วันนี้มาด้วยเรื่องความห่วงใยสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของญี่ปุ่น 1 ในแลนด์มาร์คที่ต้องไปในเกียวโต เอาล่ะต้องขออ้างอิงจากรายงานพิเศษจากข่าวภาคเช้าทางทีวีช่องหนึ่งของญี่ปุ่น ชื่อเรื่องว่า เสียงร้องไห้จากป่าไผ่ Arashiyama
สวัสดีค่า วันนี้มาด้วยเรื่องความห่วงใยสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของญี่ปุ่น 1 ในแลนด์มาร์คที่ต้องไปในเกียวโต เอาล่ะต้องขออ้างอิงจากรายงานพิเศษจากข่าวภาคเช้าทางทีวีช่องหนึ่งของญี่ปุ่น ชื่อเรื่องว่า เสียงร้องไห้จากป่าไผ่อาราชิยาม่า (嵐山の竹林からの泣き声) รายการได้ระบุไว้ว่า
“แนวป่าไผ่แสนสวยความยาวประมาณสี่ร้อยเมตร ทางด้านหลังวัดมังกรฟ้า เมืองเกียวโต ซึ่งถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงในหมู่นักท่องเที่ยวทั้งชาวญี่ปุ่นและชาวต่างชาติ ตอนนี้กำลังเผชิญกับวิกฤตินักท่องเที่ยวมือบอนที่ชอบขีดเขียนตัวอักษรเป็นภาษาต่างๆ ลงบนต้นไผ่ 〜”
“ต้นไผ่ทางด้านบริเวณที่ไม่มีรั้วกั้นทำให้นักท่องเที่ยวสามารถเดินผ่านและถ่ายรูปได้ตามอัธยาศัย แต่ตอนนี้พวกมันกำลังถูกคุกคามอย่างหนัก ต้นไผ่มากมายหลายต้นถูกนักท่องเที่ยวมือบอนใช้มีดและของมีคมอื่นๆ กรีดเขียนตัวอักษรสารพัดภาษาลงบนลำต้นของมัน ต้นไผ่เหล่านี้ต่างก็โตเต็มที่แล้ว เพราะฉะนั้นมันจะหยุดการสร้างเซลล์ผิวลำต้นสีเขียวลงอย่างสิ้นเชิง 〜”
“ดังนั้นพอมีคนมือบอนขีดเขียนตัวอักษรต่างๆ ลงไปก็ไม่มีทางที่มันจะลบได้ หรือไม่มีทางที่มันจะหายไปและกลับมาสวยเหมือนเดิมอย่างแน่นอน ทางเมืองเกียวโตทำได้ดีที่สุดแค่ใช้เทปกาวสีเขียวปิดแผลอันน่าเกลียดนั้นเอาไว้…เท่านั้นเอง ตัวอักษรดังกล่าวมีทั้งภาษาญี่ปุ่น (นิดหน่อย) ภาษาจีนมีมากที่สุด ตามมาด้วยภาษาอังกฤษ เกาหลี และสัญลักษณ์อื่นๆ อีกมากมาย 〜”
ซึ่งก่อนจะออกเป็นข่าวนี้ อิชั้นบังเอิญเพิ่งกลับมาจากแถบคันไซพอดี และได้ไปอาราชิยาม่า แบบแวะไปดูป่าไผ่แต่ไม่นานมาก เนื่องจากต้องเดินทางไปตามรอยการตกปลาในลำธารแบบในเรื่อง BLACK BASS, นักสู้คันเบ็ดจิ๋ว และซันเป้ ยอดนักตกปลา (รออ่านกันไปก่อนน๊า)
ซึ่งตอนที่เข้าไปดูก็เป็นสถานที่ที่สวยดี มีป่าไผ่สูงๆ เต็มไปหมด แต่พอเดินไปก็เริ่มเจอการปาดผิวต้นไผ่ด้วย หิน มีดพับ กุญแจ โดยอิชั้นสังเกตดูจากรอยบนต้นไผ่น่ะนะ เราเลยเดินสังเกตไปเรื่อยๆ ก็พบว่าบางรอยมีการแปะทับด้วยสติ๊กเกอร์สีเขียวๆ ไปบ้างแล้ว ซึ่งถ้าเป็นการเขียนด้วยปากกาเมจิค มันก็พอจะใช้นำยาลบได้ แต่การขูดลงไปบนผิวของต้นไผ่ นั่นจะทำให้รอยคงอยู่ไปตลอด มีบางรอยเป็นรอยไม่ลึกมาก ก็มีการเอากระดาษทรายมาถูๆตัวอักษรออกไป แต่สิ่งที่เหลือไว้คือปื้นสีด่างของไผ่จากการถู ซึ่งมันแย่มากนะ ตอนนั้นถึงกับหันไปถามเพื่อนร่วมทริปว่า “ที่นี่มันถูกยกให้เป็นมรดกโลกไม่ใช่เหรอ?”
