ตอนนี้วงการมวยปล้ำหญิงในภาพรวมกลับมาน่ากลัวอีกแล้วครับ อาจเพราะมวยปล้ำนั้นยังไงซะก็ยังมีสถานะ “เป็นฉพาะกลุ่ม” แต่ก็เริ่มมีการถูกทำให้ mass มากขึ้นในช่วงหลายปีหลัง ๆ นี้ ดังนั้นนักมวยปล้ำหญิงหน้าตาดีจึงเริ่มหันเข้าหาวงการบันเทิง หรือแม้แต่งานปล้ำในสมาคมใหญ่ ๆ ทั่วโลก ซึ่งมันไม่ดีเลยกับวงการมวยปล้ำหญิงญี่ปุ่น
ข่าวใหญ่ที่สุดในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาในวงการมวยปล้ำหญิงญี่ปุ่น ก็คงหนีไม่พ้นการจัดอีเวนท์ครบรอบ 25 ปี ของสมาคมมวยปล้ำ ‘JWP’ ซึ่งถือว่าเป็นสมาคมที่ดำเนินกิจการต่อเนื่องมายาวนานที่สุดในบรรดาสมาคมมวยปล้ำหญิงด้วยกัน
โดยอีเวนท์ดังกล่าวจัดขึ้นที่ Korakuen Hall สังเวียนระดับตำนานใจกลางกรุงโตเกียว ท่ามกลางคนดูกว่าพันคน เต็มความจุของสนาม ถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดีและมีไม่กี่สมาคมในญี่ปุ่นที่ทำได้ แม้แต่สมาคมมวยปล้ำชายเองก็ตาม
แต่สาเหตุที่ JWP สามารถทำยอดคนดูได้มากขนาดนี้ ก็เป็นเพราะมันคือ “อีเวนท์สุดท้าย” ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของสมาคม
สาเหตุก็เนื่องจากปัญหาภายในระหว่างผู้บริหารและนายทุน ที่มองว่าธุรกิจมวยปล้ำนั้นไม่ได้แข็งแรงพอที่จะดำเนินกิจการหารายได้อีกต่อไปแล้ว เหตุนี้ทำให้ทีมนักมวยปล้ำทั้งหมดต้องแยกย้ายมีสถานะเป็น “ฟรีแลนซ์” ทันทีหลังอีเวนท์เมื่อวันที่ 2 เมษายน 2017 ที่ผ่านมา ทั้งนี้เพราะชื่อของ JWP นั้นถือลิขสิทธิ์โดยกลุ่มนายทุน และไม่ปล่อยชื่อให้ใช้ กลายเป็นปิดตำนานสมาคมโดยปริยาย
มีการคอนเฟิร์มแล้วว่าจะปลดแชมป์ของ JWP ทุกคน (ในที่นี้สมาคมจะแถลงแบบเป็นทางการโดยใช้คำว่า “สละแชมป์ไปพร้อมกับการปิดตัวของสมาคม”) เท่ากับว่าเข็มขัดที่เก่าแก่ที่สุดในวงการและทรงคุณค่าที่สุดอย่าง JWP OPENWEIGHT TITLE ก็จะไม่มีให้เห็นอีกต่อไปอย่างน่าเสียดาย และจะเหลือเพียงเข็มขัดที่ได้รับการสนับสนุนจากสปอนเซอร์หลัก และเข็มขัดเก่าแก่ดั้งเดิมของสมาคมเท่านั้น ได้แก่ Daily Sport Tag Team เป็นแบบคู่ และ Princess of Pro-Wrestling Championship ที่เป็นเข็มขัดสำหรับรุ่นเล็กเท่านั้น ดังนั้นต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่าที่เข็มขัดสองเส้นนี้จะมีความสำคัญเท่ากับเส้นดั้งเดิม
จุดเด่นของ JWP คือพวกเขาเน้นความชาตินิยมพอสมควร เน้นความท้องถิ่น สดใหม่ และนำเสนอความใสของนักมวยปล้ำ ตามสโลแกน “Pure Heart, Pure Wrestling” ทุกแมตช์ชิงแชมป์ของสมาคม จะมีการเปิดเพลงชาติของผู้ท้าชิงและแชมป์ก่อนการแข่งขันเสมอ และเข็มขัดเส้นนี้ก็เคยป้องกันไกลถึงประเทศอังกฤษมาแล้ว
อนึ่งผมมีเพื่อนสนิทเป็นนักมวยปล้ำค่ายนี้หลายคน สิ่งหนึ่งที่ JWP พยายามทำมาตลอดก็คือ “การสร้างนักมวยปล้ำของตนเอง” ควบคู่ไปกับการดึงแขกรับเชิญ หรือดึงตัวดาวรุ่งชื่อดังจากค่ายอื่น ๆ มาปล้ำ ตรงนี้แตกต่างจากค่ายอื่นมาก ๆ ยกตัวอย่างเช่นสมัยก่อน JWP จะแข่งขันกับ AJW สมาคมที่มีตัวชูโรงอย่างดัมพ์ มัตสึโมโตะที่คนไทยรู้จักกันดี อันนี้ใครดัง ๆ ทั่วโลกก็ดึงมาหมด แต่ JWP นั้นพวกเขาฝึกเด็กของตนเอง ให้โอกาส แน่นอนบางทีเด็กหน้าใหม่ก็ไม่สามารถสร้างแมตช์สนุก ๆ อย่างซุปเปอร์สตาร์นานาขาติได้ แต่ในระยะยาวคนเหล่านั้นก็จะเก่งขึ้น กลายเป็นรากฐานของวงการมวยปล้ำหญิงญี่ปุ่นดังที่เห็นกันมากมายในปัจจุบัน เป็นเรื่องที่น่านับถือเป็นอย่างมาก
