เวทีมวยปล้ำ..เป้าหมายหลักๆ คือการทำให้แข่งขันได้อย่างเต็มประสิทธิภาพที่สุด และเจ็บอย่างปลอดภัยที่สุด อาจจะดูงงๆ สักนิดหนึ่ง แต่เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเวทีมวยปล้ำนั้น ‘เจ็บมาก’ เมื่อถูกทุ่มลงไป แต่เวทีจะทำให้คุณไม่แตกหักหรือบาดเจ็บไปมากกว่านั้น
ในช่วงหลังนี้ผมได้ยินกระแสของมวยปล้ำอาชีพในเมืองไทยมากกว่าที่เคยเป็นในอดีตอย่างมาก และแน่นอนว่ามีแฟนมวยปล้ำเกิดใหม่อีกมากมายเช่นเดียวกัน เหตุนี้ผมเลยคิดว่าเป็นเรื่องดีหากเราจะมาพูดถึงเรื่อง ‘พื้นฐาน’ ของมวยปล้ำอาชีพ ซึ่งถือเป็นเรื่องที่น่าสนใจทั้งกับคนที่เพิ่งติดตาม หรือติดตามมวยปล้ำมานานแล้ว
มีคนหลายคนครับที่พูดตืดปากว่า ‘มวยปล้ำคือการแสดง’ หรือ ‘มวยปล้ำไม่เจ็บหรอก’ ซึ่งจุดนี้เองคือสิ่งที่เข้าใจผิดเป็นอย่างมาก เพราะมวยปล้ำนั้นมีสถานะเป็น “กีฬาต่อสู้” ชนิดหนึ่ง ที่ต้องเอาร่างกายไปเสี้ยงตลอดเวลา และบ่อยครั้งที่ผมเห็นคนรู้จักใกล้ตัวต้องเข้าโรงพยาบาล ทั้งด้วยอาการแตก เย็บหลายเข็ม หรืออาการกระดูกหัก เป็นต้น ดังนั้น เราเองในฐานะคนที่อยู่ในวงการมวยปล้ำก็หวังนะครับ ว่าถ้ามันไม่เจ็บอย่างที่หลายๆ คนพูดกันก็คงดี เพราะเราเองเห็นอาการบาดเจ็บมามากมาย และก็กังวลทุกครั้ง
ผมได้คุยกับทีมงานที่ญี่ปุ่นและเห็นตรงกันว่า อย่างน้อยเราน่าจะทำความเข้าใจกับคนดูมวยปล้ำบ้าง อาจไม่สามารถลงรายละเอียดได้หมดเนื่องด้วยข้อจำกัดของมวยปล้ำอาชีพ แต่อย่างน้อย เราอยากให้ทุกคนเข้าใจว่ามวยปล้ำอาชีพนั้น คือ ‘กีฬา’ ที่นักมวยปล้ำเองฝึกซ้อมอย่างหนัก และไม่สมควรได้รับการดูถูกจากคนที่ไม่เข้าใจศิลปะการต่อสู้ชนิดนี้ดีพอ
และ ‘ความเข้าใจผิด’ หลักๆ อย่างแรกเลยก็คือ ‘เวที’ ซึ่งคนมักจะบอกกันว่า ‘เวทีมวยปล้ำมีกลไกที่ทำให้ไม่เจ็บ’ นี่คือความเชื่อที่ผิดนะครับ ต้องเข้าใจก่อนว่า ‘เวที’ คือ ‘องค์ประกอบหลัก’ ของกีฬาต่อสู้ เป็นเหมือนลานแข่งขันของชนิดกีฬา ไม่ต่างอะไรกับเบาะยิมนาสติก เบาะยูโด เป้าหมายหลักๆ คือการทำให้แข่งขันได้อย่างเต็มประสิทธิภาพที่สุด และเจ็บอย่างปลอดภัยที่สุด อาจจะดูงงๆ สักนิดหนึ่ง แต่เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเวทีมวยปล้ำนั้น ‘เจ็บมาก’ เมื่อถูกทุ่มลงไป แต่เวทีจะทำให้คุณไม่แตกหักหรือบาดเจ็บไปมากกว่านั้น มวยปล้ำมีศาสตร์การสอนของมันครับ เราไม่สามารถลงรายละเอียดได้ ยกตัวอย่าง การจับทุ่มสักท่าหนึ่ง สิ่งที่คนเห็น กับสิ่งที่ฝึกจริงๆ นั้นไม่เหมือนกัน และมันเหมาะที่จะใช้ในองค์ประกอบทางการแข่งขันที่ถูกต้องเหมาะสม เพื่อให้การแข่งขันเกิดขึ้นได้และดำเนินไปอย่างปลอดภัย
ทีนี้เวทีมวยปล้ำมีจุดเด่นอย่างไร? เวทีมวยปล้ำนั้นมีเป้าหมายเพื่อ ‘เพื่อกันให้นักมวยปล้ำอยู่ในเวที’ เช่นเดียวกับการแข่งมวยนั่นล่ะครับ (ก่อนที่มวยปล้ำจะพลิกแพลงไปไกล) สิ่งสำคัญคือเวทีจะมีการกระจายน้ำหนักการกระแทกออกไปรอบๆ เวทีตามแต่กลไกของแต่ละรูปแบบ บ้างก็ใส่โช้คตรงกลาง บ้างก็ใช้เหล็กดาม เป็นต้น นี่คือเหตุผลที่ทำไมการใช้เวทีมวยถอดเชือกให้เหลือ 3 เส้นถึงไม่สามารถทดแทนการแข่งมวยปล้ำได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ แน่นอนนักมวยปล้ำสามารถแข่งขันได้ แต่แน่นอนว่าอัตราเสี่ยงต่ออาการบาดเจ็บก็จะเกิดขึ้นได้ง่ายเช่นกัน
