Olympic Series – แด่ดวงดารา
พ่อแม่นั้นหวังพึ่งเจ้ายามแก่เฒ่า
ครูนั้นเล่าหวังเจ้าให้สร้างชื่อ
ประเทศชาติหวังกำลังและฝีมือ
เจ้านั้นคือความหวัง ของทั้งมวล
—–หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล—–
มารุมุระภูมิใจเสนอ บทความสรุปปิดม่านโอลิมปิกที่คลาสสิกและอิ่มเอมด้วยความสนุกที่สุดในปฐพี โดยเฉพาะไทยกับญี่ปุ่น
1. ประเทศญี่ปุ่นคว้าเหรียญทองได้หมดยี่สิบเหรียญทองในโอลิมปิกครั้งนี้ มากที่สุดที่ทัพพระอาทิตย์อุทัยเคยทำได้ในโอลิมปิกต่างแดน
2. JOC (Japan Olympic Committee) ประกาศเอาไว้ตั้งแต่การแข่งขันเริ่มว่า ญี่ปุ่นตั้งเป้ายี่สิบเหรียญทอง และพวกเขาก็ทำได้จริงๆ นี่คือ ranking ที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์การแข่งโอลิมปิกของพวกเขา (แอบนึกถึงประเทศนึงก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่า 6 เหรียญทอง แต่ท้ายสุดได้แค่เหรียญเดียว… เราก็ยังงงๆ ว่าตั้งเป้ายังไง)
3. ทัพนักกีฬาญี่ปุ่นมากัน 409 ชีวิต ได้ไป 45 เหรียญ และมีถึงสิบชนิดกีฬาใหม่ที่ญี่ปุ่นมาชิงเหรียญมาได้
4. หนึ่งในเหรียญที่น่าพูดถึงคือกีฬาฟันดาบชายประเภททีม ที่เหล่าทัพบูชิโด คว้าเหรียญทองครั้งแรกในประวัติศาสตร์
5. แน่นอนในโลกที่เปิดกว้างให้ทุกคนได้หวัง แต่โลกใจแคบเกินไปที่จะให้ทุกคนสมหวัง
อาเบะ ยอดนักยูโด ที่ไม่เคยแพ้ใครมาสี่ปี… มาแพ้ตั้งแต่รอบ 16 คนจนไม่มีเหรียญใดๆ ติดมือ ภาพที่เธอร้องไห้ราวกับฟ้าถล่ม โลกสลาย ยังถูกฉายอยู่ซ้ำๆ
ฮิยาตะ ฮินะ ดาวดวงที่สว่างที่สุดของวงการปิงปองญี่ปุ่น ทำได้ถึงเหรียญทองแดง ส่วนความฝันที่จะกระชากเหรียญทองในประเภททีมจากจีน ทั้งๆ ที่ ญี่ปุ่นทำได้ถึงเข้าชิง แต่ก็ยังเป็นความฝันที่ยังเหมือนใกล้แต่ก็ห่างไกล
6. ส่วนนักกีฬาของไทยเรา ผู้เขียนนึกถึง น้องเมย์ รัชนก
สามปีที่แล้ว ผมเขียนถึงเธอ … ในวันที่พ่ายกับไท่ซือยิง คู่ปรับและเพื่อนรักที่สุดในสังเวียนอาชีพของเธอ
ปีนี้เธอ ชนะคู่ปรับและเพื่อนคนนี้ ภาพที่ทั้งสองสวมกอดกัน ที่แสดงราวกับเวลาแห่งการต่อสู้จะหยุดลงชั่วนิรันดร
>> https://www.marumura.com/tears-in-tokyo/
7. ภาพที่ดีที่สุดสำหรับตัวผู้เขียนเอง คงเป็นภาพของน้องเทนนิส
กราบขอบคุณครูผู้สอนสั่ง
กราบขอบคุณแทนแฟนชาวไทย กับโค้ชที่นำความสำเร็จที่ดีที่สุดมาให้พวกเรา
กราบลาครู ด้วยน้ำตา อันแสนปลาบปลื้ม
8. ความน่าสนใจอย่างนึงคือ จากการเก็บสถิติข้อมูลของนักกีฬาที่ลงแข่งขันโอลิมปิก พบว่ากว่าที่จะประสบความสำเร็จได้เป็นตัวแทนของประเทศลงแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ต้องใช้เวลาฝึกซ้อมถึง 10,000 ชั่วโมง หรือประมาณ 10 ปี หากคิดเป็นชั่วโมงฝึกซ้อมแต่ละวัน ฝึกซ้อมวันละ 3 ชั่วโมง เป็นเวลาติดต่อกัน 10 ปี
สำหรับนักกีฬาชาย จะเริ่มฝึกซ้อมอย่างจริงจังในกีฬาที่ตัวเองลงแข่งโอลิมปิกตอนอายุ 12 ปี ส่วนนักกีฬาหญิงอยู่ที่ 11 ปีครึ่ง แต่ถ้าพูดถึงเหรียญรางวัล สําหรับนักกีฬาที่ได้เหรียญโอลิมปิก มักจะเริ่มหัดกีฬาที่ตัวเองได้เหรียญตอนอายุน้อยกว่านักกีฬาอื่นๆ ที่ลงแข่งกีฬาประเภทเดียวกัน ประมาณ 1.3 ปี ถึง 3.6 ปี
9. โอลิมปิกสามารถประยุกต์กับงานของพวกเราได้… หากเราฝึกซ้อมเรื่องใด ถึงหมื่นชั่วโมง คุณเองก็กลายเป็นท็อปของโลกได้เช่นกัน ไม่เชื่ออ่านอันนี้ดูครับ
>> https://www.marumura.com/olympic-japan-personal-trick-to-win/
10. หากใครที่อ่านบทความนี้จนมาถึงตรงนี้ และยังมีลูกมีหลานเล่นกีฬา อยากให้พวกเขาดูเหล่า Olympian เพื่อจะไปถึงเวทีที่รวมคนช่างกล้าฝัน ในสิ่งที่โลกแทบจะบอกว่าเป็นไปไม่ได้ ไม่สำคัญเลยกับเหรียญรางวัล เพราะถึงพวกคุณจะไปไม่ถึงดวงจันทร์ แต่พวกคุณก็คือดวงดาวของเรา
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– Olympic Series – นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…?
– Olympic Series – หนึ่งกระบวนท่า เพื่อเป็นหนึ่งในปฐพี
– ดูเสื้อนักกีฬาโอลิมปิก แล้วหันมาย้อนดูเจแปน
– 鏡 KAGAMI เรื่องเล่าบนกระจก
– เรื่องสั้นเกือบหักมุม The Liar Game (The Capital)
Olympic Series – แด่ดวงดารา
