ขอบอกว่าญี่ปุ่นมีบุไตเยอะมากแบบเหลือเชื่อ มีคณะละครใหญ่น้อยมากมาย มีการแสดงละครเวที ละครเพลง หลายหลากแนว ที่นำดารานักแสดงดังๆ มารับบทบาทก็มีให้เลือกชมอยู่ตลอดเวลา ขาไอดอลค่ายจอห์นนี่ส์ไม่ต้องพูดถึง ละครเวทีหรือละครเพลงของหนุ่มๆ ในค่ายก็มีให้ชมกันทุกปี
พูดถึง 舞台 บุไต ซึ่งจะใช้พูดถึงการแสดงบนเวทีแล้ว ขอบอกว่าญี่ปุ่นมีบุไตเยอะมากแบบเหลือเชื่อ มีคณะละครใหญ่น้อยมากมายหลายหลากแนว มีการแสดงละครเวที ละครเพลง หลายหลากแนว ที่นำดารานักแสดงดังๆ มารับบทบาทก็มีให้เลือกชมอยู่ตลอดเวลา ขาไอดอลค่ายจอห์นนี่ส์ไม่ต้องพูดถึง ละครเวทีหรือละครเพลงของหนุ่มๆ ในค่ายก็มีให้ชมกันทุกปี ใครที่อยากจะชมมังงะ อนิเมะเรื่องโปรดที่นำมาทำเป็นละครเพลงก็สามารถหาชมได้ไม่ยาก นี่ยังไม่นับละครบรอดเวย์ที่นำมาแสดงที่ญี่ปุ่น ทั้งแบบที่เป็นนักแสดงจากต่างประเทศและแบบที่ใช้นักแสดงญี่ปุ่น
คนญี่ปุ่นเค้าก็มีระเบียบมารยาทที่ควรปฏิบัติในการดูละครค่ะ ซึ่งจะว่าไปไม่ว่าจะดูละครที่ไหนๆ บนโลกใบนี้ มารยาทที่พึงปฏิบัติก็ไม่ได้แตกต่างกันมากหรอกนะคะ แต่ไหนๆ มาดูละครของญี่ปุ่น ก็ควรทำตามแบบของญี่ปุ่นกันนะคะ
เตรียมตัวไปดูบุไต
ควรแต่งกายยังไงดี…
โดยทั่วไป ถ้าเป็นละครเวทีตามปรกติ ไม่ได้มีกฎเกณฑ์ว่าจะต้องใส่กระโปรงราตรียาว สูท ทักซิโด้ ไปชมค่ะ ควรแต่งกายสุภาพให้เหมาะสมกับกาลเทศะ จริงๆ จะใส่ยีนส์ เสื้อยืดก็ไม่ได้มีใครห้ามค่ะ ขอแค่ดูให้เหมาะสมกับเรื่อง และสถานที่ที่ไปชม แต่ส่วนใหญ่คนญี่ปุ่นเค้าจัดกันเต็มค่ะ สาวๆ ในชุดกระโปรงวันพีซ หนุ่มๆ สวมแจ๊กเก็ตทับ ดู oshare ดูดีมีสไตล์ ไม่ไก่กา
ที่ต้องระวังคือ ไม่ควรสวมเสื้อผ้าที่อาจจะทำให้เกิดเสียง หากเราขยับตัวในระหว่างการแสดง และไม่ควรเป็นเสื้อผ้าที่ฟิตเกินไปเพราะนั่งดูไปนานๆ ตัวเราเองนี่ล่ะค่ะที่จะทรมาน
ถ้าไปชมละครในช่วงฤดูร้อน แม้จะใส่เสื้อผ้าแบบเบาบางออกจากบ้าน แต่ควรหยิบเสื้อคาดิแกน หรือผ้าคลุมติดไปเผื่อ เพราะแอร์ในโรงละครอาจจะเย็นเกินกว่าเสื้อผ้าบางเบาของเราจะทนไหว
แต่ก็จะมีการแสดงของบางคณะละคร อย่างคณะละคร Takarazuka ละครเพลงที่ผู้แสดงเป็นผู้หญิงทั้งหมด นักแสดงที่รับบทฝ่ายชายจะเท่มากกกก และมีแฟนคลับที่เหนียวแน่น มีทริคในหมู่แฟนๆ ว่า ถ้าได้ที่นั่งหน้าๆ หรือกลางๆ ล่ะก็ ควรใส่ชุดสีขาวหรือสีเหลือง เพราะเมื่อนักแสดงมองจากเวทีลงมา จะเห็นได้อย่างเด่นชัด อาจจะได้มีโอกาสสบตากับคุณพระเอกสุดเท่ ให้ละลายกันไปคาเก้าอี้
