นิสัยการทำงานแบบไทยๆ…เพื่อนๆคิดว่า คนญี่ปุ่นที่มาทำงานในบริษัทเดียวกับคนไทย เขาพูดถึงคนไทยในแง่ไหนกันบ้างคะ? ยิ้มง่าย? ใจดี? ขี้เกียจ? ชอบมาสาย? ชอบอ้างนู่นนี่นั่น?
เพื่อนๆคิดว่า คนญี่ปุ่นที่มาทำงานในบริษัทเดียวกับคนไทย เขาพูดถึงคนไทยในแง่ไหนกันบ้างคะ?
ยิ้มง่าย? ใจดี? ขี้เกียจ? ชอบมาสาย? ชอบอ้างนู่นนี่นั่น?
จริงอยู่ที่ว่า คนที่มาจากประเทศเดียวกันไม่จำเป็นต้องนิสัยเหมือนกัน ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม การเลี้ยงดูและปัจจัยอื่นๆ อีกหลายอย่าง แต่มันก็จะมีสิ่งที่เป็นลักษณะเฉพาะของชนชาตินั้นๆ อยู่ซึ่งมักถูกเหมารวมในสายตาของชาวต่างชาติ
บังเอิญว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนไปเจอบทความของคนญี่ปุ่นท่านหนึ่งที่วิจารณ์ข้อแตกต่างระหว่างคนไทยกับคนญี่ปุ่นในเรื่องของสไตล์การทำงาน ซึ่งบทความนี้เขียนขึ้นในปี 2017 ในเว็บไซต์ wakuwork.jp และหลังจากที่คอลัมน์นิจอ่านบทความนี้จบก็ได้ไปเจออีกบทความหนึ่งซึ่งเขียนโดยคนญี่ปุ่นอีกท่านหนึ่งในปี 2019 ในเว็บไซต์ HR Note.asia นับเป็นระยะเวลาห่างกันสองปี ถือว่าไม่มากไม่น้อย
ก็เลยจะมาเล่าให้ฟังว่า สองท่านนี้นำเสนอมุมมองเกี่ยวกับการทำงานกับคนไทยไว้ว่าอย่างไร อ่านแล้วอย่าโกรธนะคะเพราะนางเขียนตรงไปตรงมามาก นางอาจไม่ได้คิดว่าจะมีคนไทยที่รู้ภาษาญี่ปุ่นไปอ่านเจอเข้า 555
จะขอเริ่มจากบทความในปี 2017 ก่อน โดยสรุปประเด็นหลักๆ ได้ว่า
- คนไทยนั้นมักทำกิจกรรมอื่นไปพร้อมกันกับการทำงานเสมอ เช่น กินไปด้วยทำงานไปด้วย มองจอคอมทำงานไปพร้อมกับคุยโทรศัพท์เรื่องส่วนตัว เล่นไลน์ ผู้หญิงบางคนทำเล็บไปด้วยก็มี
- มีอิสระและความยืดหยุ่นในที่ทำงานสูงกว่าที่ญี่ปุ่นมาก บางคนทำงานของตัวเองเสร็จก่อนเลยขอกลับก่อนเวลาเลิกงานก็มี (อันนี้คอลัมน์นิจแอบงงว่ามีบริษัทแบบนี้ด้วยเหรอ?) และหัวหน้าก็ไม่ว่าอะไรด้วย
- ผู้หญิงไทยเก่งมากทั้งงานในบ้านและงานนอกบ้าน ถึงแม้จะแต่งงานแล้วท้องอยู่ก็ยังมาทำงาน (เอิ่มอันนี้คือไม่มีทางเลือกปะ ต้องกินต้องใช้ 555)
- ในที่ทำงานมีคนหลายเชื้อชาติมาก แต่คนไทยดูใจดีกว่าชาติอื่นๆ คอยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบและมักให้ขนมคนญี่ปุ่นกินอยู่เสมอ เสมือนเป็นคนในครอบครัว
ส่วนบทความของอีกท่านหนึ่งในปี 2019 เขียนมามีใจความว่า
- คนไทยมีนิสัยค่อนข้างชิว มักหัวร่อต่อกระซิก สมกับที่ได้ฉายาสยามเมืองยิ้ม
