วิ่งมาราธอน…คนญี่ปุ่นก็มักจะมีแนวโน้มทำงานอะไรสักอย่าง โดยใช้เวลานานๆ แต่ค่อยๆ ทำไป ทีละนิด ทีละนิด ซึ่งมีลักษณะที่คล้ายๆ กับการวิ่งมาราธอนที่ต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะถึงเส้นชัย
เล่าโดย : วสุ มารุมุระ

ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศหนึ่งที่มีถ่ายทอดสดมาราธอน นับว่าเป็นอะไรที่แปลกตามาก เมื่อเราเปิดทีวีเห็นภาพคนวิ่งมาราธอนไปเรื่อยตามเส้นทาง
ดูคนวิ่งไปเรื่อยๆ นี่มันสนุกยังไง?
ผมลองถามคนญี่ปุ่นว่าชอบดูมาราธอนเหรอ แน่นอนว่าคนที่ชอบและคนที่ไม่ชอบก็มี
ผมขอพูดถึงคนที่ชอบดูการวิ่งแล้วกัน
“ในการแข่งขันวิ่งมาราธอนก็มีดราม่าของมัน อาจจะมีบางจังหวะที่มีการแซงกัน บางจังหวะก็มีลูกฮึดที่นักวิ่งวิ่งหนีอีกฝ่ายไม่ยอมให้โดนแซง”
เมื่อได้ยินคำอธิบายนี้ก็พอเข้าใจ
บางทีคนญี่ปุ่นก็อาจจะเปิดทีวีทิ้งไว้ เอาตัวนั่งอยู่ใต้โต๊ะโคะตะซึ และนั่งกินส้มคุยกับครอบครัวไป บางจังหวะก็ชำเลืองตาดูทีวีว่าสีหน้าของเรานักวิ่งเป็นอย่างไร
“กับบัตเตะ~~~~” (พยายามเข้านะ)
เราคงได้ยินเสียงแว่วๆ ของกองเชียร์ส่งเสียงให้กำลังใจ ส่วนเหล่านักวิ่งจะคิดอะไรอยู่ในใจก็แล้วแต่คน
คนญี่ปุ่นหรือเราก็อาจจะอยากเฝ้าดูนักวิ่งที่นอกเหนือจากจะวิ่งแข่งกับคู่ต่อสู้แล้ว เขาเหล่านั้นก็ยังต้องวิ่งแข่งกับตัวเอง
เมื่อพวกเขาวิ่งเข้าเส้นชัยได้แล้ว คนดูอย่างเราคงได้รับพลังงานอะไรบางอย่างมาจากพวกเขา
เลยน่าจะเป็นสาเหตุที่ให้คนญี่ปุ่นบางกลุ่มชอบดูการแข่งขันวิ่งมาราธอนกันครับ
คนญี่ปุ่นก็มักจะมีแนวโน้มทำงานอะไรสักอย่าง โดยใช้เวลานานๆ แต่ค่อยๆ ทำไป ทีละนิด ทีละนิด ซึ่งมีลักษณะที่คล้ายๆ กับการวิ่งมาราธอนที่ต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะถึงเส้นชัย
แต่สิ่งสำคัญนอกจากเส้นชัยแล้ว คือก้าวเล็กๆ แต่ละก้าวครับ
รูปประกอบจากหน้าปกหนังสือเรื่อง What I talk about when I talked about running ของ Murakami Haruki
เล่มต้นฉบับภาษาญี่ปุ่นที่ชื่อว่า
走ることについて語るときに僕の語ること:
Hashirukoto nitsuite katarutokini bokunokatarukoto
ทักทายพูดคุยกับ Wasu ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan