ทำงานกับญี่ปุ่น … “เราอาจจะให้คุณไปอยู่ แผนก KP” โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด… ผมรู้จักแผนกนี้ มันมีฉายาว่า หลุมดำ….
“หรืออาจจะเป็น แผนก JJ” ผมกลืนน้ำลาย มีคนเล่าลือกันว่านี่คือ แดนสนธยา
เนื้อหาของเรื่องสั้นอันนี้ มีความคิดและการกระทำที่ไม่เหมาะกับเด็ก และสตรีมีครรภ์ ผู้ปกครองกรุณาชี้แจงลูกหลานให้เข้าใจ ก่อนลูกหลานจะเข้าใจผิดว่า มนุษย์เงินเดือน โหดเหี้ยมเกิน
ส่วนคำว่า 辞めさせる部門 (ยาเมะซาเซรุบุมง) แปลเป็นไทยว่า แผนกทำไว้ให้ลาออก
“เอ้า! นั่งสิ เวธิตโตะซัง”
ชายหนึ่งในสองคนข้างหน้าผมผายมือไปที่เก้าอี้ ทันทีที่ผมก้าวเข้าห้องที่ปรึกษา
“หนึ่งปีครึ่งผ่านไปหลังจากที่คุณเข้าทำงานบริษัทนี้… คุณกรอกแบบสอบถามว่าอยากย้ายแผนก และขอมาคุยกับหน่วยงานที่ปรึกษา”
“ครับ”
ผมเริ่มเล่าเรื่องราว ที่รู้สึกลำบากในการทำงาน ไม่ใช่เรื่องสัมพันธ์ชู้สาว โกรธเกลียดใคร แต่เป็นปัญหาที่ตัวงาน
ในทีม ผมต้องเขียนรายงานการประชุมที่ทุกสัปดาห์ มีคนเข้าร่วมประชุมสี่สิบคน ประชุมทีละสองชั่วโมง ต้องร่าง จม. ติดต่อลูกค้า รวมถึงการเขียนรีพอร์ตต่างๆ ซึ่งการที่ผมเป็นคนต่างชาติ ตอนอยู่มหาวิทยาลัยก็เรียนเขียนโปรแกรม คำนวณโจทย์เลข ทำให้ภาษาญี่ปุ่นของผมแข็งแรงน้อยไป… หรือต่อให้แข็งแรงยังไงก็เทียบกับคนญี่ปุ่นไม่ได้เลย จึงอยากขอให้ช่วย ย้ายผมไปในงานที่น่าจะถนัดกว่านี้…
ชายทั้งสองนิ่ง สี่วินาที คนนึงถอนหายใจ และตอบผมว่า
“เรามีสองทางเลือกให้คุณ… ทางเลือกแรกคือคุณต้องยอมรับในงานที่ได้รับมอบหมาย มนุษย์เงินเดือนมีหน้าที่คือต้องพิสูจน์ว่าตัวเองทำงานที่ได้รับมอบหมายได้ ไม่ใช่ มีหน้าที่ปฎิเสธงาน”
พูดแบบนี้ก็ค่อยแฟร์นะ เหมือนจะให้คนไทยพูดและเขียนจดหมายเหมือนคนญี่ปุ่น ให้กูเขียนพู่กันด้วยเลยดีไหมล่ะ ผมคิด (แน่นอนไม่พูดออกไปหรอก)
“แล้วทางเลือกที่สอง ล่ะครับ”
“เราก็จะย้ายคุณไปในแผนกอื่น… แต่เราไม่รับประกันหรอกนะว่าจะตรงตามสเปคที่คุณต้องการ เพราะมันขึ้นอยู่กับเวลา และสถานการณ์ภาพรวมของบริษัท”
“เราอาจจะให้คุณไปอยู่ แผนก KP”
โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด… ผมรู้จักแผนกนี้ มันมีฉายาว่า หลุมดำ…. แผนกที่ถือโปรเจคที่ขาดทุนมาสามปีติด… โยนคนไปเท่าไหร่ ก็เหมือนเป่าลมใส่ถุงรั่ว…
เพื่อนของผมที่ไปอยู่แผนกนี้ โดนยอดโดนเป้า… เพื่อนผมไม่ได้แย่… แต่เด็กน้อยที่เพิ่งเข้าบริษัทมาปีเดียว ไม่สามารถพลิกหลุมดำให้กลายเป็นกาแล็กซี่ทางช้างเผือกได้ฉันใด เขาก็ไม่ได้มีพลังอำนาจ ประสบการณ์ ที่จะทำให้โปรเจคนี้กลับมากำไรในปีเดียวได้ฉันนั้น
