ผมก็รีบวิ่งเข้าไปยืนดูอยู่พักหนึ่ง เห็นท่าไม่ดีเลยเดินเข้าไปขวางไว้ เกิดการชกต่อยกันขึ้น ไม่มีใครช่วยผม สุดท้ายคราวนี้ไปไม่รอดโดนหนักมาก ผมสลบอยู่กับพื้นในร้าน
ภาพโดย : อ.วิโรจน์ สายดนตรี
ที่โอซาก้านี้เรียกผมว่า Sunburn เหมือนกับที่โตเกียว เรียกผมตามอาเทียร เธอเหมือนเป็นจุดเด่นของผับแห่งนี้ เป็นคนดังก็ว่าได้
นอกจากเธอจะเป็นดีเจแล้ว เธอยังเป็นนางแบบ ถ่ายโฆษณาให้กับสินค้าต่างๆ ด้วย ผมเคยเห็นรูปเธอในนิตยสารต่างๆ บ้าง คนในที่ทำงานเป็นคนเอาให้ผมดู ผมไม่เคยรู้เรื่องราวแบบนี้ของอาเทียรมาก่อน เธอไม่เคยเล่าให้ฟัง จริงๆ แล้วอาชีพเธอคือ นางแบบอาชีพ
โชเป็นคนหนึ่งที่ชอบเอาเรื่องอดีตของอาเทียรมาเล่าให้ผมฟังเหมือนมีอะไรในใจ จนผมมารู้ว่าวันที่อาเทียรหายไปจากโอซาก้า โชเป็นคนที่มีหน้าที่ในการตามหาอาเทียรให้กับยากูซ่าคนหนึ่งที่เป็นแฟนกับอาเทียร
คนๆ นี้เคยมาที่ผับนี้ เมื่อรู้ว่าอาเทียรกลับมา แต่วันนั้นเธอก็หลบไม่ยอมมาทำงาน ผู้ชายคนนี้อายุประมาณ 40 เวลาเดินไปไหนมาไหนจะมีผู้ติดตามประมาณสี่ห้าคน ระยะหลังกลุ่มนี้มาเที่ยวบ่อยขึ้น จนอาเทียรไม่รู้จะหลบยังไง
แล้วก็มีเรื่องขึ้นจนได้ ผมนั่งทำงานอยู่หลังร้าน มีคนวิ่งมาบอกว่าอาเทียรกับแฟนเก่าทะเลาะกันอยู่ในร้าน ผมก็รีบวิ่งเข้าไปยืนดูอยู่พักหนึ่ง เห็นท่าไม่ดีเลยเดินเข้าไปขวางไว้ เกิดการชกต่อยกันขึ้น ไม่มีใครช่วยผม สุดท้ายคราวนี้ไปไม่รอดโดนหนักมาก ผมสลบอยู่กับพื้นในร้าน อาเทียรเป็นคนเรียกคนมาช่วยผม เอาผมไปส่งที่ค่ายมวย
ผมตื่นขึ้นมาอีกวัน ผมเจ็บตัวมากคราวนี้ มีแผลหลายที่พี่ที่ค่ายมวยเป็นคนทำแผลให้ผม ผมต้องเข้าเฝือกที่แขนซ้าย ต้องนอนพักที่ค่ายมวยหลายวัน อาเทียรมาเยี่ยมผมทุกวัน แต่ไม่พูดอะไร ได้แต่ซื้อของกินมาฝาก เหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่า จริงๆ แล้วการอยู่ที่ญี่ปุ่นไม่มีใครช่วยเหลือเราได้ในยามที่มีปัญหาแบบนี้ ทำให้ผมคิดว่าต่อไปคงต้องระวังตัวมากกว่านี้
ใจหนึ่งผมก็ไม่อยากกลับไปทำงานที่นั่นอีก อีกใจก็อยากกลับไปแก้แค้น ผมว่าความคิดหลังนี้เป็นนิสัยของผมที่แท้จริง สิบปีแก้แค้นไม่สายแต่ไม่อยากรอ
ผมพักฟื้นอยู่สิบกว่าวันถึงกลับไปทำงาน แต่ทางร้านไล่ผมออกโดยไม่มีเหตุผล ผมกลับไปพักที่บ้านของอาเทียร เธอไม่พูดอะไรมาก เพียงแต่เธอบอกว่าจะหางานใหม่ให้ผมทำ แต่ใจผมไม่อยู่กับสิ่งนั้นแล้ว งานไม่สำคัญซะแล้ว ผมอยากแก้แค้นกับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมไปดักรอแฟนเก่าอาเทียรกับลิ่วล้ออยู่หลายคืน โดยไม่มีใครรู้แม้แต่อาเทียร
