[งงได้ แต่อย่าโกรธกัน] 19 กันยากับคำสาปญี่ปุ่น Version TENET ประเทศญี่ปุ่น เหมือนโดนต้องคำสาป กับคำว่า อย่าไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน 人に迷惑かけるな
งานชิ้นนี้เขียนจากความความทรงจำผู้เขียนที่ญี่ปุ่นถึงปัจจุบัน ประกอบกับบทความล่าสุดจาก Nikkei Business ที่ขึ้นแท่นคนอ่านมากที่สุดประจำเดือน เพื่อตั้งคำถามการเมือง ถึงสังคมที่เราเป็นอยู่ และไม่ได้มีเจตนาฝักใฝ่ฝ่ายใดๆ
และอย่าตกใจ หากจะต้องอ่านแล้วมีกระโดดไป กระโดดมาหรือบางที ท่านอาจต้องท่านจากหลังไปหน้า หากเจอประโยคที่เขียนด้วย สีน้ำเงิน
ครับ นะ นี้ อัน สั้น เรื่อง อ่าน การ กับ สนุก ให้ ขอ = “ขอให้สนุกกับการอ่านเรื่องสั้นอันนี้นะครับ”
19 กันยา 2006 ณ กรุงโตเกียว เป็นเวลาเที่ยงคืน รุ่นพี่มาเคาะประตู
”น้องๆ เพื่อนพี่ที่เป็นทหารมีข่าววงในว่าประเทศไทยเกิดรัฐประหาร”
ผมไม่เชื่อ… เพราะตอนนั้นเพิ่งฝึกลงทุนในหุ้น… ถ้าจริง เงินคงหายไปหลายแสน แต่แล้วข่าวก็คอนเฟิร์มว่าจริง
เราเงียบไปนาน…จนรุ่นพี่พูด “แล้วหลังจากนี้มันจะเป็นยังไงเนี่ย”
ผมส่ายหน้า เป็นคนไม่รู้อนาคต เหมือนกับรองนายกประเทศหนึ่ง ทำบ่อยๆ ^^ (ในอนาคต)
วันรุ่งขึ้น เราคนไทยกลายเป็นดาราดังชั่วคราว เพื่อนคนญี่ปุ่นกรูเข้ามาถามเรามากมาย
タイは大丈夫? (ไทยเป็นไงบ้างเนี่ย โอไหม ?)
ผมส่ายหน้า… เป็นคนไม่รู้อนาคต เหมือนกับ รองนายกประเทศหนึ่ง ทำบ่อยๆ [กระโดดไปอนาคต]
กว่ายี่สิบปีที่แล้ว ณ กรุงโตเกียว
ครอบครัวพ่อแม่ลูก ที่อยู่กันอย่างปกติ จนวันหนึ่งคุณพ่อตาย…
ลูกชายและคุณแม่จึงต้องสู้ชีวิตเต็มที่ แต่โลกไม่ปราณี เพราะคุณแม่ของเขาเริ่มป่วยเป็นโลกอัลไซเมอร์ ทำให้ลูกชายต้องแบกรับภาระทั้งหมด
ยังไม่พอ พอเศรษฐกิจไม่ดี ลูกชายโดนไล่ออกจากงาน !!l ส่วนคุณแม่อัลไซเมอร์ยิ่งแย่ขึ้น วันที่ลูกชายไปทำงานเป็น outsourcing (เพราะพอโดนไล่ออกก็ไม่ได้งานประจำ) แม่ของเขาออกนอกบ้าน และหลงทาง ตำรวจมาพบว่าเธอ ยืนฉี่ราดข้างถนน ดังนั้นตัวลูกชายหมดทางเลือกต้องพักงานมาดูแลแม่ [กลับไปปี 2020]
ลูกชายที่ลาออกเพื่อมาดูแลแม่ เข้าไปปรึกษาหน่วยงานรัฐ หวังจะได้เงินช่วยประทังชีวิตบ้าง แต่โดนพูดประมาณว่า “คุณยังดูสุขภาพแข็งแรง จะงอมืองอเท้า รับเงินไม่ได้”
เมื่อไม่มีทางเลือก “ต้องพึ่งตัวเอง” ลูกชายจึงทำงานกะดึก ส่วนกลางวันก็ดูแลคุณแม่อัลไซเมอร์…
ร่างกายลูกชายทรุดโทรมเร็วมา แต่หนี้สินกับทวีคูณราวกับไวรัสแพร่เชื้อ
ใครๆ ก็ทิ้งเรา..