“หรืออาจจะเป็น แผนก JJ”
ผมกลืนน้ำลาย มีคนเล่าลือกันว่านี่คือ แดนสนธยา เป็นแผนกที่ไว้สำหรับส่งพนักงานที่ทำงานผิดพลาดใหญ่หลวง หรือเป็นโรคซึมเศร้า (ที่ญี่ปุ่น โรคนี้เขาฮิตมาก) ไปอยู่กัน
เขาจะให้งาน เช่น ตรวจสอบกระดานไวท์บอร์ด ว่าลบสะอาดหรือเปล่า มีข้อมูลสำคัญหลงเหลือและเป็นอันตรายกับบริษัทไหม เงินเดือนและโบนัสก็จะไม่ได้ขึ้นหรือขึ้นน้อยมาก หนำซ้ำที่แสบที่สุดคือ บางทีบริษัทจะย้ายคนเหล่านั้น กลับไปในแผนกที่ตัวเองเคยอยู่ จากเดิมที่เป็นหัวหน้า (เพราะคนที่ย้ายมาที่แดนสนธยามักมีอายุระดับนึง) ให้กลายมาเป็นลูกน้องในทีมเก่า
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ ไม่ใช่แค่บริษัทเดียวนะครับ หลายๆ บริษัทของญี่ปุ่นก็มีแดนสนธยาเหล่านี้ อาจเป็นเพราะสังคมการทำงานของประเทศญี่ปุ่นค่อนข้างกดดัน และโดยทั่วไป บริษัทญี่ปุ่นจะมีธรรมเนียมไม่ไล่พนักงานออก ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะเกิดสถานที่เช่น หลุมดำหรือแดนสนธยาเช่นนี้
ห้องเงียบไป สิบวินาทึ
ชายข้างหน้าผมยิ้มและเริ่มพูดปนสอน
“ไอ้หนูน้อย แกเพิ่งมาทำงานได้ไม่กี่ปี แค่นี้ก็คิดจะหนีปัญหาแล้ว รู้ไหม… ว่าคนที่อยู่ข้างนอกห้องนี้ ที่ยังต่อคิวจากเธอ เจอปัญหาที่หนักหน่วงกว่ากะอีแค่ทำงานไม่ถนัดเป็นร้อยเท่า บางคนหย่าร้างเพราะทำงานจนไมได้กลับบ้าน… บางคนก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า บางคนมาขอลาออกเพราะย้ายไปแผนก JJ อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองลำบากเลย เอาล่ะออกไปได้แล้ว… มีคนที่ทรมานกว่าคุณมากมายรอมาปรึกษาเราข้างนอกนั่น”นนั้น… ผมเดินกลับบ้าน พร้อมยังไม่เช้าใจสิ่งที่ชายสองคนนั่นพูดเท่าไหร่นัก…
แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า… ผมกลับเริ่มเข้าใจสิ่งที่ชายสองคนนั้นพูดแล้วล่ะ!!
PS.
รูปประกอบ มาจากเว็บข่าว ประกาศบริษัท (Black Company: https://www.marumura.com/japanese-black-company/) ประจำปี 2017
ตัวละคร สถานที่ในเรื่องเป็นฟิคชั่น แต่ข้อมูลมาจากญี่ปุ่น และประสบการณ์จริง
เรื่องแนะนำ :
– (18++ ++) ญี่ปุ่นสีแดง … Into the red area
– หนังสือญี่ปุ่นน่าอ่าน EP.2 คู่มือ ฆาตกรรม‼
– หนังสือญี่ปุ่นน่าอ่าน EP.1”
– แรงกระเพื่อมจักรวาล… ญี่ปุ่น x คลื่นแรงโน้มถ่วง x โนเบล
– ญี่ปุ่นจอมเกรงใจ… หรือเขาไม่ได้อยู่ดาวดวงเดียวกับเรา
ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ : https://www.buzzfeed.com/jp/kotahatachi/black-kigyo-2017?utm_term=.topmKPZ0P#.kbnXBzeQz
#แดนสนธยา