สยองผีญี่ปุ่น : ทางเดินใต้ดิน
เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มนักศึกษาคนหนึ่ง หลังจากที่เลิกงานเลี้ยงสังสรรค์แล้วก็แยกย้ายออกมาจากกลุ่มเพื่อน เขาตั้งใจว่าจะเดินเล่นอีกสักพักแล้วค่อยกลับบ้าน ว่าแล้วเขาก็เดินไปตามท้องถนนที่เต็มไปด้วยร้านรวงที่เปิดไฟสว่างไสวตลอดถนนทั้งสาย
แต่ฝนเจ้ากรรมดันตกลงมาเสียได้ แล้วก็โชคไม่ดีเลยที่วันนี้เขาไม่ได้พกร่มติดมาด้วย ชายหนุ่มรีบวิ่งหาที่หลบฝนจ้าล่ะหวั่น จนมาหลบอยู่บริเวณปากบันไดทางเดินใต้ดินแห่ง ดูท่าว่าฝนคงจะไม่หยุดง่าย ๆ เสียด้วย
เขายืนหลบฝนอยู่ตรงที่เดิมเป็นพักใหญ่ ฝนก็ไม่ได้ซาลงไปเลยแม้แต่น้อย เวลาก็ดึกลงทุกที เห็นทีเขาคงจะต้องกลับบ้านเสียแล้ว ว่าแล้วเขาก็ตัดสินใจเดินลงไปที่ทางเดินใต้ดินเพื่อจะไปขึ้นรถไฟที่อยู่ใกล้ที่สุดเพื่อเดินทางกลับบ้าน
ทางใต้ดินแห่งนี้ทั้งมืดและหนาวเย็น มันไม่ใช่ความเย็นที่เกิดจากฝนตกทางด้านนอก แต่เป็นความเย็นที่เขาเองก็อธิบายไม่ถูก ทางเดินก็เป็นทางโค้งตลอดสาย ทำให้เขามองไม่เห็นปลายทางว่าเมื่อไรจึงจะถึงทางออก
ชายหนุ่มเดินมาจนพบกับนายช่างคนหนึ่ง ดูจากเครื่องแต่งตัวน่าจะเป็นพนักงานก่อสร้างอะไรสักอย่าง นายช่างชี้นิ้วไปที่ด้านข้าง ปากก็พูดซ้ำ ๆ ประโยคเดิม ๆ ว่า
“ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…”
ชายหนุ่มมองตามนิ้วที่ไป ด้านข้างดูเหมือนจะเป็นทางแยกไปอีกสาย แต่ด้านในดูมืดและน่ากลัวยิ่งกว่าที่ๆ ตอนนี้เขายืนอยู่เสียอีก แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าทางแคบ ๆ ที่นายช่างนี้บอกนี้มันจะพาเขาไปออกที่ไหนกันแน่
ชายหนุ่มตัดสินใจเดินผ่านนายช่างไปโดยไม่พูดคุยด้วย เขารู้สึกกลัวคนคนนี้ เพราะนายช่างยังคงพูดซ้ำ ๆ เหมือนเดิม ท่าทางก็ดูน่าขนลุก ไม่อยากจะสนใจเลยจริง ๆ กับคนแบบนี้ มันสยองเกินไปสำหรับเขา
ชายหนุ่มยังคงมุ่งหน้าต่อไปเรื่อย ๆ แล้วในที่สุดเขาก็พบกับปลายทาง แต่ปลายทางที่ว่านี้ดันไม่มีทางออก เพราะมันถูกปิดเอาไว้ด้วยประตูเหล็กบานหนึ่ง นี่เขาเสียเวลาเดินมาฟรี ๆ แล้วใช่ไหม ชายหนุ่มได้แต่บ่นในใจ
สิ่งที่เขาทำได้ก็มีแค่หันหลังเดินกลับมาทางเดิน เขาเดินย้อนออกมาเรื่อย ๆ จนเขารู้ว่ามันไกลเกินไปแล้ว ทำไมถึงยังไม่เจอทางที่เข้ามา ที่สำคัญทางที่นายช่างคนนั้นชี้ไว้มันหายไปไหน เขาจำได้ว่ามันเคยอยู่ตรงบริเวณนี้
เขาพยายามสังเกตจุดที่เขาหยุดยืนดูและจำได้ว่าทางแยกมันเคยอยู่ตรงนี้ เมื่อก้มหน้าลงไปที่พื้น เขาก็พบกับรอยเท้ามากมายที่ย่ำไปย่ำมาราวกับพยายามจะหาทางออกไปจากที่นี่ แต่ก็ไม่พบว่ารอยเท้านี้ไปสิ้นสุดที่ไหน
ในที่สุดเขาก็เจอทางแยกทางนั้น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะถูกโบกปูนปิดตายไปแล้ว มันจะเป็นไปได้เหรอ เขาเพิ่งจะเดินไปแล้วเดินกลับมา ช่วงเวลาเท่านี้ไม่น่าที่จะโบกปูนขึ้นมาปิดได้ แถมยังแห้งสนิทไม่เหมือนว่าเพิ่งมีการโบกปูนปิดทาง
ชายหนุ่มเพ่งมองไปยังทางแยกนั้น แล้วเขาก็เห็นบางสิ่งบางอย่างกำลังเคลื่อนไหว เงาร่างสีดำพยายามตะเกียกตะกายอยู่บนนั้น ดูเหมือนมันกำลังจะหาทางออกมาให้ได้ ดูเหมือนว่าจะมีเสียงเบา ๆ ดังออกมาจากเงานั้นด้วย
“ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…ตอนแรกก็แค่มืด…”
“เฮ้ยยยยยยย!!!”
ชายหนุ่มกรีดร้องสุดเสียง
สายฝนยังโปรยปรายที่ด้านนอกไม่หยุดเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือปากทางเข้าทางเดินใต้ดินที่หายไปแล้ว…จริง ๆ ก็ไม่รู้ว่ามันหายไปหรือมันไม่เคยมีอยู่จริง…
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– สยองผีญี่ปุ่น : กระท่อมหิมะ
– สยองผีญี่ปุ่น : เสียงฝีเท้า
– สยองผีญี่ปุ่น : เส้นสีขาว
– สยองผีญี่ปุ่น : เกมเรียกวิญญาณ
– สยองผีญี่ปุ่น : นอนกัดฟัน
ที่มา: Yami Shibai 4
#สยองผีญี่ปุ่น : ทางเดินใต้ดิน