จนเวลาของผมมาถึง ผมเห็นกลุ่มนี้มาเที่ยว ผมก็รอเวลาพวกมันกลับ ทั้งหมดมีประมาณสี่ห้าคน ผมจำได้หมดทุกคน ผมมีไม้ไปด้วยยาวประมาณ 1 เมตร ผมเดินเข้าไปตีหัวแฟนอาเทียรอย่างแรงทีเดียวถึงกับล้มลงไป คราวนี้ก็โดนรุมเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิม คือคราวนี้ผมสู้ตาย คราวที่แล้วสถานที่คับแคบแล้วไม่ได้ตั้งตัว คราวนี้ผมมีอาวุธ ผมไม่ค่อยเจ็บตัวมากในครั้งนี้ แต่ฝ่ายโน้นเจ็บทุกคน ไม่มีใครกล้าเสี่ยงกับไม้ ทุกคนโดนไปแล้วหยุดหมดทุกคน
มีคนหนึ่งน่าจะเจ็บหนักโดนผมตีไปหลายที หลังจากนั้นผมก็วิ่งหนีไป ผมกลับไปที่ค่ายมวยเพราะคิดว่าที่นี่จะเป็นที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับผม
มันก็จริง แม้แต่โชซึ่งรู้ดีว่าผมต้องมาหลบอยู่ที่นี่ ก็ยังไม่กล้ามาที่นี่ โชผิดกับผมมากที่ไม่ช่วยเหลือผมเลย เป็นเพราะมันกลัวแฟนเก่าอาเทียรมากแล้วก็เกรงใจมัน เรื่องแบบนี้ถ้าไม่เกิดเราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นยังไง
อาเทียรก็มาหาผมบ้าง แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เธอถามผมว่าจะกลับไปอยู่กับไดน่าก็ได้ ผมปฎิเสธเธอจะอยู่ที่นี่ต่อ ถ้าเธอลำบากใจผมไม่กลับไปอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ แต่หาที่อยู่อื่นให้ผมหน่อย เธอก็ยังยืนยันว่า ให้กลับไปพักกับเธอที่บ้านปลอดภัยกว่า ซึ่งผมก็กลับไปกับเธอ
หนทางผมมืดมนเหมือนกัน ไม่รู้จะหางานได้ยังไง จะกลับไปหาไดน่าก็เหมือนถอยไปถอยมา สับสนมากในช่วงนั้น หยดน้ำในทะเลก็มาถึง อาเทียรบอกว่าหางานให้ได้แล้ว งานเหมือนเดิมแต่เปลี่ยนสถานที่ เป็นผับเหมือนเดิมถนนเดียวกัน อยู่ใกล้ๆ ร้านเดิม ผมชอบมากเพราะในใจอยากจะลุยกันอีกสักรอบ ผมไม่เคยกลัวเรื่องแบบนี้ แม้แต่โชผมไม่เคยกลัว เพราะคิดว่าคนๆ นี้ไม่มีอะไร หมายถึงฝีมือแล้วก็หัวใจ แต่โชนั่นแหละที่ต้องกลัวผม เพราะรู้ดีว่าผมเป็นยังไง
ร้านอยู่ใกล้ๆ กันแบบนี้ สองร้านนี้เป็นคู่แข่งทางธุรกิจกันอยู่แล้ว การที่ร้านนี้รับผมเข้าทำงานคงมีความต้องการอะไรบางอย่างในตัวผม สองร้านนี้เคยมีปัญหากันในเรื่องการแย่งลูกค้าและปัญหาที่จอดรถ ผมตั้งหน้าตั้งตารออยากมีเรื่องอีก แต่ร้านนี้ไม่ค่อยมีลูกค้า
อยู่ร้านนี้มีคนไทยทำงานอยู่ด้วย เป็นเด็กเสิร์ฟในร้านชื่อ “เอ” เป็นเด็กไทยที่มาเรียนมหาวิทยาลัยที่โอซาก้า แล้วมาหารายได้พิเศษจาการทำงานกลางคืน บางครั้งผมก็ไปนอนที่บ้านเอ เราสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น แต่วันไหนที่ผมไม่กลับอาเทียรก็จะมาตามหรือไม่ก็มานอนด้วยเลยที่บ้านเอ
ครับ…….. ท่านผู้อ่าน การล้างแค้นยังไม่จบ มีการลุยรอบสอง คราวนี้เละกว่าเก่า ชีวิตก็เป็นแบบนี้ วันนี้ผมรอดมาได้ถือว่าปฎิหาริย์มีจริงครับ
อ่านญี่ปุ่นในมุมมืดทั้งหมด คลิ๊ก >>> ญี่ปุ่นในมุมมืด