วิชายุทธ วิถีเซน by Lordofwar Nick
มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (25) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบห้า การตีหนึ่งจังหวะในการตีศัตรู
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน โลกยุคนี้เป็นโลกที่จะยอมแพ้อ่อนแอไม่ได้จริงๆ พอคนเริ่มไม่กลัวโควิดแล้วเพราะหลายคน (ซึ่งเป็นคน “ส่วนใหญ่”) เป็นแล้วก็ไม่ได้จะถึงตาย ก็รักษาหายได้ เพียงแต่ต้องนอนพักอยู่บ้านสักหลายวันหน่อย แต่ก็หายได้ (อาจเป็นเพราะพอเวลาผ่านมานานปี เชื้อมันก็กลายพันธุ์ไปจนอ่อนกำลังลงไปเอง กระมัง?) คราวนี้มีโรคใหม่ผุดขึ้นมา (ให้กลัว) อีกละ “ฝีดาษลิง” นึกว่าอ่านการ์ตูนอยู่นะเนี่ยพอพระเอกล้มศัตรูตัวแรกได้ (อย่างทุ่มพลังแทบหมดแรง) คราวนี้ศัตรูตัวใหม่โหดกว่าเดิมอีก ขอท่านผู้อ่านจงมีใจตั้งมั่น มี “สติ” และ “ปัญญา” กำกับ อย่าได้ถูก อคติทั้ง ๔ ถูกความโลภ ความโกรธ ความหลง (โง่) หรือความกลัว มาชักจูงจนคิดผิด ตัดสินใจผิด เพราะบางครั้ง ตัดสินใจผิดครั้งเดียว อาจ “ถึงตาย” ได้
ถ้าคุณเชื่อง คุณจะถูกเชือด ถ้าคุณทำตามเขาบอกทุกอย่างโดยไม่ตั้งคำถามหรือสงสัย เขาจะพาคุณไปตาย
ขอให้ทุกท่านที่มาร่วมกันศึกษาปรัชญาจากคัมภีร์ของมูซาชิด้วยกันกับผม จงเป็น “ผู้รอดตาย” ในทุกการต่อสู้ เหมือนอย่างมูซาชิ ด้วยเทอญฯ
คำแปลข้อความต้นฉบับ
水の巻
คัมภีร์แห่งอาโป
一五 一 敵を打に一拍子の打の事
สิบห้า การตีหนึ่งจังหวะในการตีศัตรู
`敵を打つ拍子に `一拍子 `と云ひて敵我あたるほどの位を得て敵のわきまへぬうちを心に得て其身も動かさず心も付ず如何にも早く直ぐに打拍子也 `敵の太刀 `ひかん `はづさん `打たん `と思ふ心のなき内を打拍子是一拍子也 `此拍子能習得て間の拍子を早く打事鍛錬すべし
ในจังหวะที่ตีศัตรู (มีสิ่งที่) เรียกว่า “หนึ่งจังหวะ” คือจังหวะที่ ได้ตำแหน่งที่ศัครูกับเราจะกระทบถูก (กัน) เอาขณะที่ศัตรูไม่รู้ซึ้งมาเป็นจิต กายนั้นไม่เคลื่อน ใจก็ไม่ติด แม้จะอย่างไรก็ตีไวตีพลัน จังหวะตีขณะที่ไม่มีจิตคิดว่า ทะจิของศัตรู “จักถอน” “จักหลุด” “จักตี” นี้คือหนึ่งจังหวะ จังหวะนี้สมควรเรียนให้บ่อยเอาให้ได้ ฝึกตีให้ไวซึ่งจังหวะของช่องระหว่าง
การตีความและอภิปราย
ข้อที่ผมจะขออภิปรายวันนี้ ข้อใหญ่ใจความสำคัญอยู่ที่คำนี้ครับ
敵のわきまへぬうちを心に得て其身も動かさず心も付ず
เทคิ โนะ วาคิมาเอะนุ อุจิ โวะ โคโคโระ นิ เอเตะ โซโนมิ โมะ อุโงคาซาซุ โคโคโระ โมะ ทสึคาซุ
เอาขณะที่ศัตรูไม่รู้ซึ้งมาเป็นจิต กายนั้นไม่เคลื่อน ใจก็ไม่ติด
ขอท่านผู้อ่านอย่าว่ากัน ถ้าผมจะขอยกตัวอย่างจาก bjj อีกแล้ว (ฮา) ก็บอกในโปรไฟล์แล้วว่าผมน่ะ “คิดค้นหาปรัชญาชีวิตผ่านการฝึกในโรงยิม” (และยิมที่อยู่อยู่ตอนนี้มีแต่ bjj นั่นแหละ) การจะเข้าใจปรัชญา คำสอน นั้น บางครั้งก็ต้องอาศัยการปฏิบัติ แบบถึงเนื้อถึงตัว สักหน่อยนะครับ
เริ่มจากเวลาเรานั่ง (อยู่ล่าง) คู่ต่อสู้ยืน (อยู่บน) แต่เราและเขา ต่างอยู่กันในระยะที่ต่างเข้าคว้าจับกันได้พอดี ก็เริ่มจาก open guard ก่อน หากคู่ต่อสู้เปิดช่องว่างที่สีข้าง ก็สามารถแทงขา (ผมชอบแทงาซ้ายก่อน) แล้วเอาขารวบเอวเป็น closed guard ไว้ก่อนได้ สำคัญคือต้องฝึกบ่อยๆ จนสามารถแทงขารวบขาได้ใน “จังหวะเดียว” อย่างไม่ต้องหยุดคิดเลย (ภาพจาก pinterest)