เหมือนชีวิตมันถึงทางตัน…
สองแม่ลูก ทอดสายตาที่ริมน้ำ
ลูกชายควักมีด แทงแม่ตัวเอง … พอแม่สิ้นลม ก็เอามีดปาดคอตัวเอง !!
ตำรวจดันพบทั้งคู่นอนนิ่งข้างริมน้ำ และรีบพาแม่ลูกไปโรงพยาบาล
มันจบที่ว่าแม่ตาย ส่วนลูกชายรอดหวุดหวิด
เรื่องเศร้า สลด สยอง น่าจะจบตรงนี้ แต่นรกเพิ่งเริ่มต่างหาก
เจ้าลูกชายต้องขึ้นศาล เพราะฆ่าแม่ตัวเอง
โซเชียลและศาลถูกตั้งคำถาม… มันผิดแค่ที่แม่ลูก? พวกเขากระจอก หาเงินไม่เก่ง เลยต้องโดนทิ้งไว้ให้ตายข้างทาง? หน่วยงานรัฐ ที่มีหน้าที่ประคองชีวิตคนในประเทศ ไม่ต้องรับผิดชอบ อะไรเลยเหรอ?
ดี อยู่ ตาย การ ที่ จบ คง ก็ ได้ เวลา ย้อน ให้ ต่อ เลือก ทาง มี ไม่ เขา เพราะ ว่า ศาล บอก ชาย
ศาลจำคุกชายคนนั้นอยู่หลายปี พร้อมกำชับว่า เมื่อออกจากคุก ขอให้ตั้งใจใช้ชีวิต อย่ายอมแพ้
อนาคต รู้ ไม่ คน เป็น หน้า ส่าย เขา
[กลับปัจจุบัน]สิบกว่าปีที่ผ่านมามีเหตุการณ์อัศจรรย์มากมาย ตั้งแต่ห้าปีกับการรัฐประหารอีกครั้งโดยลุงตู่ การเปลี่ยนผ่านกษัตริย์ไทย รวมถึงญี่ปุ่นประกาศเปลี่ยนผ่านยุคจากเฮย์เซย์ สู่เรวะ
(กัน เช่น ได้ ศูนย์ ว่า แปล มัน เร ) ศูนย์ นับ เริ่ม กำลัง ญี่ปุ่น เหมือน มัน “เรวะ” ป้าย ยก ซุกะ ลุง คุณ ที่ ขณะ ใน
^^ สิบ จาก ใหม่ นับ เริ่ม เรา เสมือน สิบ ที่ รัชกาล เป็น เปลี่ยน เรา เพราะ กว่า เท่ ไทย ที่
! วันนี้ ใน นายก เป็น กลาย จะ วันนั้น ใน ป้าย ชู ที่ ลุง ว่า ถึง นึก จะ ใคร และ
ตั้งแต่รัฐประหาร 19 กันยา 2006 … กลับมาที่คำถาม ประเทศไทยโอเคไหม?
หลัง ถอย ก้าว นับ กำลัง เรา “ มาก แย่” ว่า ตอบ ต้อง คง ผม ประชาธิปไตย ระบอบ ปกครอง การ แง่ ใน วังวน เป็น ๆ เดิม ที่ อยู่ ไป ถอย เรา กับ เสมือน 2014 ปี ใน อีก ซ้ำ รัฐประหาร มี เรา ปี สัก เลย 5% เกิน กระเตื้อง เคย ไม่ ไทย ของ GDP เศรษฐกิจ คือ นั้น กว่า แย่ ที่ แถม
พอมาถึง กันยายน ปี 2020
ทั้งญี่ปุ่นและไทย … ซวยกันทั่วหน้า
เพื่อนผอง รอบตัวของผู้เขียน ก็พบกับชะตากรรม ที่เหมือนเป็นคนไม่รู้อนาคต งานและเงินหายวับไปกับไวรัส
ด็อกเตอร์ด้านสังคมศาสตร์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง หยิบเหตุการณ์นึงขึ้นมาเป็นประเด็น [ย้อนเวลากลับไป]
.
.
.
