นิทานมนุษย์เงินเดือน : เข็มนาฬิกา กับ มินามิโนะ
คุณเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้ไหม… รุ่นพี่คนญี่ปุ่นเล่าให้ผมฟังตอนผมอายุใกล้ๆสามสิบ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเข็มนาฬิกาอยู่บนหน้าปัดนาฬิกา
มีเข็มสั้น เข็มยาว และก็เข็มวินาที
เข็มวินาทีทำงานหนักมาก มันต้องออกเดินทุกวินาที ไม่เคยหยุดหย่อน ตรงกันข้ามกับเข็มสั้น ที่ขยับอย่างเชื่องช้าราวกับไม่เคลื่อนไหว แต่จริงๆ ก็เคลื่อนแหล่ะ เพียงแต่เคลื่อนไหวแต่ละทีต่างกับเข็มวินาทีถึง สามพันหกร้อยเท่า
แต่ทว่า วันนึงจู่ๆ เจ้าของนาฬิกาก็เกิดเบื่อขึ้นมา และก็ถอดเข็มวินาทีออกไปเฉยเลย
เจ้าเข็มนาทีเห็นเข้าก็ตกใจและพอเที่ยงตรง เลยถามเจ้าเข็มสั้นว่า แล้วนี่เจ้าของจะมาถอดพวกเราออกไปด้วยไหมนี่
เข็มสั้น ที่ดูเหมือนจะทำงานน้อยที่สุดบนหน้าปัดนาฬิกาบอกว่า “ตัวฉันเองคงปลอดภัย แต่ตัวนาย เจ้าเข็มยาว… ไม่แน่นะ เพราะนาฬิกามีไว้ให้รู้เวลา ขอแค่มีฉันอยู่ ก็รู้เวลาแล้ว”
รุ่นพี่แกเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังโดยเปรียบว่า หากนาฬิกาคือบริษัท เข็มสั้นก็คือเหล่าผู้บริหาร ค่อยๆ ขยับตัว คนข้างในอย่างเข็มยาวที่คือคนทำงานระดับ middle management กับเข็มวินาทีที่เปรียบเสมือนรากหญ้า แรงงานชั้นล่างสุด จะแทบไม่รู้ไม่เห็นด้วยซ้ำว่า ผู้บริหารเข็มสั้นวันๆ ทำอะไร ส่วนตัวเองนั้นแค่ทำหน้าที่ตัวเอง ต้องเดินให้ตรงเวลาตลอดทั้งวัน เดินไม่หยุด เดินจนเสมือนว่าชิวิตทั้งชีวิต ต้องอุทิศให้กับหน้าปัดนาฬิกา จนไม่สามารถทำอย่างอื่นได้เลย จนต้องอิจฉาเหล่าเข็มที่สั้นกว่า
แต่สุดท้าย หากถามว่าถ้าจะต้องตัดอะไรบนหน้าปัดนาฬิกาออกไป เจ้าเข็มวินาทีที่ดูขยันขันแข็งที่สุด จะโดนเด็ดไปโดยไม่ต้องคิดมากเลย
รุ่นพี่ผมสอนผมแบบงงๆ ว่า “ไม่ผิดที่นายจะขยัน แต่ถ้านายคือเข็มวินาที… ต่อให้นายจะทำงานตลอดทุกลมหายใจ ก็แทบไม่มีใครเห็นคุณค่านายอยู่ดี… รีบๆ ทำทุกวิถีทางให้เป็นเข็มสั้นให้ได้ละกัน”
ผมเขียนเรื่องนี้… เพราะไปสะดุดกับโพสต์ที่ มินามิโนะ นักบอลญี่ปุ่น พูดถึงชีวิตตัวเองกับทีมลิเวอร์พูล
สำหรับคนที่ไม่ค่อยดูฟุตบอล ผมอยากให้ทุกท่านรู้กับชายคนนี้เพิ่มสักนิด
มินามิโนะ คือนักบอลระดับทีมชาติญี่ปุ่น
เจ้าหนูคนนี้ ให้แรงบันดาลใจกับเยาวชนเอเชียมากมาย ความตั้งใจและขยันอดทน จะทำให้เราไปอยู่ท่ามกลางความฝัน ที่รายล้อมไปด้วยเหล่าดวงดารา… เขาทำให้เหล่าคนเอเชียภาคภูมิใจ
ความจริงเรื่องนึงคือ มินามิโนะ ตั้งใจเล่นจริงๆ และความมีสปิริตของน้องคนนี้ก็คือของจริง ตอนแข่งฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ เขาลงเล่นให้ญี่ปุ่นเสร็จ ก็รีบบินกลับมาอังกฤษทันทีเพื่อซ้อมกับสโมสร จนคล็อปป์ (กุณซือทีมลิเวอร์พูล) ประทับใจในความตั้งใจ และให้เขาลงเล่นเป็นตัวจริงในเกมเจอนอริช ในเอฟเอคัพรอบ 5 และมินามิโนะยิงคนเดียว 2 ประตู ช่วยทีมชนะ 2-1