ฉะนั้น อาจกล่าวได้ว่า การแทงขาลอดผ่านสีข้างเพื่อเปลี่ยนจาก open guard เป็น closed guard นั้นก็นับว่าเป็น “การตีหนึ่งจังหวะ” (一拍子の打 อิจิเฮียวชิ โนะ อุจิ) ของ bjj ได้เหมือนกัน แต่นี่ก็ถือว่าเป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งเท่านั้น ถ้าคนเราสามารถฝึกฝนจนไม่ว่าจะท่าไหนเวลาจะเข้าทำก็สามารถฉวยโอกาส “ตีหนึ่งจังหวะ” เข้ายึดกุมตำแหน่งที่เราสามารถออกอาวุธหรือเปลี่ยนผ่านไปสู่ท่าอื่นๆ ได้หลากหลายแล้ว ก็อาจเรียกได้ว่าเข้าถึงซึ่งหลักของ “การตีหนึ่งจังหวะ” ได้ สำคัญก็คือ ไม่มีไรครับ ต้องฝึกบ่อยๆ เท่านั้นเอง ผมก็เลยยังต้องฝึกๆๆ ไปเรื่อยๆ ครับ
บางท่านอาจจะถามว่าเข้าท่า closed guard แล้วทำอะไรได้ ได้หลายอย่างเลยครับ จะเปลี่ยนผ่านไปเป็นเข้าข้างหลังก็ได้ จะทำท่าซับมิชชั่นก็ได้ เช่นตัวอย่างต่อไปนี้ (ภาพจาก pinterest)
อันนี้คือตัวอย่างหนึ่งในหลายๆ อย่างนะครับ bjj นั้น กระบวนท่ามากมี ต้องใช้เวลาเรียนเยอะ แต่พอเรียนไปๆ ธรรมชาติของตัวเรา (ไม่ว่าทางกายภาพหรือนิสัยจิตใจ) มันจะคัดสรรเองว่า ท่าไหนที่ “เป็นตัวเรา” จึงต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ ค้นหา กันแบบที่เรียกว่า “เดินทางค้นหาตัวตน” กันเลยทีเดียว และแน่นอน ในการเดินทาง สองข้างทาง บนหนทาง ย่อมมีทั้งดอกไม้และก้อนหิน บางทีได้ชมดอกไม้ข้างทางสวยดี บางทีเดินไปหินตำเท้าเข้า แต่การเดินทางเช่นนี้ย่อมทำให้คนๆ หนึ่ง เติบโตขึ้นทางจิตวิญญาณแน่นอนครับ
และแน่นอน ในบางวันที่เหนื่อยล้า เมื่อเราเดินมาจนสุดกำลัง ก็ควรได้เติมเต็ม ฟื้นฟู กำลังกายใจ ด้วยการเอาตัวเองในนั่งในบรรยากาศที่สบายๆ บ้าง ในวันเสาร์หนึ่งหลังออกมาจากยิม ผมขับรถไปทางห้วยแก้ว เข้าซอยเล็กๆ แถวข้างๆ เทคโนตีนดอย ครับ ผมมาที่ร้าน Inchala อินชาลา เพราะอยากมาลองกินแกงกะหรี่มั่นฝรั่งกับโรตี และชานมอินเดีย แต่ แต่ ชานมอินเดีย หมดง่า (เสียจัย) เลยดื่มกาแฟตุรกีปลอบใจตัวเองแทน (ฮา) นั่งชมต้นกระบองเพชรที่เขาใส่กระถางไว้ มองดูต้นไผ่ ดูยอดไผ่เขียวๆ ที่ร้าน ช่างเป็นรางวัลชีวิตสำหรับการฝึกมาตลอดสัปดาห์จริงๆ อ่าเอารูปมาฝาก ครับ
กระบองเพชรสวยๆ
มองออกไป
อาหารหลักวันนี้โรตีกับแกงมันฝรั่ง
อยากลองกินชานมกินเบียร์ร้านนี้มาก แต่แอบเสียดายว่าวันนี้เจ้าของร้านบอกว่าหมด ก็เลยสั่งกาแฟตุรกี (เอ๊ะ สมัยนี้ ต้องเรียกว่าตุรเคีย สินะ) มาแทน อร่อยนะครับ รถไม่เปรี้ยวฝาดแรงเกินไปสดชื่น
มองฟ้าลอดผ้าใบ
ออกมาเดินชมสวนไผ่ดีกว่า
มีถ้อยคำแนวปรัชญาซะด้วย
ผ่านไปอย่างมีความสุขและผ่อนคลายอีก 1 วันนะครับ ขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่าน have a nice day พบกันใหม่อาทิตย์หน้านะครับ see you again next week นะ 555
เรื่องแนะนำ :
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (24) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบสี่ การนับว่ามี (หรือ) ไร้การตั้งท่า
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (23) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบสาม เรื่องลำดับที่ห้าของเบื้องหน้า
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (22) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบสอง เรื่องลำดับที่สี่ของเบื้องหน้า
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (21) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบเอ็ด เรื่องลำดับที่สามของเบื้องหน้า
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (20) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบ เรื่องลำดับที่สองของเบื้องหน้า
#มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (25) คัมภีร์แห่งอาโป (น้ำ): สิบห้า การตีหนึ่งจังหวะในการตีศัตรู