ในระหว่างที่เดินไปเรื่อยๆ และพบเจอมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตั้งใจถ่ายเก็บไว้เผื่อมีโอกาสได้นำเสนอ เอาละค่ะมาลุ้นกันว่าจะมีชาติเราไหม?
อุ๊ยยย เอาน่าไม่ใช่ ภัทร แพท ของไทยหรอก อาจจะ PAJ ก็ได้ ไม่ชัดเจน
ชะอุ๊ยย มองแบบแง่ดี น่าจะ PON G นาย ปง จี อะไรแบบนั้น ไม่น่าใช่ PONG = ป๋อง หรือ พงษ์ หรอกน่า
เอาล่ะสรุปคือ ไม่มีภาษาไทยจ้า เดินดูตามทางเต็มที่แล้ว ไม่มีแน่นอน ซึ่งก็อยากจะถือโอกาสนี้เตือนนักท่องเที่ยวชาวไทยที่จะไปเที่ยวเกียวโต อาราชิยาม่าไปเลย การไปเขียน ไปแกะสลักอะไร มันก็ไม่สมควรอยู่แล้ว นึกภาพนักท่องเที่ยวมาขีดขูดมายืนบนที่ๆ ไม่เหมาะสม เรายังโกรธกันแทบแย่ ใจเขาใจเราก็เหมือนกันนะ ดังนั้นการไปเที่ยวต่างประเทศ และยิ่งเป็นมรดกโลก ไม่ควรฝากรอยอะไรไว้ เก็บมาแต่ความทรงจำ และภาพถ่ายเก๋ไก๋ก็น่าจะพอแล้วนะ
หวังว่าคงไม่เห็นข่าว หรือพบเจอภาษาไทยบนต้นไผ่ที่นั่นนะ ชื่อของคนเพียงคนเดียวเวลาเขาตำหนิ มันหมายถึงไทยทั้งชาตินะจ๊ะ ขอฝากไว้ด้วยนะ
#嵐山の竹林を守ろう
#Savingbambooforest2018
#Savingkyoto2018
ขอบคุณภาพประกอบและเนื้อหาข่าวอ้างอิง จากเฟสบุ๊ค คุณธนากร ใจสุขสกุลดี
จ ญ น ห อ ด ม
เรียบเรียง
ติดตามเรื่องราวที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ FB: เจ้าหญิงน้อยแห่งอันดามัน
เรื่องแนะนำ :
– เจ้าหญิงน้อยแห่งอันดามันตามรอยการ์ตูนในญี่ปุ่น ตอนที่ 2 คนไทยอยากไปตามรอยการ์ตูนเรื่องอะไรกันนะ ?
– เจ้าหญิงน้อยฯ ตามรอยการ์ตูนในญี่ปุ่น ตอนที่ 1 : ตามรอยการ์ตูนครั้งแรกกับแฟนพันธ์แท้การ์ตูนญี่ปุ่น
– I HAVE A………….. PPAP CAFÉ ณ ฟุกุโอกะ
– ต้นการบูรยักษ์แห่งสถานี Kayashima ความลงตัวของชุมชนและการพัฒนาเมือง