มินามิโนะช่วยทำประตูในลิเวอร์พูลใน รายการลีกคัพ และ FA cup รวมทั้งหมดเจ็ดประตู เยอะที่สุดในสโมสร
พูดอีกแบบ ถ้วยรางวัลของปีนี้ที่ลิเวอร์พูลได้มาสองถ้วย มินานิโนะคือคนที่มีส่วนช่วยมากที่สุด
แน่นอน หลายคนคงบอกว่า ก็คนที่เก่งกว่ามินามิโนะ อย่าง โม ซาล่าห์ มาเน่ หรือแม้แต่มหาเทพ โอริกี้ ไปโฟกัสกับถ้วยรางวัลที่ใหญ่กว่า มินามิโนะก็เลยทำผลงานได้ดีในเกมเล็กๆ แบบนี้ไง
ภาพที่ผู้เขียนเองก็แอบสะเทือนใจอันนึงคือ ในเกมยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก ระหว่างเกมลิเวอร์พูลกับเบนฟิก้า คือช่วงต้นครึ่งหลัง มีการจับภาพซุ้มม้านั่งสำรองของทีมหงส์แดง กับการที่ทาคุมิ มินามิโนะ “ไม่มีชื่อแม้แต่เป็นตัวสำรอง”
หากใครดูรูปด้านล่างนี้ จะเห็นว่าม้านั่งสำรอง มีฟาน ไดค์, ซาลาห์, ฟาบินโญ่, มาเน่ นั่งเรียงกันอยู่ แต่ขวาบนนี่คือ ทาคุมิ มินามิโนะ ที่ถูกกันออกไปนั่งด้านหลังกับกลุ่มสตาฟฟ์ของสโมสร ทั้งๆ ที่เขาคือ นักเตะที่ดีที่สุดของเอเชียคนนึงเลยด้วยซ้ำ
แต่กลับแย่ขนาด… ไม่มีสิทธิแม้แต่จะเป็นตัวสำรอง
ยามบ่ายวันจันทร์ เดือนมิถุนา หนุ่มน้อยนักเตะญี่ปุ่น โพสต์ข้อความเพียงไม่กี่บรรทัด แต่คนทั่วเอเซีย เข้าใจและรับรู้ความอัดอั้นตันใจของมินามิโนะได้เป็นอย่างดี
มีหลายเกมที่ผมลงเล่น… และทิ้งผลลัพธ์ไว้อย่างดี แต่ไม่มีใครสนใจเลย
ผมพยายามสร้างแรงบันดาลใจ แต่ไม่มีใครสนใจเลย
แน่นอน หลังโพสต์เปื้อนน้ำตาอันนี้ไหลสู่โลกโซเชียล แฟนบอลทั่วโลก โดยเฉพาะฝั่งเอเชีย ต่างกรูเข้าไปให้กำลังใจ แสดงตัวว่าเราเห็นคุณค่า และสนใจคุณนะ
แต่นี่คือความจริง… มินามิโนะ ยังดีไม่พอสำหรับทีมระดับเวิร์ลด์คลาสอย่างลิเวอร์พูล
คงจะเหมือนนิทานเรื่องเข็มนาฬิกา… ในหลายครั้งหลายครา ตัวเราเองก็พยายาม ตั้งใจและขยันจนแทบไม่เรียกว่า สุดตัวแล้ว… แต่ท้ายสุดถ้าเราไม่ไช่ เข็มสั้น ขององค์กรที่เราอยู่ จะไม่มีใครสนใจมันเลย
หลายท่านอาจไม่ทราบ แต่จริงๆ แล้ว ผู้เขียนเป็นแฟนทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด (ทีมที่เคยเป็นคู่แข่งที่ลิเวอร์พูลเกรงกลัวอ่ะนะ) แต่ก็อยากเขียนถึงนักเตะญี่ปุ่นคนนี้จริงๆ เพราะมันสอนอะไร และเป็นแรงบันดาลใจได้ในหลายๆ มุมมอง
เข็มนาฬิกาทีมลิเวอร์พูลที่กำลังจะมาไทยในอีก 2-3 สัปดาห์ข้างหน้า ยังเดินต่อไป
แต่เข็มนาฬิกาของเจ้าหนูมินามิโนะกับทีมหงส์แดง คงหยุดเดินไปแล้ว
ฤานิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ขยันผิดที่ ก็ไม่มีใครเห็นค่าอยู่ดี” ?
เรื่องแนะนำ :
– [18+] “MEXT” วันแห่งโชคชะตา
– [18+] 10 วิธี เพื่อ “ซ่อมบำรุงสมอง” ใน 10 นาที ง่ายจนอยากแชร์
– “กล้า” เมสเสจของเกตุวดี ถึง ซาลารี่แมนบ้าพลัง
– การขายของที่แท้จริงน่ะ ต้องใช้คอมพิวเตอร์ขายเท่านั้นไม่รู้เหรอ
– เรื่องตลก Nobel ทำไมคนไทยยังไปไม่ถึงซะที
ขอบคุณรูปภาพ: https://bleacherreport.com/
#นิทานมนุษย์เงินเดือน : เข็มนาฬิกา กับ มินามิโนะ