กลับมาที่เรื่องการแต่งกายกันต่อ… ที่สำคัญกว่าเสื้อผ้า คือ “ทรงผม” ค่ะ
ไม่ควรทำผมแบบผูกจุกขึ้นมาสูง ไม่ว่าจะทรงดังโกะน่ารักน่าหยิกแบบพิมฐา หรือเสียบวิกซาลาเปากลางกระหม่อมแบบสาวเกาหลี ติดโบว์ผูกผมหรือเครื่องประดับผมอันโต เพราะกบาลเราจะไปบังคนข้างหลังเค้า
เมื่อมาถึงสถานที่แสดง
โดยทั่วไปจะมีเวลาแจ้งไว้ 2 เวลาคือ
1. 開場時間 : kaijou jikan หมายถึงเวลาที่เปิดประตูให้เข้าไปนั่งในโรงละคร
2. 開演時間 : kaien jikan หมายถึงเวลาที่เริ่มแสดงจริง
ถ้ามาก่อนเวลาเกินไป ก็ยังเข้าไปนั่งข้างในไม่ได้ จึงควรกะเวลาให้เหมาะสม ที่สำคัญคือไม่ควรไปสายในระหว่างที่ละครเริ่มแสดงไปแล้ว คุณสาวๆ ควรเผื่อเวลาสำหรับต่อคิวห้องน้ำไว้ด้วยนะคะ เพราะโดยทั่วไปคิวเข้าห้องน้ำจะยาวมาก นอกจากนั้น ในโรงละครส่วนใหญ่จะงดน้ำดื่มและอาหาร จึงควรทานไปให้เสร็จเรียบร้อย หรือรอทานในช่วงพักเบรค
เมื่อไปถึงที่นั่ง
– หากมีสัมภาระเยอะ ให้วางไว้ใต้ที่นั่ง หรือถ้าสถานที่แสดงนั้นมีล็อกเกอร์ ก็เก็บไว้ในล็อกเกอร์ให้เรียบร้อยก่อนเข้าไปในโรงละคร
– เช็คดูว่าปิดโทรศัพท์มือถือเรียบร้อยดีหรือยัง ไม่ควรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาใช้ระหว่างการแสดง แม้จะแค่เปิดอ่านข้อความก็ตาม
– หากสวมหมวกมา อย่าลืมถอดหมวกออกนะคะ
เมื่อถึงเวลาชมการแสดง
– ไม่พูดคุยระหว่างการแสดง
– ไม่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด เวลานักแสดงคนโปรดปรากฎตัวบนเวที
– นั่งพิงพนัก ไม่โน้มตัวไปข้างหน้า เนื่องจากเก้าอี้โรงละคร เค้ากะองศามาให้เหมาะสมแล้ว การที่เรานั่งโน้มตัวไปข้างหน้าเกินไป อาจจะไปบังคนข้างหลังได้
– คนที่ตัวสูง อาจจะมีน้ำใจนิดนึงด้วยการนั่งไถลตัวลงมาเล็กน้อย ให้ศีรษะอยู่ต่ำลงมาหน่อย
– นั่งดูอย่างสุภาพ บ่อยครั้งที่นักแสดงจะโผล่มาแสดงอยู่ท่ามกลางเก้าอี้ผู้ชม หรือที่ทางเดินระหว่างแถว แม้จะเป็นศิลปินคนโปรด ก็ควบคุมสติให้ดีๆ ค่ะ อย่าเอื้อมมือไปแตะ หรือกระทำการใดๆ ที่จะไปรบกวนสมาธิในการแสดงของเค้านะคะ
– No penlight, uchiwa …ที่ญี่ปุ่น บรรดานักร้อง ไอดอลของญี่ปุ่นที่แสดงบุไตอยู่บ่อยมากค่ะ แม้ว่าจะไปชมบุไตของไอดอลคนโปรด ไม่ควรนำเพนไลท์ หรือพัดให้กำลังใจไปโบกชูนะคะ ไปดูละครเวทีไม่เหมือนไปดูคอนเสิร์ตค่ะ (ยกเว้นบางการแสดงที่อนุญาต)
– ห้ามการบันทึกภาพและวิดีโอใด ๆ โดยทั่วไปไม่ว่าจะคอนเสิร์ต หรือการแสดงใดๆ ในญี่ปุ่น ส่วนใหญ่ห้ามบันทึกภาพหรือวิดีโออยู่แล้วค่ะ แต่ถ้าเป็นกลุ่มศิลปินจอห์นนี่ส์ล่ะก็ ไม่รู้ทำไม มักจะมี Fancam ภาพหรือวิดีโอหลุดออกมาได้เสมอ
