วัฒนธรรมญี่ปุ่น บางคนอาจจะแยกโออิรันกับเกอิชาไม่ค่อยออก เพราะเข้าใจว่าทั้งสองอาชีพขายบริการทางเพศเหมือนกัน ซึ่งในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่อย่างที่กล่าวมา
“โสเภณี” เป็นวัฒนธรรมที่เราสามารถสืบค้นเจอได้ทั่วโลก ไม่ว่าจะประเทศที่มีวัฒนธรรมโบราณเก่าแก่แค่ไหนหญิงงามเมืองก็ถือเป็นสิ่งที่มีอยู่ในประเทศเหล่านั้นอย่างที่เราไม่สามารถปฏิเสธได้
ในสมัยโบราณ อินเดีย จีน หรือแม้กระทั่ง
ไทยเอง อาชีพ “โสเภณี” ถือเป็นสิ่งปกติในสังคม มีการเปิดเป็นหอนางโลม หรือที่คนไทยเราเรียกว่า “นางโคมเขียว” และไทยเราเองก็เคยมีสถานที่สำหรับให้บริการทางเพศมาก่อนเช่นกัน
ส่วนในวัฒนธรรมญี่ปุ่น บางคนอาจจะแยกโออิรันกับเกอิชาไม่ค่อยออก เพราะเข้าใจว่าทั้งสองอาชีพขายบริการทางเพศเหมือนกัน ซึ่งในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่อย่างที่กล่าวมา
ส่วนโออิรัน ต้องมีความสามารถเช่นเดียวกับเกอิชา แต่สิ่งที่ต้องมีมากกว่านั้น คือความสามารถที่จะให้ความสุขทางกามารมณ์แก่ลูกค้าผู้มาใช้บริการ โออิรันไม่ใช่โสเภณีทั่วไป นางมีสิทธิ์ที่จะเลือกที่รับหรือไม่รับลูกค้า และนางพร้อมจะฆ่าตัวตายด้วยมีดสั้นที่พกติดตัวทันทีที่โดนขืนใจหากนางไม่ยินยอม
หากดูจากการแต่งกายแล้ว โออิรันจะมีจุดสังเกตง่ายๆ คือเครื่องแต่งกายที่อลังการ การทำทรงผมที่วิจิตรพิศดารและปักปิ่นกับเครื่องประดับผมมากมาย โอบิที่ควรผูกไว้ข้างหลังก็จะถูกนำมาผูกที่ด้านหน้าแทน ว่ากันว่าเพื่อเอื้อต่ออาชีพของนางที่ลูกค้าจะสามารถปลดผ้านางได้ทันที รวมถึงการไม่ใส่ถุงเท้าแม้ว่าจะเป็นหน้าหนาว เพื่อโชว์เท้าสีขาวอันเย้ายวนให้ผู้ชายเกิดความพึงใจและมาขอซื้อบริการกับนาง
คลิปการแสดงเป็นโออิรัน
ที่สำคัญที่สุด เกอิชากับโออิรันจะแยกแหล่งที่อยู่กันชัดเจน ไม่ปะปนกัน เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว เราจึงควรทำความเข้าใจใหม่ให้ถูกต้อง โดยเฉพาะเกอิชาที่มักจะถูกมองว่าขายตัว ทั้งที่แท้จริงนางขายแค่ศิลปะ แต่การขายตัวของโออิรันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะดูถูก เพราะทุกประเทศต่างก็มีวัฒนธรรมที่แตกต่างกันไป แตกต่างแต่ไม่แตกแยกคำนี้ จึงยังคงเป็นสิ่งที่เราทุกคนพึงจดจำและนำมาปฏิบัติในทุกบริบทของสังคม
เรื่องแนะนำ :
– เค็มและดี
– หมากล้อมหมากรบ
– วันเด็กผู้หญิง
– เหมยโรยรา ซากุระเบ่งบาน
– ลอยกระทงนานาชาติ
ขอบคุณรูปภาพประกอบจาก
-https://eiga.com/news/20160808/3/
-https://cn.nytimes.com/culture/20150520/t20geisha/
-https://kknews.cc/zh-sg/history/arggxmn.html