วิชายุทธ วิถีเซน by Lordofwar Nick
ฟุโดจิชินเมียวโรคุ ฉบับสำนักพระราชวัง (3) ปัญญาที่ไม่หวั่นไหว
สวัสดีครับพบกันอีกแล้วนะครับ ยังค่อยๆ อ่านกันต่อไปนะครับ
ข้อความต้นฉบับ
一 不動知といふは、不動とはうごかずと云事也。知は知恵の事也。うごかぬと云て石か木かのやうに無性なる事はなし。心が不動ば、身も動くまい程に何の作も成まじきなり。左右十方八方へ心はうごきわたるやうにて動き ながら、そつともこころの行先に留らぬを不動智と いふ也。
๑ ที่เรียกว่า “ปัญญาที่ไม่หวั่นไหว” (ฟุโดชิ 不動知) นั้น คำว่าไม่หวั่นไหวนั้น หมายถึงไม่ขยับเขยื้อน ปัญญานั้นหมายถึงความรู้ทั่ว ทีว่าไม่ขยับเขยื้อนนั้น ใช่ว่าจะไม่รู้สึกรู้สาอย่างหินหรือไม้ก็หาไม่ หากจิตไม่ขยับเขยื้อน ไม่ว่ากิจใดก็ไม่อาจสำเร็จได้ ถึงขนาดที่ว่าแม้แต่กายก็ไม่ขยับ จิตนั้น ถึงจะขยับไปทั่วซ้ายขวาสิบทิศแปดทิศ ก็มิได้ค้างที่ปลายทางของจิตเลยแม้แต่น้อย เรียกว่า ปัญญาที่ไม่หวั่นไหว
心は我身にありながらよそに（他所に）働をいふ也。此智を名けて不動明王ともいふ也。右の手に劒を握り、左の手に縄を持ち悪魔を縛せんと佛法を碍る者を降伏せんと眼を嗔つつ立て居らるる也。此やうなる 姿、いづく共世界に居られ候にてはなし。姿は佛法守護のありさま也。内せうは不動智を躰にして人に見せしめたる事也。
จิตนั้นขณะอยู่ที่กายตน (ก็) ทำงานที่อื่น (จึง) เรียกชื่อปัญญานี้ว่าพระอจลนาถ (ฟุโดเมียวโอ 不動明王) มือขวากำดาบ มือซ้ายถือเชือก ยืนอยู่ทำตาขมึงทึงจะจับมารมัด กำราบผู้ที่กีดขวางพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า รูปลักษณ์เช่นนี้ ไม่มีไหนเลยในโลก รูปลักษณ์คือสภาวะของการปกป้องพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ข้างในนั้น คือการที่ปัญญาที่ไม่หวั่นไหวนั้นแสดงให้คนเห็นเป็นตัวเป็นตนนั่นเอง
การตีความและอภิปราย
มาดูรูป “พระอจลนาถ” กันดีกว่าครับ
不明 – 『日本美術全集8』小学館、2015年。, パブリック・ドメイン, リンクによる
พระอจลนาถ (ฟุโดเมียวโอ 不動明王) (ที่มา wikipedia)
“หากจิตไม่ขยับเขยื้อน ไม่ว่ากิจใดที่ไม่อาจสำเร็จได้ถึงขนาดที่ว่าแม้กายก็ไม่ขยับ จิตนั้น ถึงจะขยับไปทั่วซ้ายขวาสิบทิศแปดทิศ ก็มิได้ค้างที่ปลายทางของจิตเลยแม้แต่น้อย” ผมว่าคำนี้แหละสำคัญเลย
สิ่งที่ได้ประสบมา
หลายครั้งผมสังเกตว่า คนหนุ่มๆ บางคนชอบกรากเข้าหาผมแบบรวดเร็วรุนแรงมาก มากเสียจนผมนึกในใจว่า คิดจะล้มคนเกือบแก่อย่างผมน่ะ ไม่ต้องทำกันถึงขนาดนี้ก็ได้นะ (ปัดโธ่)
มีอยู่คราวหนึ่งชั่วโมงโนกิ NO GI เด็กหนุ่มอายุ 19 คนนึง นัยว่ามีวิชา grappling ติดตัวอยู่แล้ว กรากเข้าหาผมตั้งแต่เปิดเกม เคลื่อนไหวรุนแรงโยกซ้ายขวาอะไรต่างๆ เร็วแรงมาก กะพุ่งเข้ารวบตัวผม (มั่ง เออนั่นแหละ) นับได้สักสิบชอตกระมัง ส่วนผมเอง บอกตรงๆ จำอะไรได้มากไปกว่า ผมขยับตัวแค่สามชอต ก็เข้าไปอยู่ข้างหลังเขาได้ แล้วก็พาเขาลงด้วยวิธีที่ฟังดูงี่เง่าที่สุด คือ “แค่นั่งลงไป” เท่านั้นเอง
แค่นั้นจริงๆ นะ
ที่เขียนมานี้ ผมเขียนเพื่อ “เตือนตนเอง” ก่อนเป็นอย่างแรก หากท่านใดมาอ่านแล้วเป็นประโยชน์ ก็นับว่าเป็นผลพลอยได้นะครับ
เอาล่ะครับ วันนี้ก็เบาๆ แต่เพียงเท่านี้ก่อน อย่าลืมมาอ่านกันต่อสัปดาห์หน้านะครับ
(ผมก๊อปแปะคำลงท้ายนี่มาสามทีแล้วนะครับ รู้ยัง? 555)
เรื่องแนะนำ :
– ฟุโดจิชินเมียวโรคุ ฉบับสำนักพระราชวัง (2) เอาคมหอกย้อนกลับมาแทงคน
– ฟุโดจิชินเมียวโรคุ ฉบับสำนักพระราชวัง (1) ดั่งหินเหล็กไฟดั่งสายฟ้าแลบ
– ฟุโดจิชินเมียวโรคุ ฉบับสำนักพระราชวัง (0) ปูมหลังของหนังสือเล่มนี้
– American Samurai ตอนเด็กดูแล้วประทับใจ แต่พอดูๆ ไป เอ๊ะมันอิหยังวะ?
– เซนกับบราซิลเลี่ยนยูยิตสู (ตอนพิเศษ) มีภูเขา เราต้องปีน
#ฟุโดจิชินเมียวโรคุ ฉบับสำนักพระราชวัง (3) ปัญญาที่ไม่หวั่นไหว
