คั่นรายการ โดย Lordofwar Nick
“ยอดยุทธ์วาตะ” การ์ตูนเชิดชูยูโดที่ดี แต่ไม่มีอะไรใหม่!?
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน วันนี้ก็ได้ทีอยากจะมารีวิวการ์ตูนเก่าที่แบบ เคยคิดไว้นานว่าเขียนรีวิว ซึ่งก็เพิ่งได้โอกาสนี่แหละ ก็นานมาแล้วที่ผมได้อ่านเรื่องนี้ “ยอดยุทธ์วาตะ” ซึ่งแปลและพิมพ์ฉบับภาษาไทยโดยวิบูลย์กิจ สำหรับเรื่องนี้ลายเส้นก็คงจะคุ้นกันดีเพราะวาดโดย อ.คาซุโอะ มาฟุเนะ ผู้วาดเรื่อง Doctor K ที่โด่งดังจากการเอาหมอมาเป็นพระเอกกล้ามโต เอาเรื่องการแพทย์มาทำให้เป็นเรื่องสนุกตื่นเต้นปนเขย่าขวัญแบบอ่านแล้วต้องลุ้น แน่นอนว่าด้วยลายเส้น คงตัดสินใจไม่ยากที่จะเลือกมาอ่าน (ถึงจะรู้สึกตะหงิดๆ กับชื่อภาคภาษาไทยว่ามันลิเกยังไงไม่รู้ ผมเข้าใจครับ คือแบบว่าแปลจากชื่อญี่ปุ่น “คาเซะ โนะ จูชิ” (風の柔士 ยอดยูโดแห่งสายลม) แต่ก็นะ)
เป็นการ์ตูนที่ไม่ยาวครับ แค่สองเล่มจบ สองเล่มจบเพราะพล็อตเรื่องมันไม่ค่อยมีอะไรให้เล่นเลย
เปิดเรื่องมาในช่วงปลายยุคเอโดะต่อมาถึงยุคเมจิ ยุคนั้นเป็นยุคตกต่ำของ “ยูยิตสู” โดยเฉพาะในแง่ของภาพลักษณ์ที่ว่าเป็น “วิชาของอันธพาล” ที่คนดีๆ เขาไม่ไปข้องแวะกัน เปิดฉากมาก็มีภาพการดวลกันข้างถนนระหว่างนักยูยิตสูสองสำนัก (ซึ่งเป็นการดวลกันเพื่อ “เรียกแขก” อวดสรรพคุณของวิชาเพื่อหาลูกค้ามาเรียน) ซึ่งการประลองข้างถนนแบบนี้มักเล่นกัน “ถึงตาย” ไม่มีตบแท็ปยอมแพ้นะครับ
โอ กะจะดัดแขน ดันเจอ Guillotine Choke ตายห่านซะนี่
ท่ามกลางยุคสมัยแบบนี้ ปรากฎหนุ่มนักศึกษาผู้หนึ่งซึ่ง ทั้งที่เรียนหนังสือก็สูง แต่กลับมาสนใจฝึกฝนวิชา “ยูยิตสู” เสียนี่ เขาชื่อว่า ยาโนะ ทาเคชิ (ซึ่งก็นะ แหม่ มองจากดาวอังคารก็รู้ว่า เอาปรมาจารย์คาโน่มาเขียนให้เป็นนิยายชัดๆ) ซึ่งจากการที่ถูกกลุ่มอันธพาลที่ใช้วิชายูยิตสูระราน นำไปสู่การดวลกัน ตอนนี้แหละที่หนุ่มยาโนะได้สำแดงความยอดเยี่ยมของวิชา “ยูยิตสู” ในแบบของเขาที่ซึ่ง “ใช้เทคนิคไม่ใช้กำลัง” จับคู่ต่อสู้ทุ่มไปหลังฟาดป้ายหินสุสานจนพิการไปเลย!
