เที่ยวโตเกียว ภาคพิสดาร

ด้วยความที่ดิฉันไปอยู่ญี่ปุ่นมานาน เพื่อนที่ทำงาน เพื่อนสมัยเรียน ญาติโกโหติกาทั้งหลายจะแวะเวียนกันมาหาข้อมูลการท่องเที่ยวญี่ปุ่นกับดิฉัน

คำถามที่ดิฉันเผชิญก็จะมีหลายระดับ ตั้งแต่ระดับระบุความต้องการแบบสุดโต่ง เช่น “อยากไปซื้อชิ้นส่วนของเล่นหุ่นยนต์กันดั้มรุ่น XYEZ-87 หมายเลข ABX 1469 จะซื้อได้ที่ไหน” จนถึงระดับแอ๊บสแตรค มาแบบเบลอๆ งงๆ เช่น “อยากไปเที่ยวญี่ปุ่น แนะนำหน่อยสิ” (คำถามกว้างมาก….ไม่รู้จะตอบยังไง)
แต่เท่าที่สังเกตดู คำถามช่วงหลังๆ มักจะเป็นแบบ “ช่วยแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวแปลกๆ ที่คนทั่วไปไม่ค่อยไปกันหน่อย” ถามกันมาเยอะมากกกก….ล่าสุดก็เพิ่งโดนคำถามนี้ไปเมื่อ 3 วันที่แล้ว ผู้ใหญ่ที่บริษัทท่านหนึ่งถามดิฉันว่า

ผู้ใหญ่: “ผมจะพาแขกไปเที่ยวญี่ปุ่น อยากได้แบบที่ไม่มีในไกด์บุ๊ค เอาแบบ EXCITING นะ”
เกตุวดี: “Exciting แบบไหนคะ สวนสนุก ธีมปาร์ค โลดโผน หวือหวา หรือชมวิวบนตึกสูงๆ”
ผู้ใหญ่: (ครุ่นคิดไป 8 วินาที) “อืม….เอาแบบ EXCITING น่ะ”
แอร๊! เอ๊กไซ้ติ้งที่ว่าคืออะไรล่ะคะ…..ดิฉันมิสามารถเข้าใจท่านได้ แต่…ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันพยายามลองรวบรวมสถานที่ท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวไทยทั่วไป (รวมถึงคนญี่ปุ่นเอง) ไม่คิดจะไป และนำมาเขียนในบทความนี้แล้ว อารมณ์ EXCITING ๆ แบบเกตุวดี ใครวางแผนจะไปเที่ยวญี่ปุ่น ลองอ่านแล้วเอาไปใช้ได้ ไม่ว่ากันนะคะ

เวลา 06.15 น.

ถึงสนามบินนาริตะ ประเทศญี่ปุ่นหลังผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองและด่านศุลกากรเรียบร้อยแล้ว นำท่านเดินทางสู่สถานี “โอขุ” (尾久駅) เพื่อชมห้องน้ำสาธารณะของสถานีซึ่งเป็นห้องน้ำแห่งเดียวในประเทศญี่ปุ่นที่ผสมผสานสถาปัตยกรรมร่วมสมัยแบบตะวันตก-ญี่ปุ่น โดยภายในเป็นห้องน้ำนั่งยองแบบญี่ปุ่น บรรยากาศอึมครึมเล็กน้อย ชวนให้ท่านนึกถึงผีฮานาโกะในห้องน้ำเป็นอย่างยิ่ง ส่วนภายนอกอาคารออกแบบเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษตัว O,K, และ U ตามชื่อสถานี

08.30 น.

เพื่อให้ท่านได้สัมผัสคนญี่ปุ่นและวิถีชีวิตแบบญี่ปุ่นอย่างแท้จริง เกตุวดีขอนำท่านเดินทางสู่สถานี “อาคาบาเนะ (赤羽)” ซึ่งเชื่อมรถไฟสายที่จะไปโทโฮขุ และสายที่จะไปจังหวัดไซตามะ (บ้านเกิดชินจัง)
เนื่องจากมีการต่อเติมชานชาลาและสายรถไฟอื่นๆ อย่างไม่มีการวางแผน ทำให้การจราจรในสถานีหนาแน่นมาก โดยเฉพาะช่วง Rush Hour (07.00-09.00น.) เราจะนำท่านไปเบียดเสียดกับคนญี่ปุ่น เพื่อให้ท่านได้ “สัมผัส” คนญี่ปุ่นอย่างแท้จริง หากท่านเป็นสตรีไทยหน้าตาดี ท่านอาจโดนหนุ่มญี่ปุ่นโรคจิตเข้ามาสัมผัสแทน โปรดระมัดระวังอวัยวะอันมีค่าของท่านด้วย

12.00 น.

