โอซาก้าเมืองเก่าที่ข้าพเจ้าคิดถึง by Lordofwar Nick
ขอไปเที่ยวนาราอีกสักรอบ แวะซื้อนาราซึเกะกิน กับเลยไปเที่ยวศาลเจ้าคาสึงะไทฉะ
สวัสดีครับท่านผู้อ่านพบกันอีกแล้วนะครับ วันนี้ก็ขออารมณ์พาย้อนอดีตไปเที่ยวนารากันอีกสักรอบหนึ่ง ตอนนี้เราก็กลับมาอยู่ที่ชีวิตนักเรียนในญี่ปุ่นของผม ณ ปี 2006 กันอีกครั้งนะครับ คราวนี้ก็ได้ไปเที่ยวนาราอีกครั้งแบบเก็บตก เพราะว่ามีที่ 1 ที่ยังไม่เคยได้ไปก็คือศาลเจ้าคาสึงะไทฉะ หลังจากเที่ยววัดพุทธมาเยอะแล้วลองไปดูศาลเจ้าชินโตหน่อยเป็นไรครับ ซึ่งคราวนี้ก็การเดินทางก็เหมือนเดิมครับก็คือนั่งรถเมล์ต่อรถไฟมาลงที่อุเมดะแล้วก็นั่งรถไฟสายคินเท็ตสึ หรือเปล่าหว่า 55 ซึ่งก็ต้องใช้เวลานั่งพอสมควรจากอุเมะดะ ก็ไม่ต้องไปคิดอะไรมากครับก็นั่งรถไฟมองวิวหน้าต่างไปเรื่อยๆ เดี๋ยวสุดสายก็ถึงนาราเองแหละครับ
ก่อนไปนาราก็กินข้าวผัดกับไก่ทอดคาราเกะก่อนนะครับ อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับวันที่ไปเที่ยวนาราอีกรอบเลยแค่อยากลงให้ดูเฉยๆ ครับ (ฮา)
ชีสคามาโบโกะนั้นมีไว้แกล้าเหล้า ผมก็จัดไปกับอุเมะฉุหนึ่งกระป๋อง
อันนี้สงสัยอยู่ว่าเดินมาได้ไงตรงนี้
ผมลืมไปแล้วว่านี่มันตรงไหน
ที่ไหนเนี่ย?
นั่งรถไฟไปนาราเถอะครับ
รถไฟคินเท็ตสึ
ชมร้านขนมปังไปก่อนนะครับ
แหม โฆษณาธนาคาร
ถึงที่หมายสถานีรถไฟ Shinkansen Nara แล้วก็จะพบกับป้ายโฆษณาเพื่อการท่องเที่ยว มีมัน 4 ภาษาเลยญี่ปุ่น เกาหลี จีน อังกฤษ
นี่ไงครับป้ายโฆษณาศาลเจ้าคาสึงะไทฉะ 春日大社
เนื่องจากเป็นสถานีปลายทางก็เลยจะมีร้านขายของกินให้นักท่องเที่ยวอยู่เยอะ
เดินมาที่วัดโทไดจิก็จะเจอกับพวกกวางนั่งๆ นอนๆ รอคนมาป้อนอาหาร
ย่านร้านขายของฝากของที่ระลึกหน้าวัดโทไดจิ
มองหน้ามีปัญหาเหรอ (กวางพูดนะ)
ของที่ระลึกพวกตุ๊กตากวางนี่ก็มีไว้ขายนักท่องเที่ยวแน่ๆ
นาราซึเกะ ชิมฟรี ชิมแล้วอร่อยดีอย่าลืมซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้านนาจา
เข้ามาดูที่วิหารหลวงพ่อโตวัดโทไดจิแล้ว เคยได้ยินว่าถ้าลอดเสานี้ได้จะโชคดี แต่ดูทรงแล้วคงมีแต่เด็กประถมเท่านั้นที่จะรอดได้ ผมนี่เลยประถมมาหลายปีแล้ว คงลอดไม่ไหว (ฮา)
หน้าร้านขายนาราซึเกะ
ระวังอย่าเข้าใกล้กวางช่วงเดือนพฤษภาคมถึงกรกฎาคมนะครับ มันเป็นช่วงที่กวางเกิดลูกอ่อน กวางแม่ลูกอ่อนจะดุเป็นพิเศษนะครับ อาจโดนกวางขวิดได้
เสร็จแล้วผมก็นั่งรถเมล์ต่อจากตรงแถวหน้าวัดโทไดจิทางเลี้ยวรถเข้าไปหาศาลเจ้าคาสึงะไทฉะ
มาถึงก็จะเจอถังเหล้า
เกี้ยว?
เดินผ่านโทริอิเข้าไป
ที่นี่ก็เก่าแก่ ระดับมรดกโลกเช่นกันครับ ในกูเกิลว่าตั้งอยู่มานานถึง 1,300 ปี (ตกใจหลายๆ อัน)
กวาง?
ทางเดินเข้า วังเวงเหลือใจ…
…เดินไปๆ เจอตู้ขายเครื่องดื่มซะงั้น
มาถึงประตูเสียที
ศาลาการเปรียญ?