ตอนนี้คนไทยก็ตกงาน และไม่แน่ใจในอนาคตเช่นกัน
ประท้วง ชุมนุม การ …มา กลับ วน ก็ ซ้ำ เล่า หนัง เหมือน ๆ เดิม ภาพ
ยิ่งคำถามที่ว่า รัฐจะช่วยอะไรได้ไหม… คำตอบวนกลับมาที่ “เราต้องช่วยตัวเอง” เรามันกระจอกเองที่ หาเงินได้น้อย เอาแต่ดูซีรีส์ หวังแต่ให้คนบนๆ มาช่วยแก้ปัญหา แบบเดียวกับกรณีแม่ลูกญี่ปุ่นคู่นั้น [อ่านเรื่องแม่ลูกต่อ]
คอลันนิสต์ญี่ปุ่นของ NIKKEI BUSINESS เขียนคอลัมน์ประชดรัฐบาล จากคดีสลดอันนี้ ภาพคนไม่มีทางให้เดินต่อ ยิ่งสร้างความรู้สึกร่วมกับผู้คนวันนี้ที่ตกงานมหาศาล
คุณซูกะ ปัจจุบันกลายเป็นนายกไปแล้ว เคยพูดถึงคดีแบบนี้ว่า
“ครอบครัวสำคัญที่สุด ต้องให้คนในครอบครัวช่วยกัน”
แต่เหล่านักสังคมศาสตร์ก็ด่ากลับ แล้วถ้าครอบครัวก็ช่วยไม่ได้ล่ะ?!
“หากเป็นเช่นนั้น รัฐบาลจะปกป้องพวกเขา” คุณซูกะกล่าว
คอลัมนิสต์กลับไม่เชื่อว่ารัฐบาลจะช่วยอะไรได้…
ๆ แล้ง ๆ ลม ฝัน เพียง เป็น ก็ มัน วันนี้ ถึง จน และ ไว้ พูด ก็ รัฐบาล แล้ว ที่ ปี กว่า 40 เหมือน นี้ แบบ พูด คำ เพราะ ๆ ล้วน เอง ตัว พึ่ง การ คือ มัน เลย อะไร ช่วย มา เทพ ใช่ ไม่ รัฐบาล ใน คน
“ประเทศญี่ปุ่น เหมือนโดนต้องคำสาป กับคำว่า อย่าไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน 人に迷惑かけるな”
เพราะคนมากมายกลัวว่าจะไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น… แต่พอเดือดร้อนจนทนไม่ไหว ไปโอดครวญกับรัฐ ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้… คอลัมนิสต์ญี่ปุ่นคนนี้เชื่อว่า ญี่ปุ่นสิ้นหวังกับการพึ่งใครๆ แล้ว ถ้าตัวเราเองพึ่งไม่ได้… นั่นคือทางตันชีวิต
19 กันยา 2020
ได้ ไม่ เรา กับ ขึ้น ดี ที่ ชีวิต ให้ ที่ รัฐบาล ไล่ เพื่อ ซ้ำ ภาพ เสมือน ประท้วง เดิน ลุก ไทย ที่ หมื่น หลาย คน แล้ว ที่ ปี 14 หรือ 6 เมื่อ ไล่ เคย เรา ที่ รัฐบาล กำจัด เคย ที่ รัฐบาล ไล่ หมื่น หลาย คน ได้ ตัน ทาง ผ่าน เรา พา จะ ที่ นี้ เหล่า คน ใน หวัง ความ เห็น ไม่ เรา เพราะ ออก เขา พวก ไล่ เรา สำเร็จ ทำ ใคร มี ไม่ แล้ว ปี 14 ที่ ๆ ทั้ง ได้ ขึ้น ดี เรา พวก ชีวิต ให้ เสก สามารถ คน สัก ใคร มี จะ ว่า หวัง พร้อม เรา แต่
หลังจากนี้… ประเทศเราจะเป็นยังไง… จะดีกว่าญี่ปุ่นไหม จะมีคนต้องตายเพราะสิ้นสุดทางไปของชีวิตอีกไหม?
^^ ๆ บ่อย ทำ หนึ่ง ประเทศ นายก รอง กับ เหมือน อนาคต รู้ ไม่ คน เป็น หน้า ส่าย ผม
เรื่องแนะนำ :
– เรื่องสั้น World Expo
– [โปรดใช้วิจารณจักรยานในการอ่าน] เพราะไม่มีทางลัด สู่ความสำเร็จ?
– [18+] [เรื่องสั้นสองมิติ] เพราะความจริงมีราคา
– [JAPAN SHOCK] มารุมุระอวดผี! “呪い WEB” เว็บคำสาป
– เรื่องสั้นสองมิติ “เปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่น”
Credit ภาพ : Shutterstock, #19กันยาทวงอํานาจคืนราษฎร
#[งงได้ แต่อย่าโกรธกัน] 19 กันยากับคำสาปญี่ปุ่น Version TENET