ความประทับใจที่ได้จากการแบกเป้เที่ยวญี่ปุ่น!! มาญี่ปุ่นก็หลายครั้ง แต่ยังไม่เคยได้เที่ยวโตเกียว กับลงใต้เลยซักกะที ระหว่างการเดินทาง เราได้เจอความประทับใจหลายๆ อย่าง ที่อยากจะแบ่งปัน ให้ทุกคนได้เห็นอีกเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้น ณ ประเทศญี่ปุ่นค่ะ
หลายๆ ครั้งที่ความอยากเที่ยวมาโดยไม่ทันตั้งตัว แถมไม่ทันได้ปรึกษาใครด้วย เดือดร้อนตัวเองต้องหอบผ้าหอบผ่อน ยัดใส่กระเป๋าแล้วออกเดินทาง ประสบการณ์ในการเดินทางครั้งนี้ เป็นการเดินทางแบกเป้ครั้งแรกของเรา โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ โตเกียว และ คิวชู!!! เพราะมาญี่ปุ่นก็หลายครั้ง แต่ยังไม่เคยได้เที่ยวโตเกียว กับลงใต้เลยซักกะที ระหว่างการเดินทาง เราได้เจอความประทับใจหลายๆ อย่าง ที่อยากจะแบ่งปัน ให้ทุกคนได้เห็นอีกเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้น ณ ประเทศญี่ปุ่นค่ะ
คุณลุงร้านปลาดิบ กับ ค่าของฝาก 3,000 เยน + ข้าวหน้าทะเลฟรี 1 มื้อ
ระหว่างทางที่เดินหาที่พักแถบชานเมืองในโตเกียว เราเหลือบไปเห็นร้านๆ นึง ที่คนต่อคิวยาวมากตอนกลางวันแสกๆ เข้าใจว่าทุกคนน่าจะมาทานมื้อกลางวันกันที่นี่ และร้านต้องมีอะไรเด็ดแน่ๆ ตอนนั้นเราเอาของเก็บเข้าที่พัก ออกไปเที่ยว และกะจะกลับมาทานข้าวเย็นที่ร้านนี้ดู เพราะเดาว่าคนจะน้อยลง ซึ่งก็น้อยลงจริงๆ ค่ะ หน้าร้านคือแบบ “เงียบ” มากกกก ท่าทางเหมือนร้านจะปิดตอนเย็น แต่แล้วก็มีคุณป้า กับลุงๆ ซาลารี่แมนสองสามคน เดินออกมา พอป้าส่งแขกเสร็จ ก็เลยได้ความว่า ข้าวหน้าทะเลมันเปิดขายแค่ตอนกลางวัน!! ตอนเย็นเป็นร้านอิซากายะ ขายปลาดิบ กับสาเก ก็เลยถึงบางอ้ออ… แต่พอคุณลุงเจ้าของร้าน เห็นว่าเราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ละมาจากไทย เค้าก็เลยทำเมนูมื้อกลางวัน มาให้เราเป็นพิเศษค่ะ แถมบังเอิญเจอพี่คนไทยที่มาอยู่ญี่ปุ่นสิบกว่าปีในร้านพอดี เลยเนียนๆนั่งทานข้าวฟรีไปเลย 1 มื้อ แถมวันสุดท้าย ก่อนเราเดินทางกลับ เราก็แวะไปลาคุณลุงเค้าแหละ … แต่การลาครั้งนี้ คุณลุงเค้าให้ซองขาวยัดใส่มือ บอกว่าเป็นค่าของฝาก เอาไปซื้อขนมฝากพ่อกับแม่นะ นี่ก็ผ่านไปสี่ปีแล้ว บอกเลยว่าประทับใจ และซาบซึ้งในน้ำใจคุณลุงมากๆเลยค่ะ
ปล. ร้านลุงชื่อ “ Saitou” อยู่ตรงสถานี Iriya สาย Hibiya นะคะ ซีฟู้ดสดและอร่อย แถมไม่แพงเลยค่ะ
>>https://tabelog.com/en/tokyo/A1311/A131104/13022559/
เพื่อนใหม่ จากโกเบ
ด้วยความที่ทริปนี้เราเดินทางแบกเป้คนเดียว ไปนอนเกสต์เฮ้าส์แบบหอรวม ราคาถูก ที่เข้าใจว่าจะมีฝรั่งมาพักอยู่เยอะ แต่ที่ไหนได้มีแต่คนญี่ปุ่นจากต่างจังหวัด ที่เดินทางมาทำธุระในโตเกียว แต่ต้องการประหยัดโดยมานอนเกสต์เฮ้าส์เหมือนกัน เราบังเอิญเจอเพื่อนคนญี่ปุ่นคนนี้เพราะอยู่ห้องเดียวกัน เธอเป็นผู้หญิงญี่ปุ่น หน้าตาจิ้มลิ้ม ผิวขาว ชอบหัวเราะและยิ้ม คุยง่าย มาจากโกเบ ชื่อยูกิ เรากับยูกิคุยกันถูกคอ ชอบอะไรคล้ายๆ กัน แถมบังเอิญอยากจะไปดูนิทรรศการกราฟฟิกที่รปปงกิฮิลส์ด้วยกัน พอดิบพอดี ก็เลยถือโอกาสไปเที่ยวด้วยกันในวันถัดมาค่ะ ยูกิเล่าว่า เธอแอบชอบผู้ชายอยู่คนนึง ทำงานที่โตเกียว รู้จักกันผ่านเพื่อน แต่เธอตั้งใจจะไปเรียนภาษาอังกฤษต่อที่ออสเตรเลีย ก่อนจะเดินทางไปเรียนด้านแฟชั่นต่อที่ฝรั่งเศส ก็เลยมาโตเกียวเพื่อมาหา ทานข้าวกับผู้ชายคนนั้น เราหยุดการสนทนาเรื่องความรักแค่นั้น เพราะไม่กล้าถามต่อ จนทุกวันนี้ นานๆ ที ยูกิจะมากดไลค์ และ คอมเม้นต์ถามไถ่เราเป็นพักๆ ตั้งแต่เราเจอยูกิครั้งนั้น เราถึงได้เชื่อว่ามิตรภาพเกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลาจริงๆ
คุณป้าร้านอุด้งโซบะรสแซ่บ แห่งเมืองซากะ
หลังจากเราร่ำลายูกิ และแวะร้านคุณลุงเสร็จแล้ว เย็นวันนั้นเรานอนค้างสนามบินอยู่คืนนึง เพราะไฟลท์บินไปฟุกุโอกะ มันเช้ามาก กลัวตกเครื่อง การเดินทางไปฟุกุโอกะครั้งนี้ เราไม่ต้องเหงาเดียวดายแล้ว เพราะมีรุ่นพี่จากเกียวโตร่วมเดินทางไปด้วย ซึ่งด้วยความที่รุ่นพี่ดูหนังและหลงรักเต้ยจนอยากตามรอยเต้ยไปซากะ เราก็เลยตัดสินใจไปกับพี่เค้าด้วย ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไร กับเค้าหรอก ซากะเป็นเมืองที่เงียบมาก เงียบเหมือนเมืองร้าง ลมแรงและหนาว แต่เราก็บ่ยั่น เรากับรุ่นพี่เดินกันไปเรื่อยๆ มุ่งหน้าไปยังปราสาท (จำชื่อไม่ได้) จนท้องเริ่มร้อง และสะดุดตาที่ร้านอุด้ง โซบะข้างทางร้านนึง ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆ มีที่นั่ง เป็นแบบเค้าเตอร์ ซึ่งนั่งได้ประมาณ 4-5 คน คุณป้าต้อนรับเราด้วยรอยยิ้ม รับออเดอร์ ทำไป คุยไป จนลูกค้าเริ่มแน่นขึ้น คุณป้าก็ยังคุยสนุกสนาน ยิ่งรู้ว่าเรามาจากเมืองไทย ป้าเค้าก็ดีใจใหญ่ รุ่นพี่ก็เลยแชะภาพ ได้รูปคุณป้ายิ้มแฉ่งรูปนี้แหละค่ะ โซบะร้านคุณป้าอร่อยและให้ฟีลเหมือนทานอาหาร ฝีมือญาติๆ แต่เสียดายที่เราไม่ทันสังเกตชื่อร้านคุณป้า ใครเดินทางไปแถวๆ นั้น ลองสังเกตร้านอุด้ง โซบะดูนะคะ แล้วฝากบอกคุณป้าเค้าด้วยนะ ว่าเรายังนึกถึงอยู่เสมอ
เชื่อว่าหลายคน คงมีประสบการณ์ทั้งที่ประทับใจ และ ไม่น่าประทับใจเกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่น แต่การแบกเป้เที่ยวญี่ปุ่นในครั้งนั้น ทำให้เราได้เห็นวิถีชีวิตแบบบ้านๆ ไร้การประดิษฐ์ประดอย ความเป็นธรรมชาติแท้ๆ ของมนุษย์ร่วมโลก และนั่นยิ่งทำให้หลงรักญี่ปุ่นมากขึ้น ตอนนี้ก็ได้แต่ฝันไว้ว่า จะหาเวลา และเก็บเงิน แบกเป้เที่ยวอีกให้ได้!!
เรื่องแนะนำ :
– 5 เทคนิคปรับตัวกับการอยู่บ้านครอบครัวชาวญี่ปุ่น
– เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม กับการใช้ชีวิตกับโฮสต์แฟมมิลี่ญี่ปุ่น
– มาทำ CONVERSE ในแบบที่เราชอบกันเถอะ
– จะช้อปปิ้งผลไม้ ต้องไปตลาดเก่าที่ครองใจตลอดกาล … Ameyoko
– Gyukaku ร้านเนื้อย่างคุณภาพ ราคาสบายกระเป๋า