ศาลเจ้าใหญ่จริงๆ ครับ แต่อันนี้ยังไม่เด็ด ผมมีรูปเด็ดกว่านี้อีก
องเมียวจิ? อื้อหือ ให้ไว ก่อนโดนลบครับ 555 ภาพแอบถ่ายหาดูยากนะครับเนี่ย เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้เยาวชนอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะครับ คือความถ่ายไปเรื่องของผมเนี่ย เกือบได้ถ่ายรูป “มิโกะ” ด้วยแล้วครับแต่โดนยกมือห้ามเสียก่อน แหม่…
ป้ายเขียนขอพรสมัยใหม่ยุคศตวรรษที่ 21 สุดแหววเป็นรูปหัวใจ ใครอยากขอพรให้มีแฟนครองรักกันนานๆ ขอเชิญนะครับ
จะเขียนเป็นป้ายไม้อย่างโบราณก็ได้แล้วแต่ศรัทธา
มันอะไรน้อ
ห้องนั่งจิบน้ำชา?
โอเคครับหลังจากที่พลาดอดถ่ายรูป “มิโกะ” ของดีย์ไปแล้ว ก็นั่งรถเมล์กลับเถิดครับ
รถเมล์แถวนี้สีเขียว
ลงรถเมล์แล้วก็เดินๆ กลับไปสถานีคินเท็ตซึนารา นั่งรถกลับเถอะครับ
แต่นแต๊น นี่คือ นาราซึเกะ ที่ซื้อจากที่ร้านหน้าวัดโทไดจิ อันนี้เป็นลูกแตงโมอ่อนดอง การกินยุ่งยากนิดๆ เพราะแกะซองมาต้องเอากากเหล้าที่เป็นแป้งเปียกเหลืองๆ ที่พอกอยู่รอบตัวของดองออกก่อนค่อยล้างน้ำแล้วหั่นกินได้ ผมชอบนะ อร่อย
ขอแถมท้ายด้วยภาพทิวทัศน์กลางคืนของย่านสถานีรถไฟมิโน่ (ที่อยู่หน้าทางเข้าอุทยานน้ำตกมิโน่) กันนะครับ มีวันหนึ่งนั่งกินเนื้อย่างบุฟเฟต์ครับ (ว้าว) ขออภัยจำชื่อร้านไม่ได้ ร้านนี้นอกจากจะเป็นเนื้อย่างบุฟเฟ่ต์แล้ว ยังมีโปรเสริมบุฟเฟ่ต์เหล้าเบียร์ด้วย จัดไปครับ โชจู ชูไฮ เหล้าสาเก เบียร์ ไวน์ กินจนต้องร้องขอชีวิตกันเลยทีเดียว
นี่คือย่านชานชลารถเมล์ตรงแถววงเวียนหน้าสถานีรถไฟ (ฮันคิว) มิโน่ ครับ
ตู้โทรศัพท์ มาถึงสมัยนี้คงเป็นอะไรที่เป็นโบราณวัตถุไปแล้วในยุคที่ทุกคนมีมือถือของตัวเอง
ย่านการค้าพอตกกลางคืนก็ไม่มีร้านรวงละ
สถานีรถไฟมิโน่นตอนกลางคืน
ร้านเบอร์เกอร์ Wendy’s เมืองไทยก็เคยมีคนเอาแฟรนไชส์เข้ามานะแต่หายไปนานละ
นี่คือวงเวียนรถเมล์หน้าสถานีมิโน่
นี่คือร้านเหล้า “มิโน่โมโนกาตาริ คางะยะกิ” 箕面物語 輝 ผมไปตอนร้านพึ่งเปิดใหม่ๆ แจกโปรโมชั่นคราฟต์เบียร์ Minoo Beer ฟรีหรือครึ่งราคาไม่แน่ใจ วันนั้นซัดทั้งสเตาท์ เพลเอล อื่นๆ ล่อไปสี่แก้ว เล่นเอาลุกขึ้นยืนเดินกลับขึ้นรถเมล์แทบไม่ได้ (ฮา) ร้านนี้ตอนนี้กลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้วเช่นกัน ใครสนใจดูรายละเอียดดูได้ที่ https://tabelog.com/ นะครับ
ได้เวลาขึ้นรถเมล์กลับบ้านแล้วครับ ที่ญี่ปุ่นรถเมล์บางคันจะเป็น Non-step Bus คือไม่มีขั้นบันไดต่างระดับคาดว่ามีเอาไว้บริการผู้ที่ร่างกายเคลื่อนไหวไม่สะดวก ก็ถือว่าเป็นอะไรดีๆ อย่างนึงซึ่งเมืองไทยไม่มีนะครับ วันนี้ก็ออกขอจบการท่องเที่ยวแต่เพียงเท่านี้ก่อน พบกันใหม่คราวหน้าสวัสดีครับ
เรื่องแนะนำ :
– เซนกับบราซิลเลียนยูยิตสู (4) กาย เทคนิค ใจ จากซามูไรถึงยูยิตสู
– ครั้งหนึ่งในชีวิตกับมรดกโลก “ปราสาทฮิเมจิ” เดือนมิถุนายน 2006 รูปเยอะจน บก. ร้องไห้หนักมาก (2) จบจริงๆ แล้วจ้า
– ครั้งหนึ่งในชีวิตกับมรดกโลก “ปราสาทฮิเมจิ” เดือนมิถุนายน 2006 รูปเยอะจน บก. ร้องไห้หนักมาก (1)
– เซนกับบราซิลเลียนยูยิตสู (3) เรียนรู้การ “ทะลวงชีวิต” เมื่อพบกับ “วิกฤติวัยกลางคน”
– เซนกับบราซิลเลียนยูยิตสู (2) “ฮิชิเรียว” 非思量 เมื่อการ “ไม่หยุดคิด” คือทางรอด
– เซนกับบราซิลเลียนยูยิตสู (1) “จนกว่าโยมจะตายน่ะแหล่ะ”
#ขอไปเที่ยวนาราอีกสักรอบ แวะซื้อนาราซึเกะกิน กับเลยไปเที่ยวศาลเจ้าคาสึงะไทฉะ