สมาคม JWP แม้จะเก่าแก่ที่สุด แต่ก็เป็นสมาคมที่ไม่ได้โดดเด่นหวือหวาอะไรครับ ไม่มีเลือดสาดเละเทะทุกอีเวนท์แบบที่เราเห็นดัมพ์เล่นงานคนดูจนชินตา กลับกันค่ายนี้จะเน้นฟีลเหมือน “พัฒนาการ” คนก็จะเชียร์นักมวยปล้ำที่ชอบ ตั้งแต่วันที่ไม่เก่งไปจนถึงวันที่เป็นแชมป์ และยิ่งมีส่วนผสมของตัวเก๋านิด ๆ หน่อย ๆ ก็ทำให้สมาคม “กลมกล่อม” ในสายตาของแฟน ๆ อีกด้วย
สิ่งที่แฟนมวยปล้ำชื่นชมสมาคมนี้ก็คือ พวกเขาเอาตัวรอดจากสถานการณ์ต่าง ๆ มาได้ตลอด (น่าเสียดายที่ต้องมาจบเอาในปีนี้) เริ่มตั้งแต่ตั้งสมาคมมาไม่นาน ตัวชูโรงของสมาคมอย่าง Candy Okutsu (แฟนรุ่นเก่ารู้จักกันแน่นอนครับ) รีไทร์, จากนั้นปีต่อมา ซุปเปอร์สตาร์อีกคนอย่าง Dynamite Kansai ก็เจ็บยาวไม่มีกำหนด เหตุการณ์ยิ่งแย่ลงไปอีกเมื่อซุปเปอร์สตาร์คนต่อมาอย่าง Plum Mariko สาวสวยขวัญใจแฟน ๆ เสียชีวิตคาเวทีเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ และจากนั้นไม่นาน Jackie Sato ผู้ก่อตั้งสมาคมก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง เหตุการณ์เลวร้ายเหล่านี้เกิดขึ้นจนไม่รู้ว่าเป็นอาถรรพ์อะไรรึเปล่า แต่การที่พวกเขาเอาตัวรอด พลิกสถานการณ์มาจนวันนี้ ก็น่าเสียดายที่มันต้องจบลงเพราะความไม่ลงรอยของผู้บริหารเพียงไม่กี่คน

อย่างไรก็ตาม แม้ชื่อ JWP จะสิ้นสุดลง แต่มีการประกาศออกมาโดย Command Bolshoi ผู้บริหารฝั่งมวยปล้ำ (และเป็นนักมวยปล้ำหน้ากาก) ยืนยันแล้วว่าเธอจะตั้งสมาคมใหม่ในชื่อของ Pure-J และจะสานต่อเจตนารมย์เดิมของสมาคม แต่จนถึงปัจจุบัน เมื่อนักมวยปล้ำเดิมทั้งหมดกลายเป็นอิสระและสามารถตัดสินอนาคตได้ตามใจตนเองแล้ว เราก็ไม่รู้เลยว่าจะมีคนตามไปร่วมงานกับค่ายใหม่นี้กี่คน และมันจะมีทิศทางอย่างไร สุดท้ายเราก็ได้แต่หวังว่ามันจะประสบความสำเร็จ อย่างน้อยก็เพื่อให้วงการยังมีความหลากหลาย และไม่น่าเบื่อจนเกินไปนัก
ตอนนี้วงการมวยปล้ำหญิงในภาพรวมกลับมาน่ากลัวอีกแล้วครับ อาจเพราะมวยปล้ำนั้นยังไงซะก็ยังมีสถานะ “เป็นฉพาะกลุ่ม” แต่ก็เริ่มมีการถูกทำให้ mass มากขึ้นในช่วงหลายปีหลัง ๆ นี้ ดังนั้นนักมวยปล้ำหญิงหน้าตาดีจึงเริ่มหันเข้าหาวงการบันเทิง หรือแม้แต่งานปล้ำในสมาคมใหญ่ ๆ ทั่วโลก ซึ่งมันไม่ดีเลยกับวงการมวยปล้ำหญิงญี่ปุ่น เพราะพวกเธอเริ่มคิดว่าญี่ปุ่นไม่ท้าทาย และญี่ปุ่นอาจ “เล็กไป” กับความสามารถ หรือความต้องการของพวกเธอ ตอนนี้เราก็ได้แค่ติดตามต่อไปว่าอนาคตของวงการมวยปล้ำหญิงจะเป็นอย่างไรครับ
ปล. ในงาน Japan Expo ที่ผ่านมา ที่มีดัมพ์ มัตสึโมโตะขึ้นปล้ำ เราได้เห็นแฟนมวยปล้ำรุ่นเก่ามากมายเยอะจนผมเองยังตกใจเลยครับ ดังนั้นหากมีโอกาสได้พบกันอีก ก็จะยินดีมาก หากได้อ่านบทความนี้ คอมเมนต์ทักทายกันได้นะครับ !
เรื่องแนะนำ :
– ดูญี่ปุ่น ที่ British Museum!
– การกลับมาของ Fire Pro Wrestling ซีรีย์เกมมวยปล้ำที่ดีที่สุดตลอดกาล
– การกลับมาของ Fire Pro Wrestling ซีรีย์เกมมวยปล้ำที่ดีที่สุดตลอดกาล
– การมาเยือนเมืองไทยของดัมพ์ มัตสึโมโตะ
– Toudoukan ร้านขายสินค้ามวยปล้ำที่เจ๋งที่สุดในญี่ปุ่น