่นิ้วและปราศจากถุงน่องกันหนาว ชาวต่างชาติอย่างเราก็ได้แต่สงสัยว่าพวกเธอไม่หนาวส่วนล่างกันหรืออย่างไร ฮี่ๆๆ
• พนักงานสุภาพมาก
อย่างที่ดิฉันเคยเขียนไป การบริการที่ญี่ปุ่นขั้นเทพมาก ทั้งพูดจาไพเราะ ดูแลต้อนรับลูกค้าเป็นอย่างดี และทำให้ลูกค้ารู้สึกอยู่เสมอว่าเป็นคนสำคัญ จนมีเพื่อนชาวยุโรปของดิฉันที่เคยเรียนที่ญี่ปุ่นและกลับประเทศไปเขียนมาบอกดิฉันว่า ตอนกลับไปใหม่ๆเขารู้สึกว่าพนักงานประเทศเขาหยาบคายมาก ฮ่า
• เร่งรีบตลอดเวลา
ตอนดิฉันเข้าโตเกียวครั้งแรกก็รู้สึกเมาคลื่นคนค่ะ โดยเฉพาะเวลาเดินอยู่บนสถานีในเวลาเร่งรีบ เพราะทุกคนเดินเร็ว กินเร็ว ทำอะไรเร็ว ๆ กันหมดจนดูเหมือนเร่งรีบอยู่ตลอดเวลา
• หนังสือโป๊วางขายที่เซเว่น
หนังสือโป๊เป็นอะไรที่ขายกันอย่างโจ๋งครึ่มมาก และวางเด่นเป็นสง่าอยู่ในเซเว่น ดิฉันเคยเห็นลุงแก่ซื้อหนังสือแบบนี้ที่เซเว่น จ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ มองซ้ายมองขวาและรีบยัดลงกระเป๋าทำงานอย่างรวดเร็วค่ะ ฮ่าๆๆ
• ใช้รองเท้าเปลืองมาก
เวลาไปบ้านคนญี่ปุ่นหรือโรงงานญี่ปุ่นมักจะให้เราเปลี่ยนเป็นรองเท้าที่ใช้เดินภายในบ้านหรือภายในบริษัทก่อน และพอจะเข้าห้องน้ำก็ต้องเปลี่ยนเป็นรองเท้าสำหรับเข้าห้องน้ำอีกที แต่ละบ้านนั้นมีรองเท้าเยอะมากทีเดียวค่ะ
• ทิชชู่ฟรีมีแจกมากมาย
สารภาพเลยค่ะว่าตั้งแต่อยู่โตเกียว ดิฉันก็แทบไม่ต้องซื้อกระดาษเช็ดหน้าเองเลย เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะได้รับแจกกระดาษทิชชู่ที่มาพร้อมกับซองที่ลงประกาศโฆษณาต่างๆ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าหลักการประชาสัมพันธ์แบบนี้ได้ผลไหม เพราะดิฉันเองไม่เคยดูโฆษณาที่ติดมากับซองทิชชู่สักครั้งค่ะ หุๆๆ
• กินไก่โดยเฉพาะเคเอฟซี ช่วงฉลองคริสมาสต์
ครั้งแรกที่ได้ฉลองเทศกาลคริสมาสต์ที่ญี่ปุ่นกับเพื่อนชาวญี่ปุ่น เพื่อนดิฉันบอกว่าต้องฉลองด้วยการกินไก่และแชมเปญ เราเลยไปซื้อไก่ที่เคเอฟซีค่ะ ปรากฏว่าไก่หมดร้านต้องรอไก่มาส่งในรอบถัดไป ฮ่าๆๆ จนทุกวันนี้ดิฉันไม่ค่อยเข้าใจวิธีคิดว่าทำไมต้องกินไก่ช่วงคริสมาสต์ค่ะ
• ของน่ารัก ๆ เต็มไปหมด
ไม่ว่าใครก็คงเห็นด้วยว่าที่ญี่ปุ่นนั้นมีของน่ารัก ๆ กระจุ๊กกระจิ๊ก กระจุ๋มกระจิ๋มเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตุ่นตุ๊กตา ตัวการ์ตูนต่าง ๆ ตลอดจนการบรรจุหีบห่อ อาหาร ฯลฯ ดิฉันคิดว่าคนญี่ปุ่นให้คุณค่าทางจิตใจกับของน่ารัก ๆ เหล่านี้มากค่ะ คนต่างชาติอย่างเราก็พลอยชื่นชมความน่ารัก ๆ ของสินค้าเหล่านี้ไปด้วย
***ตอนนี้พิชชารัศมิ์ได้เพิ่มช่องทางการสื่อสารกับผู้อ่าน สามารถติดตามได้ในเพจ Life Inspired by พิชชารัศมิ์ ค่ะ
ทักทายพูดคุยกับพิชชารัศมิ์ ได้ที่ >>> Life Inspired by พิชชารัศมิ์
เรื่องแนะนำ :
– ถึงจะแก่แต่ยังมีไฟในการทำงานอยู่
– บอกลาตัวตนที่ไม่ดี
– Swan Bakery โดยผู้ก่อตั้งบริษัท Yamato Transport (Kuroneko-แมวดำ) เพื่อให้คนพิการมีงานทำ
– เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ในออฟฟิศญี่ปุ่น
– ขายใบไม้เพื่อประดับอาหารญี่ปุ่น สร้างมูลค่าสูงทั้งทางเงินและทางใจ
– Ikigai เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ของคุณคืออะไรคะ