กว่าท่านจะหลุดออกมาจากสถานีอาคาบาเนะ หรือสวนน้ำซัมเมอร์แลนด์ได้นั้น คงใกล้เวลาอาหารเที่ยงแล้ว ดิฉันขอนำท่านสู่โรงอาหารพนักงานในศาลาว่าการกรุงโตเกียว（東京都庁）ค่ะ
ท่านสามารถเลือกทานอาหารญี่ปุ่นนานาชนิด อาทิ ราเม็ง ซูชิ ข้าวแกงกะหรี่ ข้าวหมูทอด ในราคามิตรภาพ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เรานำท่านเดินทางมาที่นี่…

ณ โรงอาหารแห่งนี้ ท่านสามารถดื่มด่ำทิวทัศน์เมืองโตเกียวโดยรอบ แบบที่ท่านไม่สามารถหาได้จาก Tokyo Tower หรือตึกรปปงหงิ นอกจากนี้ ท่านอาจเจรจาหารือเกี่ยวกับนโยบายภาษีรถยนต์ การจำนำข้าว ฯลฯ กับข้าราชการญี่ปุ่นชนชั้นแนวหน้าซึ่งเป็นกำลังขับเคลื่อนมหานครโตเกียวและมาทานอาหารที่โรงอาหารแห่งนี้เช่นเดียวกัน โอกาสดีๆ แบบนี้ ท่านไม่สามารถหาที่ร้านอาหารอื่นได้อีกแล้วค่ะ

ภาพบรรยากาศอันสวยงามกับอาหารที่ปรุงมาอย่างประณีตเล็กน้อย และถูกจัดวางมาในถาดพลาสติกเป็นอย่างดี ชวนให้ท่านนึกถึงบรรยากาศการรับประทานอาหาร ณ ฟู้ดคอร์ทในห้างเมืองไทย

14.00 น.

ทัวร์ไทย…หากขาดช้อปปิ้ง ลูกทัวร์อาจขาดใจและฆ่าไกด์ทิ้งได้ เพื่อไม่ให้เกิดโศกนาฏกรรมดังกล่าว เราขอนำท่านสู่ตลาด “ซันยะ（山谷）”  ตลาดอีหยิบ (= ตลาดที่อีไปหยิบของคนอื่นเขามาขาย) แห่งเดียวในโตเกียว
ตลาดแห่งนี้จำหน่ายสินค้านานาชนิด อาทิเช่น นาฬิกา SEIKO (รุ่น 30 ปีที่แล้ว) รองเท้าหนัง (ที่อาจมีแค่ข้างเดียว อีกข้างท่านต้องไปหาจากแผงอื่น) อะไหล่ เครื่องมือ สกรู ประแจ ตุ๊กตาคิตตี้ไม่มีหัว ของเล่นเก่าๆ ถ่านไฟฉาย และสิ่งของต่างๆ นานาที่พ่อค้าซันยะคัดสรรมาเป็นอย่างดีจากบ้านเรือนคนญี่ปุ่นและถังขยะเทศบาล

นอกจากนี้ ท่านจะได้พบกับคนญี่ปุ่นอีกระดับที่ท่านไม่สามารถพบเจอได้ในทริปญี่ปุ่นปกติ นั่นคือ กลุ่มโฮมเลสและบรรดาผู้ใช้แรงงานหาเช้ากินค่ำญี่ปุ่นซึ่งอาศัยอยู่ในเขตซันยะเป็นจำนวนมาก พวกเขามีมิตรภาพและรอยยิ้มอันอบอุ่นให้แก่นักท่องเที่ยวอย่างเราเสมอ ดิฉันนั่งอ่านบล๊อกความประทับใจของเด็กม.ปลายคนหนึ่งที่ไปเที่ยวตลาดแห่งนี้ อ่านแล้วซึ้งมิตรภาพและความสัมพันธ์ระหว่างเด็กม.ปลายกับลุงซันยะ ขอเอามาเล่าสู่กันฟังนะคะ

(เด็กม.ปลายกับลุงเมาที่นั่งซดเบียร์)
ลุง: อายุเท่าไรเนี่ย
ผม: 16 ครับ
ลุง: นักศึกษาเหรอ
ผม: เปล่าครับ ยังอยู่ม.ปลายครับ
ลุง: ยังเป็นเด็กม.ปลายอยู่เหรอ โอ้ ดีจัง ส่วนลุง…เกิดปีพ.ศ. 2489
ผม: โอ้…. (ไม่รู้จะคุยต่อว่ายังไงดี)
ลุง: แล้วมาที่นี่ทำอะไรล่ะ
ผม: ลองมาเดินเล่นเฉยๆ ฮะ
ลุง: มาเดินเล่นเฉยๆเหรอ….นี่เราเป็นนักศึกษาเหรอ
ผม: ยังอยู่ม.ปลายครับ
ลุง: โอ้ ดีจัง ลุงเกิดปีพ.ศ. 2489 นะ …. แล้วนี่…เป็นนักศึกษาเหรอ
ผม: เด็กม.ปลายครับ
ลุง: ลุงเกิดปีพ.ศ. 2489 นะ
บทสนทนาวนเวียนไปมาเช่นนี้แล… ใครเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ และอยากฝึกภาษาญี่ปุ่น ลุงแห่งซันยะจะเป็นคู่ซ้อมที่ดีสำหรับคุณค่ะ

17.00 น.

ได้เวลาพอสมควร โบกมืออำลาลุงๆ และนำท่านเดินทางสู่สนามบินนาริตะ
20.00 น. –    เหินฟ้าสู่ กรุงเทพฯ โดย สายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG 678
22.30 น. –    ถึงท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ โดยสวัสดิภาพ
รักนะ จุ๊บๆ … จากไกด์เกตุวดี
(ยินดีไม่รับทิป หากเป็นลูกทัวร์หนุ่มหน้าตาดีและพร้อมสานความสัมพันธ์ต่อ)