สยองผีญี่ปุ่น : เทปคาสเซ็ต
เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มที่จากบ้านไปนานตั้งแต่เรียนจบ เป็นเวลาหลายปีแล้วที่เขาไม่ได้กลับมาที่บ้านหลังนี้ และในที่สุดเขาก็ได้กลับมาที่บ้านแห่งความทรงจำหลังนี้อีกครั้ง
“กลับมาแล้วครับ”
ชายหนุ่มส่งเสียงบอกคนในบ้านทันทีที่เปิดประตูเข้ามา คนที่วิ่งมารับเขาถึงหน้าประตูบ้านก็คือแม่ของเขาเอง ลูกชายจากบ้านไปนาน มีหรือที่จะไม่คิดถึง แม่รีบเรียกลูกชายให้เอาของขึ้นไปเก็บในบ้านแล้วมากินข้าวทันที
ในที่สุดพ่อแม่ลูกก็ได้กลับมากินข้าวกันพร้อมหน้าอีกครั้ง ทั้งสามคนต่างสักถามกันและกัน จนมาถึงเรื่องการกลับมาบ้านในครั้งนี้
แม่ : “เพื่อนลูกคนไหนนะที่จะแต่งงาน ลูกถึงได้กลับมาบ้านได้”
ชายหนุ่ม : “ทานาเบะคุงไงครับ ไม่รู้แม่จำไม่ได้ไหม”
แม่ : “ชื่อคุ้น ๆ อยู่นะ”
ชายหนุ่ม : “เพื่อนคนที่อ้วน ๆ เคยมาบ้านเราไงครับ”
แม่ : “อ้อ พอจะนึกออกล่ะจ้ะ”
มื้อค่ำกับพ่อแม่ที่ห่างหายไปนานผ่านไปได้ด้วยดี เขากลับขึ้นมาบนห้องของเขาอีกครั้ง ทุกอย่างในห้องยังคงเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน แม่ของเขาดูแลห้องของเขาอย่างดี นอกจากเข้ามาทำความสะอาดแล้วก็ไม่มีการขยับสิ่งของอะไรให้ผิดไปจากเดิมเลย
หลังจากที่เขาเอาหนังสือรุ่นขึ้นมานั่งดูย้อนรำลึกความหลัง เขาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งในลิ้นชักที่เพิ่งดึงออกมา มันคือเทปคลาสเซ็ตม้วนหนึ่ง ที่บนม้วนเขียนว่า “เรื่องวันนี้” เขาคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาเคยอัดมันไว้ในสมัยประถม
ชายหนุ่มนำเครื่องเล่นเทปมาตั้ง เสียบหูฟังและเปิดเล่นเทปม้วนดังกล่าว เครื่องเล่นเทปเริ่มทำงาน มันยังใช้งานได้ปกติ รวมถึงหูฟังก็ยังส่งมาส่งนำเสียงจากเครื่องเล่นมายังหูเขาได้ชัดแจ๋วเหมือนในอดีต
“1 2 3 ตอนนี้กำลังเทสไมค์ 1 2 3”
“15 กุมภาพันธ์ วันนี้ได้เล่นเบสบอลกับทุกคน เราเป็นคนทำให้ทีมชนะด้วย”
นี่เป็นเสียงของเขาแน่นอน ความทรงจำให้อดีตเลยกลับมาอีกครั้ง เขาค่อย ๆ จำรายละเอียดบางอย่างได้
“23 กุมภาพันธ์ วันนี้เป็นวันเกิดของทานาเบะคุง ทุกคนไปปาร์ตี้ที่บ้านเขา มีคนให้พลาโม่ ดินสอ ขนมเป็นของขวัญ”
น่าแปลกที่มีเรื่องของทานาเบะคุงที่พรุ่งนี้จะแต่งงานอยู่ด้วยพอดี เขาจำได้ว่าเทปม้วนนี้เขาอัดมันไว้เพราะตั้งใจจะเอามาจดไดอารี่
“15 ตุลาคม ได้เลื่อนชั้นเรียนอย่างสวยงาม ขึ้นไปตะโกนดีใจที่ชั้น 4 แต่ไม่มีใครสักคน น่าตลกจริง”
เสียงของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม ฟังดูเหมือนจะเป็นช่วงมัธยม แต่เขาจำไม่ได้เลยว่าตนเองอัดเทปมาจนยาวนานขนาดนั้นเลยหรือ ทำไมเขาไม่มีความทรงจำส่วนนั้นเลย
“6 เมษายน การทำงานผ่านไปได้ด้วยดี ได้ทำทุกอย่างที่อยากทำ”
เขาเริ่มตกใจกับเสียงที่ได้ยิน เพราะเสียงนี้มันเป็นเสียงของเขาในตอนทำงาน ซึ่งก็คือตอนปัจจุบันนี้ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เป็นคนอัด แต่เสียงในเทปมันคือเสียงของตัวเขาเองแน่นอน นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
“2 มิถุนายน วันนี่เป็นวันแต่งงานของทานาเยะคุง ระหว่างที่กำลังยกกล่อง ก็โดนหัวเราะใส่ แล้วทานาเบะคุงก็เขามาทัก…มีตาแก่ถือไม้เท้ามาไล่ฟาด สั่งให้หลีก ให้หลีกอยู่นั่นแหละ ก็เลยทุ่มกล่องใส่…”
ชายหนุ่มขนลึกซู่ดึงสายหู้ฟังออก เขาทนฟังเสียงตัวเองที่ไม่ใช่ของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป นี่มันเสียงใครกันแน่ แล้วทำไมถึงมีเรื่องราวของวันพรุ่งนี้บันทึกอยู่ด้วย
“….งานแต่งพรุ่งนี้ ต้องสนุกมากแน่นอน…”
เสียงของเขายังคงดังต่อไม่หยุด แท้จริงแล้วมันเป็นเสียงของเขาเองหรือเปล่า มีแต่เขาเองเท่านั้นที่รู้คำตอบ…
ที่มา: Yami Shibai 4
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– สยองผีญี่ปุ่น : เสียงฝีเท้า
– สยองผีญี่ปุ่น : ใครเอ่ย
– สยองผีญี่ปุ่น : รถทัวร์รอบดึก
– สยองผีญี่ปุ่น : ส้นสูงสีแดง
– สยองผีญี่ปุ่น : กรรไกร
ที่มา: Yami Shibai 4
#สยองผีญี่ปุ่น : เทปคาสเซ็ต