โอ้โฮ อิปป้งเซโออิ
หนุ่มยาโนะนั้น ไม่ได้ร่ำเรียน “ยูยิตสู” แบบขำๆ แต่มีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะ “ผนวกเอาข้อดีของวิชาของสำนักต่างๆ เข้าด้วยกัน” (โอ้นี่มันปณิธานที่หาญมุ่งจะสร้างวิชาใหม่) ซึ่ง “ความมุ่งมั่น” แบบนี้นี่แหละ ที่เพาะสร้างความไม่พอใจให้แก่นักยูยิตสูคนอื่นๆ โดยเฉพาะพวกสำนัก “คิโตริว” ที่เขาว่าเป็นเลิศในสาย “ท่าทุ่ม” (เพราะคำพูดลักษณะนี้ชวนให้เข้าใจว่าจะมาทำตัวเจ๋งกว่า) ฉะนั้นพอยาโนะเข้าไปที่สำนักคิโตริวเพื่อ “ขอคำชี้แนะ” ในวิชา เลยโดนพวกศิษย์สำนักคิโตริว “จัดหนัก” ด้วยการท้าให้ดวลกับศิษย์ในสำนัก ยาโนะชนะมาได้หลายคนแบบรากเลือดเต็มที สุดท้ายพออาจารย์เจ้าสำนักกลับไปถึง ในตอนสุดท้ายของการต่อสู้ กลายเป็นว่ายาโนะแก้ทางท่าทุ่ม “อุจิมาตะ” ด้วย “อุจิมาตะสึคาชิ” จนชนะอาจารย์ อีนุมะ โคมิน (飯沼恒民) เจ้าสำนักไปจนได้ เจ้าสำนักก็เลยมอบ “เม็งเคียวไคเด็น” คือใบรับรองวุฒิว่าสำเร็จการศึกษา ไปเปิดสำนักสอนหากินได้ แต่ยาโนะกลับบอกว่า “ไม่เอา” เพราะถ้ารับเอา จะเปิดสำนักก็ต้องขึ้นป้ายว่าสอนยูยิตสูสำนักคิโตริว แต่ตัวเองอยากจะสร้างวิชาของตัวเองขึ้นมาเองมากกว่า
กระบวนท่า “อุจิมาตะ” ของอาจารย์อีนุมะ
(ในประวัติศาสตร์จริงๆ ปรมาจารย์คาโน่ได้เข้าเรียนกับสำนักคิโตริวภายใต้การสอนของอาจารย์อีคุโบะ ทสึเนะโทชิ (飯久保恒年) จนได้ใบรับรองวุฒิ ซึ่งทำให้ปรมาจารย์คาโน่ ออกมาเปิดสำนักสอนได้อย่างผ่าเผย จนเป็นจุดเริ่มของโคโดคันยูโด ไม่ใช่ไปดวลกับศิษย์สำนักคิโตริวแบบในการ์ตูนนะครับ)
ต่อมาเกิดคดีลึกลับที่แบบว่า มีนักยูยิตสูหลายคนเจอคนใช้วิชา “รัดคอ” เล่นงานจนพ่ายแพ้ไปหลายคน ซึ่งนักยูยิตสูผู้ประสบเหตุต่างก็เล่าถึงรูปพรรณสัณฐานของ “บุคคลลึกลับ” นั้นไปต่างๆ นานา หนุ่มยาโนะเลยต้องไปที่เกิดเหตุนั่นเพื่อพิสูจน์กับตัวเอง จนได้รู้ความจริงที่วา “บุคคลลึกลับ” นั้นแท้จริงเป็นผู้หญิง! และเป็นลูกสาวของเจ้าสำนัก “เทนโยโยชินริว” ที่เด่นเรื่องวิชาล็อกข้อต่อ (ที่ผู้ประสบเหตุเล่าไปต่างๆ นานา เพราะต้องการโกหกปกปิด ไม่มีใครอยากพูดว่าตัวเองสู้ผู้หญิงไม่ได้) หญิงคนนั้นบอกว่าที่มาทำอะไรแบบนี้เพราะต้องการหาคนดีมีฝีมือไปปราบพี่ชายของตัวเองที่บ้าคลั่งเพราะโกรธที่พ่อยกตำแหน่งผู้สืบทอดสำนักให้น้องสาวแทนที่จะให้ตัวเอง จนฆ่าศิษย์ในสำนักไปมากมายจนสำนักกลายเป็นสำนักร้าง พระเอกก็แน่นอนว่าในที่สุดก็เอาชนะได้ และบทพูดในเรื่องก็ยังเน้นย้ำเรื่องการใช้วิชา (เทคนิค) ไม่ใช้กำลัง (จึงเป็นเหตุที่ว่าทำไมเจ้าสำนักคนก่อนจึงยกตำแหน่งผู้สืบทอดให้ลูกสาวแทน)
ถึงเป็นผู้หญิงถ้าใช้ท่าซับมิชชั่นเป็นก็น่ากลัวนะครับ จะล่อ Lapel Choke เข้าให้แล้ว
(ในประวัติศาสตร์จริงๆ ปรมาจารย์คาโน่ได้เรียนวิชาสายข้อต่อจากสำนัก “เทนจินชินโยริว” ไม่ใช่เทนโยโยชินริวนะครับ (ชื่อสำนักในการ์ตูนถูกบิดให้เพี้ยนๆ ไป) เรียนกับสำนักนี้มาก่อนเรียนสำนักคิโตริวอีก)
