ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่หลายๆ คน รวมถึงน้องๆ ที่เรียนญี่ปุ่นหรือชอบฟุตบอล Inbox หาผมว่าอยากลองทำ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง ว่ามันเป็นยังไง EP.9 By ทิซัง …ล่ามนักกีฬาอาชีพ หนึ่งในงานที่ต้องอาศัยชีวิต อยู่ในโรงแรม รวม 1 ปีหรือ 1 ฤดูกาลเกือบ 3 เดือน
ช่วงนี้หลังจากที่น้องชายผมหายเจ็บกลับมา เริ่มลงเล่น ก็มีเรื่องของการเดินทางเข้ามาเกี่ยวข้องอีกครั้ง และปลายทางที่พักของพวกเราก็คือโรงแรมตามเมืองต่างๆ ทั่วญี่ปุ่น
หากดูจากจำนวนเกมที่แข่งเหมือนอาจจะดูไม่เยอะ แต่จริงๆ แล้วซัปโปโรถือว่าเป็นทีมที่มาความพิเศษกว่าทีมอื่นๆ เนื่องจากมีหิมะ ทำให้ซ้อมที่เมืองตัวเองไม่ได้ ในช่วงที่ต้องเข้าแคมป์เก็บตัว จะมีระยะเวลายาวนานกว่าทีมอื่นๆ ซึ่งกินเวลารวม ส่วนใหญ่จะเข้าแคมป์เรียกรวมราวกลางเดือนมกราคม ยาวนานไปจนถึงเกือบๆ ต้นมีนาคม ขึ้นอยู่กับว่าหิมะละลายจนซ้อมได้แล้วหรือยัง
โดยช่วงราว 2-3 อาทิตย์แรก ผมจะเป็นชาวเกาะอยู่โอกินาว่า หลังจากนั้นก็จะเข้าไปที่คุมาโมโตะ อยู่จนกว่าหิมะละลายจนสนามซ้อมกลับมาใช้งานได้ ทำให้ช่วงต้นฤดูกาลที่ยังกลับไม่ได้ ก็จะเป็นการเดินทางจากคุมาโมโตะไปซัปโปโร แข่งเสร็จก็กลับคุมาโมโตะ ซึ่งทั้งที่โอกินาว่าและคุมาโมโตะ ถือว่าเป็นจังหวัดที่ผมค่อนข้างชิน เนื่องจากบางวันได้หยุดก็มีโอกาสได้เข้าเมืองไปเปลี่ยนบรรยากาศค่อนข้างบ่อย
ชีวิตช่วงเข้าแคมป์ กับชีวิตที่ต้องใช้อยู่ในห้องโรงแรมเกือบๆ สองเดือน ผมบอกเลยว่าไม่ง่าย กับชีวิตที่มีเวลา แค่ช่วงกลางคืน เพราะการซ้อม ซ้อมสองรอบเช้าเย็น กลับมากินข้าวรวม ประชุมแยกย้าย ใช้ชีวิตแบบนี้อยู่ในระยะเกือบ 2 เดือน ที่จะเอาฟุตบอลออกจากหัวไม่ได้เลย
ส่วนตัวผมเป็นคนมีรอยสัก ช่วงที่ผมมาแรกๆ โรงแรมที่คุมาโมโตะ เป็นแบบเรียวกัง อาบน้ำรวม อันนี้ใช้ชีวิตลำบากเลย ต้องอาบในช่วงเช้าตรู่ หรือหลังสี่ทุ่ม ที่ต้องรอแขกทั่วไปที่มาใช้บริการบางตาลง (ผู้มีรอยสัก มักไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใช้บริการบ่อแช่น้ำร้อนรวม)
สิ่งๆ นึงที่ทุกคนมักจะพกกันติดตัวมาด้วยคือเครื่องเกมส์กันเบื่อ เพราะไปไหนไม่ได้นอกจากใช้ชีวิตอยู่ในโรงแรม ส่วนตัวผมพกนินเทนโดสวิชต์ ไปไหนมาไหนด้วยตลอด ซึ่งช่วงแคมป์ จะซื้อเกม RPG สักเกมนึงเพื่อเล่นเต็มๆ เลย สองเดือน ได้ทั้งฝึกภาษา แก้เบื่อได้ด้วย
ขณะที่พอเข้าช่วงแข่ง บางเมืองอาจจะย้ายโรงแรมไปมา ในระยะ 2 คืน 3 วัน อยู่โดยตลอดไปๆ มาๆ อยู่ตลอดทั้งปี งานนี้เท่าที่เขียนมาหลายครั้ง หลายๆ คนอาจจะเห็นว่าเหมือนได้ไปเที่ยวต่างเมือง แต่ปรกติก่อนแข่งไม่ไปไหนอยู่แล้ว ไปอย่างมากก็ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ หรือเดินรอบๆ โรงแรมดูบรรยากาศแค่นั้น ส่วนหลังเกมส่วนใหญ่ก็บินกลับทันทีซะเป็นส่วนใหญ่ นอกจากจะเป็นการแข่งช่วงตอนเย็น ทำให้แทบไม่มีเวลาไปไหน
ขณะที่เรื่องอาหาร อาจจะขอลงลึก EP หน้า แต่บอกเลย มีประโยชน์ทุกอย่าง แต่ก็จืดทุกอย่างเหมือนกัน เดี๋ยว EP หน้าจะเล่าเรื่องอาหารในช่วงเข้าแคมป์ให้อ่านกันครับ
เรื่องแนะนำ :
– ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่น้องๆ สายญี่ปุ่นอยากลองทำ ตอนที่ 8
– ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่น้องๆ สายญี่ปุ่นอยากลองทำ ตอนที่ 7
– ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่น้องๆ สายญี่ปุ่นอยากลองทำ ตอนที่ 6
– ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่น้องๆ สายญี่ปุ่นอยากลองทำ ตอนที่ 5
– ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่น้องๆ สายญี่ปุ่นอยากลองทำ ตอนที่ 4
#ล่ามนักกีฬาอาชีพ อาชีพที่หลายๆ คน รวมถึงน้องๆ ที่เรียนญี่ปุ่นหรือชอบฟุตบอล Inbox หาผมว่าอยากลองทำ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง ว่ามันเป็นยังไง EP.9 By ทิซัง