- ชอบพูดคุยเรื่องส่วนตัวมากในเวลาทำงาน ให้ความสำคัญต่อการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล (อืม อ่านแล้วรู้สึกว่าโดนชมในด่า ในความด่ามีคำชม นัวๆ สลัวๆไม่ชัดเจน ตามสไตล์ญี่ปุ่นมากๆ)
- คนไทยมีชื่อเล่น และใช้คำว่า “คุณ” หรือ “พี่” นำหน้าชื่อเล่นเพื่อให้เกียรติ แต่เวลาส่งเมล์หาคนญี่ปุ่น คนไทยก็มีการเติมคำว่า “ซัง” ต่อท้ายชื่อคนญี่ปุ่นให้ด้วยเพื่อเป็นการให้เกียรติกันทำให้รู้สึกดี ดังนั้นคนญี่ปุ่นเวลาส่งเมล์หาคนไทยจึงควรลองใช้คำนำหน้าแบบไทยๆนำหน้าชื่อคนไทยดูบ้าง
- การรับผิดชอบงานจนถึงที่สุดนั้นเป็นสิ่งที่คนญี่ปุ่นหลายคนนั้นยึดถือ แต่สำหรับคนไทยนั้นการทำงานถือเป็นเพียงแค่ขั้นตอนหนึ่งของการทำเงิน เพราะฉะนั้นคนไทยจึงมีแนวโน้มที่จะลาออกทันทีเมื่อพบเหตุการณ์ที่ไม่น่าพอใจ คนญี่ปุ่นที่ประจำอยู่ในเมืองไทยบางคนมักกังวลว่าคนไทยจะลาออก
- คนญี่ปุ่นมีนิสัยรักษาเวลาเป็นปกติ แต่กับคนไทยถ้าจะให้รักษาเวลานั้น ควรที่จะบอกเหตุผลประกอบ เช่น “การเริ่มสตาร์ทเครื่องจักรตรงเวลานั้นทำให้มีผลกำไรเพิ่มขึ้น ซึ่งจะส่งผลกระทบไปถึงการขึ้นเงินเดือนและการปรับปรุงสภาพแวดล้อมในการทำงาน” น่าจะได้ผลดีกว่าการไปบังคับให้ตรงต่อเวลาแบบโต้งๆ
- คนไทยไม่เคยชินต่อการถูกตักเตือน ไม่ชอบการถูกตำหนิต่อหน้าคนอื่น ดังนั้นเวลาคนญี่ปุ่นจะตักเตือนอะไรต้องระวังอย่าไปทำให้คนไทยเสียหน้า
- คนไทยใจดีและให้ความสำคัญกับการใช้เวลากับครอบครัวและคนที่ตัวเองคิดว่าสำคัญ ต่างจากคนญี่ปุ่นหลายคนที่คิกว่างานต้องมาก่อน
ความคิดเห็นของสองท่านนี้ถึงจะไม่ได้เป็นตัวแทนของคนญี่ปุ่นทั้งประเทศ แต่ก็ชวนกระตุกความคิดนะคะว่า คนไทยเราเป็นแบบนี้จริงไหม เป็นมานานหรือยัง และในอนาคตจะยังเป็นแบบนี้ไหม ^^
ทักทายพูดคุยกับ คอลัมน์นิจ ได้ที่ >>> Facebook คอลัมน์นิจคิดandไรท์
เรื่องแนะนำ :
– “รบกวนช่วยบอกข้อดีข้อเสียของตนเองหน่อย” คำถามที่เจอบ่อยในตอนสัมภาษณ์งาน
– “Paradise Yamamoto” ซานตาคลอสแห่งประเทศญี่ปุ่น จงไล่ตามสิ่งที่คุณรัก ถ้าอยากเป็นซานตาคลอสก็เป็นซะ!
– ซาโต้ ยามาดะ ทานากะ คนญี่ปุ่นชื่อโหลจังจะจำยังไง ชีวิตยิ่งยากเข้าไปใหญ่เมื่อแผนกเดียวกันมียามาดะตั้งสามคน
– เรื่องร่มใสในวันใจใสใจร่ม
– เหตุไฉนคนญี่ปุ่นหลายคนจึงพูดไทยได้แต่อ่านภาษาไทยไม่ได้
ที่มา:
– https://wakuwork.jp
– https://th.hrnote.asia