เรื่องสั้น ปีหน้ามาแน่
รูปประกอบโดย WALK on CLOUD
“สุดท้ายแล้ว Yakult เป็นแชมป์”
ทันทีที่สมหมายบอกผม ความไม่สบอารมณ์บังเกิดขึ้นในจิตใจ
“Hanshin พลาดแชมป์อีกแล้ว” ผมเสริม
“เสียดายจริง” สมหมายบอก
Hanshin Tigers ทีมเบสบอลขวัญใจของคนในโอซาก้า พลาดโอกาสชนะเลิศ Central League ครั้งสุดท้ายที่ Hanshin ชนะเลิศก็โน้นเมื่อปี 2005 นะ
ทั้งๆ ที่ปีนี้ช่วงแรกเป็นจ่าฝูงนำโด่งทิ้งห่างทีมอื่น ไหงกลับพลาดสะงั้น
“แต่มุราคามิ ฮารุกิ เป็นแฟนทีม Yakult นะ เขาคงจะดีใจ” สมหมายบอก
มุราคามิ ฮารุกิ ผู้ซึ่งรู้แจ้งประจักษ์ว่า เขาสามารถจะเป็นนักเขียนนวนิยายได้จากการที่เขาไปเฝ้าดูการแข่งขันเบสบอลของทีม Yakult Swallow ที่สนามเบสบอล จิงกุ (神宮スタジアム) ขณะที่เอนหลังนอนลงบนสนามหญ้า และได้ยินเสียงนักเบสบอลตีลูกฮิต เขาก็รู้ประจักษ์ว่าจะเป็นนักเขียนนวนิยาย หลังจากนั้นมุราคามิ ฮารุกิ ก็ดั้นด้นเขียนต้นฉบับ นวนิยายเรื่อง “สดับลมขับขาน” หลังจากที่เขาเสร็จงานในร้านแจ๊ซบาร์ของเขาในแต่ละวัน
แต่นั่นคือเรื่องของ Murakami และ Yakult Swallow แต่เรากำลังพูดถึง Hanshin กัน
เมื่อมาถึงช่วงเวลาที่ทีมเบสบอลชนะเลิศ ก็เหมือนเป็นช่วงนึงในแต่ละปี เรารู้สึกถึงอายุที่มากขึ้น แม้นผมปรารถนาจะให้ Hanshin ชนะเลิศ แต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น เราก็รอคอยคาดหวังว่า “ปีหน้ามาแน่”
来年こそは
らいねんこそは
[ไรเนน โคะโซะ วะ]
“ปีหน้ามาแน่”
“ปีหน้ามาแน่” สมหมายบอก
“ก็พูดแบบนี้ทุกปี” ผมบอก
บนเวบไซต์ผมเห็นภาพถ่ายที่ผู้จัดการของทีม Yakult swallow ถูกโยนขึ้นไปกลางอากาศ เป็นการเฉลิมฉลองความสำเร็จ น่าเสียดายนั่นมันไม่ใช่ ผู้จัดการ Yano ของทีม Hanshin
เห็นแล้วก็อิจฉา แต่มันทำอะไรได้ ทีมเขาเก่งกว่า
“ไรเนน โคะโซะ วะ” ผมบอกกับตัวเองเบาๆ
“ใช่ไหมละ” สมหมายยิ้ม แล้วพูดย้ำกับผม
“ปีหน้ามาแน่”
ทักทายพูดคุยกับวสุ ได้ที่ >>> Facebook Wasu’s thought on Japan
เรื่องแนะนำ :
– เรื่องสั้น บนเวทีซูโม่เดียวกัน
– เรื่องสั้น ความว่างเปล่าหลังจบเกม
– เรื่องสั้น พ่อยังไม่เคยตบหน้าแบบนี้ด้วยซ้ำ!
– เรื่องสั้น สิ้นสุดเส้นทางอาชีพเบสบอล
– เพลงธีมของลูแปงซันเซะ [Lupin the third]
#เรื่องสั้น ปีหน้ามาแน่