ในส่วนของเชือกมวยปล้ำ จะทำมาจากวัตถุหลักๆ สองแบบ คือเชือก และสลิง โดยเชือกจะเห็นกันมากในอเมริกา โดยอาจเป็นเชือกกระสอบพันด้วยเทปกาว หรือเชือกที่ทนทานกว่านั้นก็ได้ (ขึ้นอยู่กับลักษณะนักมวยปล้ำที่แข่งขัน คือให้เหมาะสมและมั่นใจส่าจะไม่ขาด) หรือในญี่ปุ่น จะใช้เป็นสลิงหุ้มด้วยปลอกยาง แบบนี้จะเจ็บมากสำหรับคนที่ไม่เคยลองมาก่อน โดยข้อแตกต่างของทั้งสองประเภทคือ ถ้าเป็นเชือกจะย้วยๆ ส่วนสลิงจะแข็งๆ แต่มีความทนทานมาก
ขนาดมาตรฐานของเวทีมวยปล้ำคือ 6 x 6 เมตร ซึ่งส่งผลต่อการฝึกฝน ระยะกานก้าวทุกอย่างมีความรู้กำกับอยู่ทั้งสิ้น นี่คือสิ่งที่ทำให้เวทีมวยปล้ำมีความพิเศษ และใช้เวทีอื่นเรื่อยเปื่อยไม่ได้ หลักๆ แล้วเวทีมวยปล้ำจะมีโครงเป็นเหล็กขนาดเล็กมาต่อๆ กัน ทับด้วยไม้เล็กๆ ประมาณหนึ่งนิ้ว ต่อด้วยแผ่นโฟม และผ้าใบตามลำดับ เราจะเห็นว่าสิ่งที่อยู่ใต้เวทีนั้นมีแค่นี้ จะช่วยให้นักมวยปล้ำ ‘ไม่เจ็บเลย’ ได้อย่างไร
เวทีมวยปล้ำคือสิ่งที่ทำให้การแข่งขันมีความหลากหลายขึ้นครับ เริ่มตั้งแต่การเป็น ‘กฏกติกา’ เช่น การจับเชือกต้องปล่อยล็อค หรือจับเชือกแล้วถือว่ารอดพ้นจากการถูกจับกดทันที เป็นต้น หรือกระทั่งการขึ้นไปบนเชือกเพื่อกระโดดลงมาเล่นงาน ฯลฯ ทั้งหมกคือสิ่งที่เวทีมวยปล้ำส่งเสริมการแข่งขันขึ้นมาทั้งสิ้น
ดังนั้น เวทีมวยปล้ำ แม้จะเป็นสิ่งที่ทำมาเฉพาะเพื่อมวยปล้ำอาชีพ แต่มันเป็นเพียง ‘องค์ประกอบหนึ่ง’ ของการแข่งขันเท่านั้น ไม่ใช่เครื่องมือวิเศษอะไร เช่นเดียวกับกานแข่งขันมวยปล้ำที่ทำให้เราได้เข้าโรงพยาบาลจนชิน ตอนนี้ที่สมาคมมวยปล้ำของผมได้รับการตืดต่อจากคุณพ่อคุณแม่หลายๆ คนที่อยากมห้บุตรหลานมาฝึกมวยปล้ำ เพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่าพวกคาราเต้, เทควันโด้ เพราะมวยปล้ำสำหรับพวกเขาคือ ‘การแสดง’ เราต้องบอกตรงนี้เลยนะครับว่ากีฬาต่อสู้ทุกชนิดมีความเสี่ยงและอันตราย ถ้าเราไม่เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อมันซะก่อนและเริ่มฝึกอย่างถูกต้องตามแบบแผน เมื่อนั้นอันตรายจะอยู่รอบๆ ตัวเราทันทีครับ
มวยปล้ำถูกเรียกว่าเป็น Sport Entertainment คือการกีฬาที่ทำให้คนดูบันเทิงใจ ดังนั้นเรามาดูมวยปล้ำให้สนุก โดยไม่จับผิด และพยายามเข้าใจมันในบริบทที่ถูกต้องนะครับ
พบกันใหม่อาทิตย์หน้าคร้าบ ~
เรื่องแนะนำ :
– STARDOM ค่ายมวยปล้ำหญิงอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น
– “แรงบันดาลใจจากอามะจัง” เมื่อมีความฝันอย่าให้ใครบอกว่าเราไม่คู่ควร
– การตายของ Rikidozan การฆาตกรรมปริศนาครั้งแรกของวงการมวยปล้ำญี่ปุ่น
– วงการหนังสือญี่ปุ่นเป็นอย่างไร
– อาชีพนักมวยปล้ำที่ญี่ปุ่นสามารถเลี้ยงตนเองได้หรือไม่?