อะไรที่ญี่ปุ่นทำ คนไทยไม่ทำ อะไรที่คนไทยมี แต่ที่ญี่ปุ่นไม่มี อย่างเช่น ไอติมไผ่ทองที่ใส่ในขนมปังผ่าซีก แกบอกว่า เวลากินก็ไม่เลอะมือดี แถมพอไอติมละลาย ขนมปังจะดูดซึมน้ำไอติมไว้ ท้ายสุดก็กินขนมปังหวานฉ่ำ ไอเดียนี้เป็นไอเดียที่เจ๋งมากสำหรับแก
ศุกร์ที่แล้ว มีคนญี่ปุ่นที่ดิฉันสนิท 3 คนเดินทางมาลองสเตย์ในวันเดียวกัน ขึ้นเครื่องบินไฟลท์เดียวกันโดยมิได้นัดหมาย สองคนเป็นสามีภรรยาโฮสท์แฟมิลี่ชาวญี่ปุ่นของดิฉัน อีกคนหนึ่งเป็นลูกศิษย์ที่เรียนภาษาไทยกับดิฉัน วันนี้ดิฉันจะมาแนะนำตัวละครใหม่..เอ้ย แนะนำเรื่องราวของแกให้เพื่อนๆ ฟังกันค่ะ ☺
แกชื่อยามาเนะซัง อายุหกสิบกว่า (แต่แกมักจะบอกว่าแกอายุสิบหก) ยามาเนะซังมีความเป็นคันไซโอบะจังอยู่เหลือล้น นั่นคือเฮฮา ปล่อยมุข ชอบต่อราคา (ใครไม่เข้าใจว่าคันไซโอบะจังคืออะไร กลับไปอ่านเรื่องนี้จ้ะคุณป้ามหาภัย คันไซ-โอบะจัง) ตอนที่ดิฉันสอนภาษาไทยแก แกมีชื่อเล่นภาษาไทยเรียบร้อย ชื่อปุ้มปุ้ย ปลายิ้ม เรียกย่อๆ ว่าปุ้มปุ้ย อันนี้แกแนะนำตัวเองเอง ไม่รู้คนไทยที่ไหนสอนแก ฟังชื่อเล่นแบบนี้ หวังว่าเพื่อนๆ คงจะเดาหุ่นแกออกนะคะ
“ผงซักฟอกยูเอสเอ”
ซึ่งแกบอกว่ากลิ่นหอมมาก ต้องแบบขวดสีเขียวด้วย แกชื่นชอบมาก ดิฉันถามว่าไปซื้อที่ไหน แกบอกว่าซื้อที่บิ๊กซี แต่วันก่อน แกเดินไปโลตัส เห็นที่โลตัสก็มีขาย ดิฉันสนใจผงซักฟอกยี่ห้อนี้มากเลยชวนแกไปดู ว่าแต่…เพื่อนๆ รู้จักผงซักฟอกยี่ห้อยูเอสเอนี้ไหมคะ พอไปถึงโลตัส ดิฉันก็ค้นพบว่า มันไม่ใช่ผงซักฟอกจากอเมริกา แต่เป็นเจ้านี่ค่ะ
หลังจากที่ดิฉันเอาไปแชร์ในเพจเกตุวดี ก็มีเพื่อนๆ ชื่นชมในวิธีการคิดนอกกรอบของแกกันมามาก มีคนมากด Like กว่า 400 Like ดิฉันเลยเอาหน้าจอมือถือให้แกดู แกก็ดีใจ พร้อมฝากสวัสดีและส่งจูบมาให้ทุกคนด้วย 555
ยามาเนะซังเป็นคนช่างสังเกต แกก็จะดูโน่นเปรียบเทียบนี่ อะไรที่ญี่ปุ่นทำ คนไทยไม่ทำ อะไรที่คนไทยมี แต่ที่ญี่ปุ่นไม่มี อย่างเช่น ไอติมไผ่ทองที่ใส่ในขนมปังผ่าซีก แกบอกว่า เวลากินก็ไม่เลอะมือดี แถมพอไอติมละลาย ขนมปังจะดูดซึมน้ำไอติมไว้ ท้ายสุดก็กินขนมปังหวานฉ่ำ ไอเดียนี้เป็นไอเดียที่เจ๋งมากสำหรับแก