ต่อมา เรื่องก็เข้าใกล้จุดไคลแมกซ์ เมื่อมีนักยูยิตสูที่เป็น “อดีตซามูไร” คนหนึ่ง เกิดความเคียดแค้นชิงชังยาโนะ หาว่าเป็นไพร่แท้ๆ บังอาจมาเรียนวิชายูยิตสูที่เป็นวิชาของชนชั้นนักรบซามูไร สมควรตาย จนอยากจะฆ่ายาโนะเสีย กอปรกับมีเหตุการณ์ย่อยๆ แทรก เมื่อรุ่นพี่ที่มหาลัยของยาโนะที่เรียนจบไปเป็นตำรวจ ถูกผู้ร้ายขโมยปืนพกไป แต่ยาโนะก็ใช้วิชา “ยูโด” ปราบโจรขโมยปืนได้ จนทำให้ทางกรมตำรวจเห็นคุณค่าของวิชายูโด อยากจะให้เป็นวิชาที่ตำรวจได้เรียนกัน แล้วมีเหตุว่า ลูกศิษย์ของยาโนะมีเรื่องต้องไปสู้กับนักยูยิตสูคนนั้นเพื่อปกป้องผู้หญิง แต่กลับโดนเล่นงานซะเละ สุดท้าย เลยต้องจัดประลองกันระหว่างลูกศิษย์ของยาโนะผู้ซึ่งใช้วิชา “ยูโด” กับนักยูยิตสูผู้เย่อหยิ่งคนนั้น สุดท้ายของสุดท้าย ด้วยคุณความดีของวิชายูโด “อ่อนสยบแข็ง” ก็สามารถเอาชนะนักยูยิตสูที่ร่างกายเหนือกว่าได้ เป็นอันประกาศความเกรียงไกรของวิชายูโด และเรื่อง ก็จบลงแต่เพียงเท่านี้
“อ่อนอาจสามารถสยบแข็ง” เจอ Back Take แบบนี้เข้าไปก็แย่ดิครับ
…เป็นเนื้อเรื่องที่บอกตรงๆ เลยว่า นับเป็นการเชิดชูวิชายูโดและปรมาจารย์ค่าโน่ผู้สถาปนาวิชายูโดแบบตามขนบอย่างแท้จริง ลายเส้นของ อ. มาฟูเนะก็มีความเข้มความแมนที่เหมาะกับการ์ตูนแนวแอ็กชั่นอยู่แล้ว แต่เพราะความที่พล็อตเรื่องมันเป็นการเชิดชูยูโดตามขนบ เลยรู้สึกว่า “มันไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย” ฉะนั้น จะว่าไปแล้วก็เป็นการ์ตูนที่ จะอ่านก็ได้ หรือไม่อ่านก็ไม่ถึงกับเสียดาย แต่ในฐานะที่ผมสนใจเรื่องประวัติศาสตร์ของยูโด ในฐานะที่ตัวเองเรียน BJJ (ซึ่งเป็นวิชาที่คลี่คลายจากยูโด) ผมก็เลยว่าก็ดีเหมือนกันที่ได้อ่าน…
…นี่ผมบอกใบ้ให้แล้วนะครับ ถึงซีรี่ส์ต่อไปที่ผมจะได้มาเขียนลง…
ฝากพอสแคสต์ “ยูยิตสูเพื่อชีวิตที่ดีกว่า” ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะค๊าบ (ฮา) ได้ทั้งทาง Google Podcast และ Spotify อาทิตย์ที่แล้วลืมลงลิงค์ อาทิตย์นี้จัดไป สองตอน จุกๆ
อย่าลืมติดตามนะครับ หลังจบ “บูชิโด” เมื่อไหร่ พบกับซีรี่ส์ใหม่ที่ว่านี่ กลางปี ๒๕๖๗ แน่นวลครับ สวัสดีครับ
เรื่องแนะนำ :
– โคฮินาตะ มิโนรุ “คุณชายพันธุ์โชะ” กลับมาอ่านอีกที โคตรเกลียดเรื่องนี้เลยครับ!!– มาอ่าน ว่าด้วยเรื่องของ “มูซาชิ” ในการ์ตูนและเกม (เอาเท่าที่ผมรู้จัก)
– เกร็ดประวัติของ “มิยาโมโต้ มูซาชิ” แบบชีวิตจริงที่ไม่ใช่ฮีโร่ในนิยาย!?
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (89) คัมภีร์แห่งอากาส (ที่ว่าง)
– มาอ่าน “คัมภีร์ห้าห่วง” ของมูซาชิด้วยกันเถอะ (88) คัมภีร์แห่งวาโย (ลม): สิบเอ็ด ปัจฉิมลิขิต
#“ยอดยุทธ์วาตะ” การ์ตูนเชิดชูยูโดที่ดี แต่ไม่มีอะไรใหม่!?