เมื่อดูจบ
ก็เป็นตามสไตล์ของการแสดงละครเวทีที่จะปรบมือกันยาวนาน แสดงความชื่นชมผลงานและให้เกียรตินักแสดง คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่มักจะปรบมือกันไม่เลิกรา นักแสดงเข้าไปแล้ว ออกมาใหม่ ออกมาแล้ว ออกมาอีก คนชมก็ปรบมือแล้วปรบมืออีกจนเจ็บมือ (เจ๊เทียบประสบการณ์ที่เคยดูละครบอร์ดเวย์ที่นิวยอร์ก รู้สึกว่าฝรั่งไม่ได้ปรบมือกันยาวนานขนาดนี้) คนที่เดินออกระหว่างนั้นก็มีบ้างประปรายค่ะ แต่คนส่วนใหญ่จะอยู่กับที่นั่งจนมั่นใจว่านักแสดงไม่ออกมาอีกแล้ว จึงค่อยลุกออก
โรงละครใหญ่ๆ จะมีประกาศทางออก หรือลำดับการออกจากโรงละคร ถ้าแถวที่นั่งของตัวเองยังไม่ได้ถูกเรียก ควรนั่งรอเรียกตามลำดับ ทุกคนก็อยากรีบกลับบ้าน รีบออกจากโรงละครเหมือนๆ กันค่ะ แต่การจัดระเบียบสไตล์ญี่ปุ่นนี้ เค้าวางแผนการจัดการมาเรียบร้อยแล้วเพื่อไม่ให้เกิดการติดขัด ฉะนั้น ก็ฟังและปฏิบัติตามหน่อยนะคะ
ของฝากหรือการรอพบหลังการแสดง…ละครบางคณะ ยินยอมที่จะรับของฝากจากผู้ชมที่อยากจะเอามาให้นักแสดงที่ตนชื่นชอบ ซึ่งอาจจะมีที่รับฝากโดยเฉพาะ หรืออนุญาตให้มารอมอบของแก่นักแสดงด้วยตนเอง หลังจบการแสดง ทำให้มีโอกาสได้ชื่นชม สูดกลิ่น ใกล้ชิดนักแสดงได้อีกรอบ
ของฝากที่ว่านี้ไม่ได้หมายถึงของฝากอะไรใหญ่โตนะคะ ส่วนใหญ่จะนิยมให้จดหมายที่เขียนถึงความรู้สึกชื่นชม ขอบคุณหรือให้กำลังใจนักแสดง และโดยมากจะไม่รับอาหารหรือขนมค่ะ
การไปดูละครเวที นอกจากจะได้รับความสนุกสนานบันเทิงแล้ว ยังเป็นการฝึกภาษาญี่ปุ่นอย่างหนึ่งด้วย ถ้ามีโอกาส ลองไปชมบุไตที่ญี่ปุ่นดูนะคะ แต่สำหรับคนที่ฟังภาษาญี่ปุ่นไม่เข้าใจ ลองเลือกเนื้อเรื่องที่เรารู้จัก ก็สามารถเดาและสนุกกับการชมละครเวทีแบบญี่ปุ่นได้เช่นกันค่ะ
พบปะ “เจ๊เอ๊ด” และ #ทีมเจ๊เอ๊ด ได้ที่ >>> www.facebook.com/jeducationfan
ข้อมูลเรียนต่อญี่ปุ่น-เรียนภาษาญี่ปุ่น >>> www.jeducation.com
เรื่องแนะนำ :
– นักเรียนไทยกับการทำไบ้ท์ (งานพิเศษ) ที่ญี่ปุ่น
– ข้าวญี่ปุ่นหลากหลายพันธุ์ อร่อยต่างกันยังไง!?
– ชมซากุระที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะกลางป่า..Miho Museum
– แทนที่การ “ตัด” ด้วยการ “เติม”
– ตะลุย 29 สถานีรถไฟสายยามาโนเตะในวันเดียว กับ Tokyo Yamathon
ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ :
http://p.twipple.jp/z0irH
http://allabout.co.jp/gm/gc/435142/