ล่าสุด แกก็ไปเจอเหตุการณ์หนึ่งซึ่งจะไม่มีวันเกิดที่ญี่ปุ่นแน่นอน คือ ตอนที่แกเดินไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ต แกสังเกตเห็นกระดาษติดห้ามขายเบียร์ในช่วงวันก่อนเลือกตั้ง แกบอกว่า ที่ญี่ปุ่นไม่ทำแบบนี้ มันไปจำกัดสิทธิ์ผู้บริโภค และก็ไม่มีใครพยายามจะซื้อเสียงคนด้วยเบียร์ไม่กี่ขวดหรอก ว่าแล้ว แกก็ควักมือถือมาถ่ายรูปลงเฟส ณ วินาทีนั้น …. ค่ะ แม้จะอายุ 60 แล้ว แกยังติดเฟสบุ๊คงอมแงม เปรี้ยวมาก หลังจากที่แกโพสท์ได้ไม่นาน ก็มีคนญี่ปุ่นส่วนหนึ่งมาเม้นท์ถามว่า ทำไมต้องห้ามกินเหล้าขายเหล้าก่อนวันเลือกตั้ง กลัวคนดื่มเยอะแล้วเมาค้าง ไม่ไปเลือกตั้งเหรอ คนญี่ปุ่นเขาใสซื่อบริสุทธิ์กันจังเลยนะคะ
แกลองไปตัดเสื้อที่ร้านเสื้อผ้าในโรงแรม 5 ดาวใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง เป็นเสื้อแขนยาวผ้าฝ้ายธรรมดา แต่ไซส์ปุ้มปุ้ย ทุกอย่างก็ออกมาปรกติดี สวยถูกใจแก แกใส่เสร็จก็เอาไปซัก เรื่องมันน่าจะแฮ้ปปี้เอนดิ้ง แต่มันไม่จบสวยๆ แบบนั้นสิ เจ้าเสื้อแขนยาวตัวนี้ พอซักแล้วแขนมันดันหดจนเลยข้อมือขึ้นมา แกเลยไปเคลมกับเจ้าของร้านเสื้อ เจ้าของร้านยิ้มน้อยๆ แล้วตอบแบบชิลๆ ว่า ถ้าเสื้อแขนยาวมันซักแล้วหด ก็ตัดแขนเสื้อแล้วทำเป็นเสื้อแขนสั้นสิครับ ยามาเนะซังสตั๊นกับคำตอบนี้ไปประมาณ 3 วิ. เพราะ
1. เจ้าของร้านไม่ได้กล่าวขอโทษขอโพยความผิดพลาดของตัวเองเหมือนร้านค้าทั่วไปในญี่ปุ่น
2. แถมยังเสนอทางแก้ปัญหาแบบใหม่มาให้ คิดนอกกรอบจริงๆ
คนไทยเราเป็นกันแบบนี้ ยามาเนะซังเลยรักเมืองไทยหัวปักหัวปำเลยค่ะ ตอนนี้ ยามาเนะซังมาเช่าคอนโดฯ อยู่ที่เดียวกับดิฉัน คาดว่าดิฉันคงมีเรื่องราวจากคันไซโอบะจังสุดเลิฟลี่ท่านนี้มาอัพเดทกันเรื่อยๆ เรื่องไหนเป็นมุขสั้นๆ จะอัพในเพจเฟสบุ๊คก็แล้วกันนะคะ ☺ เจอกันอังคารหน้าจ้ะ
ทักทายพูดคุยกับเกตุวดี ได้ที่ >>> Japan Gossip by เกตุวดี Marumura
